ซูเจิน นายหญิงแห่งพฤกษา

ากที่เรือนของนางมาให้ แต่จิ่วเม่ยก็ไม่กล้าเอาเป

ือบสิบหมู่ ตอนนี้นางจึงมีที่ทำนาถึงสิบหกหมู่ หากจะให้นางท

ก่อน จิ่วเม่ยนางให้ค่าแรงพวกเขาคนละสามสิบอิแปะ เท่

ไว้ดูลูกเถิด” ป้าหวงแ

ั้ง แต่ข้าไม่มีสิ่งใดที่จะตอบแทนพวกท่านไ

พวกข้าจะจัดการกันเอง” เมื่อป้าหวงเอ่ยเช่นนี

วยเหลือกันอยู่แล้ว จึงไม่คิดอยากจะได้เงินจากสองแม่ลูกที่น่าสงสา

จากมามีแต่การแข่งขัน น้อยนักที่จะเห็นผู้คนที่มีน้ำ

้ นางลงไปช่วยชาวบ้านลงนา ซูเจินนางม

มที่นางทำงาน แม้จะหิวจนท้องน้อยๆ เริ

สื้อ แมลง ผึ้งบินวนที่ตัวนางอยู่ตลอด แต่เหมือนทั้งหมด

วงหันมามองซูเจินที่มีแมลง ผึ้ง ผีเสื้อบ

ี แต่เมื่อเข้าไปไกล แมลงที่เห็นก็ไม่ได้คิดจะผ

่ได้รับบาดเจ็บที่ใด นางก็มองเหล่า แมล

รดาเข้าใจ ใจแทบขาด ว่านิ้วม

อยู่ในป่าเหอหนาน เกิดขึ้นอีกครั้งได้อย่างไร

ื่อสารผ่านทางจิตกับผีเสื้อตัวใหญ่ที่ดูเห

แล้ว พวกข้ารอท่

ว่านางเป็นเพียงเด็กน้อยที่พ่นน้ำลายออกมา

จะช่วยฟื้นคืนต้น

ื่องแบบนี

่านไม่ต้องห่วงตอนนี่ที่ท่านยังช่วยเหลือต

จะเรียกเจ

ปีก หัวหน้าผึ้ง เสี่ยวมี่ นางจะสื่อสารกับสัตว์มีพิษทุกชนิด หัวหน้ามด เสี่ย

นจึงให้ทุกตัวแยกย้ายกันไปก่อน เหลือเพียงแต่เสี่ยว

บุตรสาวขึ้นมาป้อนนม เมื่อเห็นว่าแม

็กลับไปช่วยชาวบ้านทำงานต่อ ระหว่างที่ซูเจินนางหลั

้านายตัวน้อยให้นอ

ตนเองได้เพียงสิบวัน นางไห่ซื่อที่อิจฉาที่ทำกินที่เพิ่มขึ้นอีกนับสิบหมู

ด้วยแล้ว นางก็เดินทางกลับไปที่บ้า

ซื่อดึงตัวน้องชายไปคุยที่หลังเรื

ื่อฟังแผนการของพี่สาว เข

่มีวันเริ่มท่าน

่อนที่นางไห่จะแยกกลับไปที่หมู่บ้านก่อน

่ภายในห้อง โดยไม่รู้เลยว่าด้านนอ

เรือนของจิ่วเม่ย ท่านปู่ท่านย่าของนางพอจะมีเงินจากการค้าขาย จึงได้สร้างกำแ

ิ่วเม่ย เสียงบินของผึ้งที่ไม่น่าจะยังมีอย

เรือนของจิ่วเม่ย เมื่อเห็นท่าทางลับๆ ล่อๆ ของไห่ก

ย จึงให้ฝูงผึ้งเข้าจัดการกับไห่กวง จะได้ไม

่หน้าเรือน ทำให้จิ่วเม่ยต้องล

่ที่หน้าเรือนของนาง จิ่วเม่ยเกาหัวอย่างไม่เข้า

จิ่วเม่ยนางออกมาจึงไม่ได้เห็นเขา ไห่กวงโดนผึ้

งตนต่อยเขาเพิ่มแล้ว เพียงแต่ยัง