สาวน้อยผู้นำพาครอบครัวสู่ความมั่งคั่ง เล่ม 3

งสอนกี่ปีต่อกี่ปีก็ไม่ดีขึ้น เรื่องฝีมือก็เป็นที่นับหน้าถือตาและเชื่อถือได้ ตนจึงไม่ได้ลงโทษอะไรรุนแรง หลายปีที่ผ่าน

มือนถูกชำแหละ ถูกคมมีดบั่นคอจนสิ้นท่า คนล

่มีอำนาจอะไรจะไปเอาเรื่องกับทางราชการให้สืบได้ เพราะหากสืบสาหาคว

ขานกันไปวันต่อวัน แต่ว่าหลังจากนั้นไม่นานทุกคนก็ได้ลืมเลือนเรื่องนี้ไป คนที่จะจดจำเหตุการณ์ในครั้ง

่อายุเพียงเท่านี้ ทำไมจึงมีระดับฝึกตนที่สูงกว่านายน้อยได้ แต่ไม่มีใครกล้าตั้งคำถาม หนึ่งเพราะเห็นว่

ืองหลวงได้โดยที่ไม่ต้องสู้เลยสักครั้งเดียว นางรู้สึกตัวอีกครั้งก

ว้หรือยังว่า

พัก" ถึงแม้ว่าจะไม่ได้ดีที่สุดในเมื

ไปพักที่บ

ใบหน้าของนางเต็มไปด้วยความลังเล ฉิน

งข้า และข้าก็อยากให้พวกเขาเจอเจ้า

การปัญหาได้ง่ายขึ้นก็เป็นเพราะมีเขาคนนี้อยู่ เขาขอร้องแค่เรื่องนี้ซึ่งมั

วคิดอีกสุดท้ายก

หล่าสาวใช้ต่างก็ตกใจและมีบางคนรีบไปรายงานให้ฮูหยินใหญ่ทราบ พอดี

นอื่นนางก็เกร็งขึ้นมา ตอนอยู่ที่สำน

กให้ตัวเองแท

นนี้ก็ไม่เหมาะ นางเดินตามหลังลูกชายเจ้าของบ้านมาจนถึงห้องโ

บมาแล้ว

อ แล้วนั่นเจ้า

ยของหลี่เจิ้นหัวเจ้าค

ี่บุตรชายพามาตั้งแต่หัวจรดเท

เลว ดูท่าวรย

มองฉินหลิวซีตั้งแต่หัวจรดเท้าเช่นกัน แต่สายตาต่างไ

ฉินหลิวซีก็เลือก

่ชั่วคราวขอรับ" ได้ยินเช่นนั้นนายท่า

ม้จะไม่พอใจสตรีน้อยผู้นี้เอามาก ๆ ก็ตาม เรื่องเมื่อครั้งก่อนที่หลี่ซีเหยาเอามาฟ้องพึ่งผ่านมาได้ไม่

ำให้ดีมากหน่อย" โจวเมิ่งอิ๋งสั่งงานสาวใช

ข็งกระด้างกับใบหน้าไร้อารมณ์ของพวกนางทำให้ฉินหลิวซีแอบถอนหายใจ แขกอย่างนางไม่เ

้อเสียอย่างเห็นได้ชัด และไม่เคย

นภาพทางสังคมและผลประโยชน์เอาไว

บมาแล้วเช่นนี้

ครู่ ไม่เช่นนั้นคงออกม

ป็นใครบ้าง แต่ละคนแย่ง

เมื่อไม่กี่วันก่อน นางเป็นห่วงมากตั้งใจจะออกไปรอรับที่ด้าน

่นี่ ความจริงแล้วนางต้องเป็นฝ่ายเกรงใจด้วยซ้ำ แต่ดูเหมือนหลี่เจิ

ะ" หลังจากลาฮูหยินใหญ่มาพักผ่อน

่อนางรับปากเขาถึ

่าหลังจากนี้เขายังต้องไปพบท่านพ่ออีก หลังผลั

อ ข้าเอ

้าม

นุญาตเขาถึงไ

ยงานว่าช่วงที่ผ่านมาตนไปทำอะไรมาบ้าง ผู

อยิ้มอะ

ล่า

เขาจะสนใจฉินหลิวซีมากเสียจนเขายังสังเกตได้ แ

เพราะข้าพาสห

ลังจากบุตรชายรายงานความเป็นไปในช่วงที่ไ

องของฉินหลิวซีเขารู้มาก่อนนานแล้ว นานมากทีเดียวจนเผลอลืม

่งคนไปติดตามและเฝ้าดู เป็นยอดฝีมือระดับสูงชนิดที่ต่

แต่รายงานที่ได้รับมามีเพียงว่าเขาไปพบกับเ

ฐานไปมากเมื่อเทียบกับอายุ แต่พอเห็นว่าทั้งสอง

วานมากมายจัดเรียงอยู่เต็มโต๊ะ และเด็กหญิงก็ตระหนักรู้ได้ว่า แม้จะเป็นอาหารราคาแพงแต่ก็ไม่ได้ทำให้รส

ื้น ๆ อาจจะอร่อยยิ่งกว่า ข

้นางเจริญอาหารขึ้นมาได้ จะมีก็แต่เหล่

ี้" อนุผู้หนึ่งมองอาหารละลานตาที่วางอยู่ตรงหน้าตน ถึงแม้การเป็นอนุของข

่ก็มาจากต่างเ

ความกรุณาต่อพว

็ไม่ได้ฟัง นางยังพะวงสายตาฮูหย

่างนั้นพ่อครัวบ้านข้าได้ร้องไห้แน่

ทำเช่นนั้นแต่เจ้าตัวไม่ได้ใส่ใจ เขายังคอยคีบอาห

พอมีรสชาต

รณ์แบบนี้ เห็นทีการที่นางเลือกพักโรงเตี๊ยมแต่แรกอาจดีกว่า แต่ว่าหลี่เจ

ู่ที่เรือนรับรองของตนเอง นางมีเวลาพักอีกหนึ่งวันก่อนจะถึงกำหน

นหล

ยกก็พบว่าเป็นคุณชายเจ้าของจวน "เ

นางก็รู้แน่ว่าฮู

งเจ้านิดหน่

อก ข้าไม่เก็บมาใส่ใจด้วยซ

้ารู้สึกไม่ดีกับเรื่องนี้รีบบอกข้านะ ข้าไ

พรุ่งนี้พวกเขายังมีเรื่องให้ต้องเตรียม

ะรืนข้าจะต้องรั