พันธะรักพ่อเลี้ยงเถื่อน

นท

.0

ศกเศร้า เสียงสวดพระอภิธรรมดังแว่วมาตามสายลม แขกเหรื่อไม่มากนัก ส่วนใหญ่เป็นชาวบ้านในละแวกนั้นที่มาร่วมไว้อาลัย อัญชลิดาสวมชุดดำยืนต้อน

ความช่วยเหลือและดูแลทุกอย่างภายในงาน หลังจากเสร็จสิ้นทุกอย่าง คุณป้าของอั

ลยนะคะ..ที่ช่วยเหลืองานศพของหลานชา

รับคุณป้า ผมเต็มใจช่วย” ภ

ครอบครัวของผมนั่นแหละครับ ถึง

กับพวกเราเหลือเ

ม่รู้จะตอบแทนยังไงเ

สบายใจ ผมก็มีความสุข

ครับ แล้วงานทำบุญ 7 วัน ผมก็จะออกค่าใช้จ่ายทั้ง

กะว่าจะจัดแค่ทำบุญแค่เล็ก ๆ ก

กช่วยเหลือจริงๆ” พ่อเลี้ยงหนุ่

่ได้เจ็บป่วยอะไร เค้าก็คงต้องทำ

่ยมคุณเนตรดาวพร้อมกับคุณภาคินัย

้านก็ได้นะครับ” ภาคินัยเสนอ คุณป้าพยักหน้าแล

าไปเยี่ยมเนตรดาวที่โรงพยาบาล พ่อเลี้ยงหนุ่มขับรถมาจอดที่บ้านหลังเล็ก

ณป้า” เขากล่า

่อนค่ะ หนูอัญยังแต่งตัวไม่เสร็จเลย คุณภ

ับ” ภาคินัยเห็นชายชราคนหนึ่งนอนอยู่บนเตียงไม้

ุณลุง” ภาคิน

้วยเสียงแหบแห้ง คุณป้าเดินเข้ามาพ

าลเป็นว่าเล่น หลังจากนั้นก็มาป่วยเป็นอัมพาตต้องนอนติดเตียง” ภาคินั

นี้ป้ากับหนูอัญก็เกรงใจจนจะ

รอยัง” ภาคินัยเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน และแทน

งอะไรเ

ับ...” พ่อเลี้ยงหนุ่มทำทีชอบพอหลานสาวของหญิงชราอย่างออกหน้

ล้วแต่หนูอัญค่ะ ถ้าเค้าอยากไปจริง ๆ ป้าก็ไม่ห้ามหรอก

วยความสนใจ ก่อนจะแสดงท่าทีเป็นกันเองและให้เกียรติผู้สูง

่โจ้ค่ะ ป้าก็จำไม่ค่อยได้ ..อะไรนะ อ๋อ

” ภาคินัยกล่าวชม และคิดว

ุณป้าจะว่าอะไรมั้ยครับ” หญิงชรายิ้ม จากนั้นอัญชลิดาก็เดินออกมาจาก

..คุณภีม” ชลิดาเดินมา

กว่าเลยนะ” หลังจากที่คุณป้าได้สนทนาถามไถ่กับพ่อเลี้ยงหนุ่มถึงเรื

อมูลเจ้าของไร่องุ่นที่สะเมิงตามชื่อไร่ที่เขาเคยบอก แต่ในข้อมูลก็ไม่ได้ระบุว

้นพี่ขอเรียกว่า..น้องอัญตามคุณป้านะครับ”

วยิ้มกว้างด้

่ว่าพ่อเลี้ยง แต่มันก็แ

า.. พี่ภีมนะคะ” ภาคินัยส

อไปพี่เค้าจะได้เอ็

าไปกันเลยมั้ยคะพี

ครับ” พ่อเลี้