ปากบอกไม่แต่ใส่สุดเกียร์

เขตแดนถามศุภโชคเมื่อเห็นปรา

ั่นแหละมึงจำไม่ได้เหรอวะเขต แต่อีกคนหนึ่งกูไม่แน่ใจ

็น่าสนใจ เดี๋ยวกูว่าจะเข้าไปทั

ยได้แต่ห้ามยุ่ง

ะมึงชอ

ต่กูก็แ

ักของมึงถึ

าณหนึ่งรู้ว่า

เหรอทำไมกูไม่ค

ันอยู่ศุภโชคก็เดินออกจากโต๊ะเพื่อ

ราญติญาเพราะเขาจำไม่ได้จริงๆ ว่าเธอคื

นร่วมชั้นเรียนถามขึ้นเพราะมั่นใจว่าที่ศุ

กเพราะจำเพื่อนไม่ได

องเราเหรอบุ๋ม ทำไ

อีกครั้งแต่เขาก็ยังนึกไม่ออกและเมื่อเห็นท่าทางของเธอส

ามออกไปอย่างไม่

ป่าน

เชื่อเลยนะ ถ้ารู้ว่าป่านจะสวยขนาดนี้ผมคงจีบตั้งแต่อยู่ม.ปลายแล้ว” ศุภโชค

มจำได้ว่ากลุ่มของนายช

สมองของพวกผมน่าจะน้อยไปหน่อย ถ้าเพื่อนของผมอีกสองคนรู้ว่าป่านเปลี่

ากนั้นก็กลับมาอีกครั้งพร

ก” ภาณุวิชญ์มองหน้าปราญ

มาถามเพื่อนคำถามของศุภโชคทำให้ภาณุวิชญ์

านเ

นใครเหรอ” พรชนกถามเพราะเ

านที่ผมจำป

าะป่านก็จำณุไ

นุ่มไปที่โรงพยาบาลแต่เธอไม่รู้ว่าเป็นเพื่อนห้องเดียวกันเพราะเขาเปลี่ยนชื่อและ

่ห์เพราะถ้าหากเธอเป็นเพื่อนสมัยเรียนขอ

ยับโต๊ะของตนเองมาต่อกับโต๊ะของปราญติญ

่ไหม” พรชนกที่นั่งสังเก

่แปลกใจป่า

” พรชนกถาม

ะ” ภาณุวิ

่าเ

มล่ะ

้วยังไม่พร้อมจะมีใครแต่ถ

ับแฟนเหรอแต่ดูเ

คนเลวๆ จะเ

เรื่องคืนนั้นหรือเปล่า แต่ชายหนุ่มก็ไม่รู้ว่าจะถาม

อนในกลุ่มคุยกันสนุกสนานขณะที่ปราญติญาก็พยายามจะสนุกไปกับบรรยากาศรอบข้างเธอคิดว่าภาณุวิชญ์คงไม่ใช่ผู้ชายที่นอน

องน้ำป่านจะไปด้

่ทันตอบเพื่อนอีก

องน้ำเหรอไปพร้อ

กาสขยับมานั่งเก้าอี้ของพรชนกซึ่งตอนแรกเ

ช่มั๊ยป่านที่เราได

ระมา

ลับจำไม่ได้ว่าป่านคือเพื่อนในห้องเรียน ป่านเปลี่ยนไปมากเลยจริงๆ สวยขึ้

ดเหมือนเพ

ใจเพราะไม่คิดว่ามีใครจะพูดแบบนี

่ะ เมื่อกี้เขาก็

รมไอ้โชคมันนะไอ้

ณุเองก็ใช่ย

ะเจ้าชู้แต่ป่านอยาก

ู้มันมีเหตุผลของคว

ญิงไปทั่วเพราะยังเขายังไม่เจอค

่ถูกใจยังไงผู้ชายก็ไม่หยุดเจ้าชู้หรอก” ปราญติญาเข้าใจ

และไม่จริง แล้วป

บบนี้มันไม่ควร

แล้วป่านจะไปต่อ

ันว่าจะไปร้าน

ป่านจ

๋มอีกที มีอะ

อนกันนะ” ที่เขาชวนปราญติญาไปเที่ยวเพราะอยากจะสังเกตปฏิกิริยาของเธอเวลา

ณุวิชญ์นั้นมาคุยกับเพื่อนของเธอ หลังจากกลับมาจากห้องน้ำหญิงสาวก็ยืนดูอยู่พั

าคุณจะไปต่อที่ร้านในเมืองกันหรือ

้นทำไมพวกผู้ชาย

ด้วยกันทั้งหมดนี่แหละเดี๋ย