ชะตาลิขิต
งเขตวัดโดยหญิงวัยกลางคนเป็นผู้รับหน้าที่ดังกล่าว กลิ่นหอมของธูปและเทีย
อาศัยอยู่ที่นี้แม้แต่รูปเดียว ส่วนใหญ่มีเพียงเหล่าผู
ของที่นี่มาก เพราะเธอเองมักจะมาที่น
นโต๊ะแล้ว เธอก็คุกเข่าลงบนเบาะน
สึกดีและทึ่งกับการกระทำด้ว
ูชาของตนวางลงบนโต๊ะเช่นเดียวกัน เสื้อผ้าที่เขาสวมใส่ในว
ี่จะโค้งคำนับทำความเคารพบรรพบุรุษ แต่เขาไม่เคยคิดที
กลับ พอนั่งรอเวลาไปเรื่อย ๆ เขาก็รู้สึกเบื่อมากจนทนไม่ไหว จึงห
กมุ่นอยู่กับข้อมูล
งมาทำลายควา
งพูดคุยกันดัง
ดคิ้วเข้ม ๆ ของเขาเป็นปม ดวงตาคู่งามและสดใสของเขาเต็มไ
สถานที่เงียบส
วกนี่มาจากไหน?”
ยับเข้าไปใกล้ ๆ ผู้ดูแลวัด เธอเป็นคนช
แล้ว ตอนแรกเธอไม่กล้าเข้าไปคุยด้วย เพราะกลัวจะเป็นการรบกวนความสงบของ
้เลยค่ะ ” หร่วนฉิงพูดพลางยกมือขึ้นทำท่าทางประกอบ “หนูอดสงสัยไม่ได้เลยค่ะ ถ้าเธอรวยขนาดนั้น ทำไมไม่นำเงิ
ราบสักการะบูชาที่วัดนั้น ก็ยังมีมาไม่ขาดสาย ดังนั้น เธอจึงคิดว่ามันช่
อะไรกลับ เธอรู้ดีว่า คนเหล่านี้มาทำบุญเพราะความรู้สึกผิดภายในใจของพวกเขา จึ
คะ คุณน้า คือว่าฉันเห
ามารถทนได้อีกต่อไป เขาอยากจะเอาผ้าไปยัดปากหร
ับผ้าม่านสีเหลืองสองผืนเท่านั้น ดั
ุณน้าอย่างออกรส โดยไม่รู
น นอกจากนั้นเธอยังได้กลิ่นน้ำหอมที
วนฉิงรู้สึกว่าผู้ชายที่ฉีดน้ำห
” เธอได้ยินเสียงหงุดหงิดท
จะตกตะลึงกับใบหน้าโกรธเกรี้ยวราวกับว่าควันกำลังจะออกจากหู แต่ก็ไม่อาจจ
สักนิด ในทางตรงกันข้าม ใบหน้าของเธอเรียวเล็กประกอบกับดวงตาสีดำที่เปร่งประกายทำให้เธอนั้นดูสด
มา แล้วเธอก็นึกขึ้นมาได้ จึงพูดว่า “คุณมาจากตระกูลหรงเห
เซียงหวยไม่มีใครไม่รู
วกเขา ดังนั้น จึงเป็นเรื่องสมเหตุสมผลแล้วที
อย เมื่อได้ยินคำขอโทษจากหร่วนฉ
่งเสียงดัง แต่คุณจำเป็นที่จะต้องพูดข่มขู่ฉันขนาดนั้นเลยหรือคะ?” หร่
างไรถึงมาบอกให้ห
ะรู้จักครอบครัวตร
่งที่เธอรู้จากผู้อาวุโสตั้งแต่เธอยังเด็ก แล
ธอไม่ค่อยประทับใจกั
ียงที่เย็นชา ทำให้รู้สึกราวกับว่าห้องทั้งห้องนั้นถูกปกคลุมไปด้วยน้ำแข็งที่เย็นยะเยือก “นี่เธอบอกว่าฉัน
สาวเข้ามาหาเขา “ฉันเกลียดผู้หญิงที่ชอบซุบซิบนินทา ถ้าเธอชอบซุบซิบนินท
นฉิงไม่ทันตั้งตัว ก่อนที่เธอจะถูกเ
ขณะที่พวกเขาดูเหมือนจะทะเลาะกันรุนแรงมากขึ้นกว่าเดิม หญิงผู้ดูแลวัดจึงลุกขึ้นโดยเร็ว เพื่
ขึ้นกว่าเดิม เพราะเขาไม่ได้เกิดในหมู่บ้านเซียงหวย เขาจึงไม่เข้าใจใ
นอย่างนั้นเหรอ?’ เฮ
นก็คุ้นเคยและรู้จักครอบครัวต
ประทับใจที่ดีกับต
๋ยว
หร่วนง
! เธอเป็นอะ
ชวน ปู่เจอคนที่จะมาเป็นว่าที่ภรรยาแสนสวยของแกแล้ว เด็กผู้หญิงคนนั้นอ่อนโยนและยังเป็นคนที
ับเธอไว้ด้วย โอ้ ใช่! จำชื่อเธอไว้ล
ร่วนฉิงมองชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าของเธออย่างสงสัย ทั้งพ่อและแม่ของเธอมาจากหมู่บ
จากไปนานแล้ว แล้วเขาพ
ยยิ้มเยาะขึ้นอีกครั้ง ปู่ของเขานี่ช่างน่าหัวเราะ
ณปู่คงจะสายตาฝ้าฝางไป
วเธอ ใบหน้าของหญิงสาวแสดงออกให้เห็นอย่างชัดเจนถึงความรำคา
นพูดออกมาโดยไม่สนใจถามอีกฝ่าย พยายามมองเข้าไปในดวง
นค้า ก็ไม่แปลกใจเท่าไหร่หรอก ที่คนในตระกูลถึงได้หยาบคายมากขนาดนี้” หร่วนฉิงทำงานในวงการการตลาด และเธ
ันเป็นการส่วนตัวก็ตาม เห็นชัดเลยว่าพวกเขาดูถูกตระกูลหร่วน แต่ก็ยังแสร้งทำเป็
ือบนตัวของเขา หลังจากนั้น เขาจึงเอ่ยต่อ “ช่างเป็นหญิงสาวที่แสนดีอะไรเช่นนี้ ในเมื่อคุณดูถูกตระกูล
ย่างนั้นเหรอ? คุณล้อฉันเล่นใช่ไหม? ต่อให้คุณคุกเข่าขอร้อง ฉันก็จะไม่ทำมันเด็ดขาด!” หร่วนฉิงหัวเราะดังลั่นอ
ก็ดีมาก จำสิ่งที่
่กลับส่งยิ้มให้แทน เขาจ้องมองไปที่ใบหน้าขาวกระจ่างใสของเธอ ก่อนจะเอ่ยอย่