แรงเสน่หาของอดีตภรรยา
ังจากที่เธอถูกชยุดสาดน้ำใส่ โดยที่น
่น้อย เขาสวมเสื้อเชิ้ตแขนยาวและกางเกงลำลอง พร้อมกับยื
ำเสียงของปรียาวดีทั้งตกใจและกังวลปะ
องเธอ ทำให้เธอดูเหมือนพี่สาวใจดีที่
รู้ดีว่าเธอ
ดเธอเลยแม้แต่นิด ลึกลงไปข้างในนั้น ดูเหมื
ธอจะรับรู้ถึงความตลบตะแลงของปรียาวดีเป็นอย่างดี แต่นรีรัตน์กลั
ู้คนก็พร้อมใจที่จะหลงกลมารย
ัย ๆ ว่าเขาไม่ควรทำแบบนั้น “คุณทำเกินไปหรือเปล่า ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับนรีรัตน์เลย นี่คุณจะเป
่าเธอจะไป
นรีรัตน์ นี่ก็เป็นเพียง
ามรักของทั้งคู่ ไม่ว่าจะดูดดื่มขนาดไหน ก็ไม่ใช่เรื
ึกอะไรกับสิ่ง
ผิดเอง...” เธอสูดลมหายใจเฮือกใหญ่ รวบรวมความกล้าทั้งหมดของเธอ “ยกโทษให้ฉันด้วย”
รสชาติของเลื
ทนรีรัตน์ “อย่าพูดอะไรแบบนั้น” เ
ค่นี้เอง…” เพื่อแสดงความจริงใจและความเป็นห่วง ป
เขาดูร้อนรนและเป็นกังวล “คุณยังป่วยอยู่ อย่าลุกขึ้นมาเลย” เขา
ขาด้วยสีหน้าไม่พอ
อกำลังจะโมโห ทันใ
วยรวมยิ้มที่อิ่มเอมเป็
นร่างกายของเธอ ราวกับว่ามันกำลังกัดกินหัวใ
ารมณ์ “พรุ่งนี้ห้าโมงเย็น มีแฟมิลี่ดินเนอร์ที่บ้านเก่า”
ยุดด้วยความประหลาดใจ ขณะที่ป
่นแหละที่ทำให้เธอป่วย” น้ำเสียงของเขาเย็นชาไร้อารมณ์ “ถ้าไม่
บเท่านั้น ที่จะมีสิทธิ์เข้าบ้านเก่าได้ เธอเป็นภรรยาของชยุด หลานสาวสะใภ้ของตระกูลเกียรติโรจนปรีชา เมื่อ
ก ราวกับเธอถูกลูกศรอาบยาพิษปักอก และพิษ
ังคงควบคุมอารมณ์ได้อย่างดี “หมดธุระแล้ว ฉันข
ดชยุดนั้นเจ็บแสบและแหลมคมราวกับเข็มนับ
ก่อนเลยว่าชายผู้สง่างามและมีเกียรติแบบเขา จะเป็นคนที่โหดเหี้ยมและไร
แบบนี้จะมีอยู่บนโลก จนก
ีวิตอยู่กับใครสักคนที่ไม่ได้รัก ไม่ต่างอะไรกับก
ย์ ไม่ได้ต่างอะไรกั
ง ร่างของเธอโอนเอนไปมาแทบยืนไม่อยู่ สายตาเร
มื่อเห็นเธอล้มลงและกุ
ขึ้น ใบหน้าของเธอนั้นซีดเผือก เธอพยายามพูด แต่กลับ
ให้ฉันช่วยผยุงไปที่รถนะคะ” จิ
ล่อเลี้ยง ผิวของเธอก็เย็นเฉียบ เธออยู่ในส
และบอกเธอด้วยเสียงที่สำนึกผิด “พี่นรีรัตน์ ทั้งหมดเป็นความผิดข
ีรัตน์จมลงไปกับเบาะที่นั่งใ
สงสารนรีรัตน์สุดหัวใจ แต่นั้นก็ไม่ได้ช่วยอะไร
ด้วยความเป็นกังวล จิรพนธ์คว้ากร
้สึกกังวลแต่อย่างใด “ไม่ต้องโทรก็ได้ เตรียมเสื้อผ้าและหาชาขิงอุ่
จับใจ แม้ว่าเธอจะเหนื่อยล้าสักแค่
งแค่ไองั่งเลือดเย็นใจทราม แม้แต่ภรรยาของตัวเองก็ไม่สามารถ
าสมเพศของนรีรัตน์ ดูว่าเสื้อผ้าเปียก ๆ ของเธอติดไปกับตัวของเธอ และผม
้มไปด้วยเสื้อผ้าเปียกโชก ท
ภาพแบบนั้น ทำให้เขา
้อนในรถ เมื่อเขาได้สติว่ากำลังทำอะไรอยู่ เขาหยุด วางโทรศัพท์ลง แววตาของเข
อได้รับ มันไม่เท่ากับเศษเส
างไร้ความรู้สึ
สื้อผ้าสะอาด ๆ และจิบชาขิงร
งขอบคุณคำแนะนำเรื่องโภชนาการของตระกูลเกียรติโ
นซา ลายเรขาคณิต ขาที่เรียวยาวและรองเท้าส้นสูงสีดำส่
จิรพนธ์ถูกต้องมนต์ให้เผลอพูดกับเธอว่า “ท่านราชินี
อกไป เธอกลับปฏิเสธเ
่คลับส่วนตัวริมแม่น้ำ คลับนี้ใช้ระบบสมาชิก
ื้นที่ขนาดใหญ่ด้วยพันธุ์ไม้หายากนับไม่ถ้วน
เงิน และเข็มขัดที่รัดรอบเอวเขาอย่างลงตัว ทรงผมที่ถูกออกแบบมาอย่างละเ
ีรัตน์ เขาเกือ
จกับอาหารที
ั่งอาหารที่เธอชอบมาโดยเฉพาะ
ร์ฟซุปบำรุงกำลังให้เธอ ธัชพลท
ดันและพร้อมที่จะฟาดฟัน ใครหน้าไหนก็ตามที่กล้าดูถูกราชินี
ากัปกิริยาของตัวเอ
ึกเบื่อ ๆ จึงขอตัวออกไปเดินเล่น โดยบอกกับ
ไม่สู้ดีนัก จึงถามอย่างกังวล “คุณโอเคมั้ย
นรีรัตน์รู้สึกวิงเวียน แค่จะยืนให้ตรงยังแทบจะทำ
ไปถึงสมอง ธัชพลรีบ
้าตัวเธอ เขารู้สึกว่ามี
ต่อไป ล้มลงในอ้อมแขนของชยุดที
ะเยือกเหมือนอาการในตอนเช้
่งงานแล้ว” ชยุดจ้องมองไปที่ธัชพลด้วยความโกธ
ก เงาของเขาทับซ้อนกับเงาของนรีรั
้อมแขนของเขา แต่ก็ไม่เป็นผลแ
งสายตาอันเยือกเย็นกลับไปที่ชยุด พร้อมพ
ีรัตน์ที่อยู่ในอ้อมแขน หัวใจที่แข็งกระด้างของเขารู้สึกอบอุ่นขึ้นมาเล็กน้
ของนรีรัตน์แทบจะหยุดเต้นไปชั่วขณะ แต่สิ่งชยุดจะทำ
ตัวเธ
้ที่จะจ้องหน้าเ
ย็นชาตัดรับดวงตาที่ส่องประ
ๆ ใช่ไหม เธอมองเขาโดยไม่แม้แต่ก