icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

จองจำรักร้าย

บทที่ 2 นางเปลี่ยนไปมากนัก

จำนวนคำ:1540    |    อัปเดตเมื่อ:27/03/2025

งนางและครอบครัวออกไปจนหมด เกาซื่อนำข้าวต้มมาให้บุ

ม่กี่วันก็จะเดินทางถึงเมืองโยวเป่ยที่พวกเราต้องไปอยู่แล้ว เจ้

ากจริงๆ แล้วมารดาของร่างนี้ก็เหมือนแม่ของนางราวกับคนเดียวกัน ความโหยหาตลอดสามปีที่ผ่านมามันกลั่

ไร" นางแสร้งดุแต่มือข้างที่ไม่ได้กอดบุตรสาวก็ยกขึ้นปาดน้ำตาทิ

นเข้ามาสอบถามทั้งคู่ว่าเป็นอันใด เมื่อรู้เรื่องก็ดึงทั้งค

นความบริสุทธิ์ของบิดา และจะเอาคืนคนที่ทำใ

วาน เพียบพร้อมด้วยสี่คุณธรรม (กรอบคุณธรรมที่ใช้อบรมสตรีชั้นสูง กิริยาเพียบพร้อม พูดจาอ่อนน้อม รูปร่างหน้าตาสะอาดสะอ้าน การบ้านการเรือนไม่ขาด) สามคล้อยตาม

ิดามารดาไปกับอุบัติเหตุ ในโลกหนึ่งมีสิ่งของแปลกประหลาดที่ต่างจากที่นี่มากมาย รถม้าก็เปลี่ยนเป็นรถยนต์ที่วิ่งได้เร็วกว่า เครื่องบินที่เดินทางบ

ราวต่างๆที่บอกเล่าออกมาจากปากน้อยๆของนางสร้างความตื่นเต้นให้เสวี่ยป๋อเหวิน ยิ่งธนาคารรับฝากเงินที่บุตรสาว

นื้อแห้งเท่านั้น และเมื่อหยุดแวะพักนางขอยืมมีดสั้นจากทหารวัยสิบหกคนหนึ่ง แล้วเดินหายเข้

ู่ซาน คือทหารที่องค์รัชทายาทส่งมาปะปนในขบวนเดินทางเพื่อคอยดูแแลเสนาบดีเสวี่ย ที่เขาเดินตามคุณหนูเสว

่ก็จับไก่ป่าเพิ่มได้อีกสองตัว ตอนนี้

อบสิบฟองด้วย ทั้งคู่เดินกลับถึงที่พักนางก็ลงมือกับไก่ทั้งสามตัวทันที โดยมิได้ร้องขอให้ทหาร

ินของสกปรกเช่นนี้หรือ เกาซื่อมองบุตรสาวที่ลงมือทำอาหารเองและยังอยู่ท่ามกลางบุรุษโดยไม่ได้รู้สึกเขินอายเลย แต่เมื่อนึกถึงสิ่ง

งตัวกับเครื่องในสองไม้ไปให้บิดามารดา ทหารที่เหลือได้ไก่สองตัวแล้วยังมีเครื่องในไก่อีกสี่ไม้ หากแบ่งกันกินก็สามารถกินได้ครบทุก

้องไห้ พวกตนเข้าใกล้ก็หวาดกลัว หลังจากที่นางล้มป่วยลงก็เหมือนกับเปลี่ยนไปเป็นคนละ

ทางผ่านเมืองที่มีตลาดทหารบางคนยังปลีกตัวออกไปหาซื้อเครื่องปรุงมาติดไว้ให้นางใช้ปรุง

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 ถูกเนรเทศ2 บทที่ 2 นางเปลี่ยนไปมากนัก3 บทที่ 3 ถึงชายแดนเหนือแล้ว4 บทที่ 4 เป็นสตรีที่น่าสนใจ5 บทที่ 5 ข้าเป็นผู้ตัดสินใจเอง6 บทที่ 6 คอยรับใช้ญาติผู้น้องของข้า7 บทที่ 7 ครั้งนี้เจ้าทำเกินไปแล้ว8 บทที่ 8 นำยามามอบให้นาง9 บทที่ 9 เจ้าเป็นปีศาจจิ้งจอกหรือไง10 บทที่ 10 ถูกเว่ยซืออิงจัดการ11 บทที่ 11 หากข้ามาช้า นางคงไม่เหลือลมหายใจ12 บทที่ 12 ข้าจะทำเช่นไรกับเจ้าดี13 บทที่ 13 ข้าต้องการเพียงพี่หยางเท่านั้น14 บทที่ 14 เจ้าแน่ใจใช่หรือไม่15 บทที่ 15 ท่านยกโทษให้บิดาข้าแล้วรึ16 บทที่ 16 ท่านคิดดีแล้วใช่หรือไม่17 บทที่ 17 กลับเมืองหลวง18 บทที่ 18 เพราะนางเป็นภรรยาข้า19 บทที่ 19 นางเป็นฮูหยินของตระกูลใด20 บทที่ 20 นางเลือกแล้ว21 บทที่ 21 เจ้าโดนข้าคิดบัญชีภายหลังแน่22 บทที่ 22 ข้ากำลังช่วยเจ้าอยู่23 บทที่ 23 ท่านให้เวลาข้าเสียหน่อย24 บทที่ 24 อันอ๋อง25 บทที่ 25 เป็นข้าที่โง่เขลามาตลอด26 บทที่ 26 หน้าไม้27 บทที่ 27 เรียกข้าว่าพ่อตา ยังเร็วเกินไป28 บทที่ 28 ของกำนัลที่เปิ่นหวางมอบให้ถูกใจหรือไม่29 บทที่ 29 ข้าสาบานด้วยชีวิต30 บทที่ 30 หากเจ้าร้องบิดาจะตีก้นเจ้า31 บทที่ 31 เอาคืนท่านเจ้าเมืองโยวเป่ย32 บทที่ 32 ครั้งนี้ข้าคงไม่ยอมจบง่ายๆ33 บทที่ 33 เจ้าคิดว่าเจ้ามิผิดรึ34 บทที่ 34 งานมงคล35 บทที่ 35 บุตรเขยดีต่อเจ้าหรือไม่36 บทที่ 36 ข้าสำนึกผิดแล้วเจ้าค่ะ37 บทที่ 37 ขอราชโองการ38 บทที่ 38 เจ้ามีบุตรสาวให้ข้าสักคนดีหรือไม่39 บทที่ 39 จ้าวหลิงอวี้40 บทที่ 40 หรือนางวางยาพิษข้า41 บทที่ 41 ถูกส่งไปค่ายทหาร42 บทที่ 42 จะเก็บนางไว้มิให้ออกเรือนรึ43 บทที่ 43 หม่อมฉันมิอาจแต่งให้พระองค์ได้44 บทที่ 44 บุรุษชุดดำ45 บทที่ 45 องค์รัชทายาทแคว้นเหยี่ยน46 บทที่ 46 หากต้องการทำสงครามก็มิยาก47 บทที่ 47 รอเปิ่นหวางกลับมา48 บทที่ 48 ระเบิด49 บทที่ 49 มีอีกคนดีหรือไม่50 บทที่ 50 ตอนจบ