สามีท่านหย่ากับข้าเถอะ

ที

ของหย

ช้ช่วงเวลานั้นเพื่อพูดคุยพบปะกับสหายกันที่อุทยานหลวงที่ถูกจัดไว้ให้ ขุนนางที่สนิทสนมกันต่างก็พากันจับ

งธนู หยางซูมี่นั้นจำต้องพาหยางเจียลี่ไปด้วยกัน เดินมาได้สักพักหยางเจียลี่ก็พบก

ด้พาน้องสาวมาด้

ายสนิทของตน เมื่อหยาง

นางจะอายุ 17 หนาวแล้ว สมควรมองหาคู่ครองได

หนาวแล้วได้เริ่มมองหาคู่ครองบ้างหรือยังเ

นสาวเทื้อขึ้น

ากันหัวเราะ ถ้าโฉมสะคราญดั่งหยางซูมี่ขึ้นคานกลายเป็นสาว

้จะทรงพระราชทานสมรสให้กับท่านอ๋องเซี่ยเหวินหรง ใ

ยด้วยเสียงเบ

ำไม ข่าวลือนี้เขารู้กันไปท

ย่างอ่อนใจกับสหายของต

้นรู้แล้วว่าผู้ใดจะได้สมรสพระร

่ยอมแพ้ ใบหน้ากระหยิ

งใดก็รีบคลา

่มตื่นเต้นไปกับ

ฮวาแต่งเข้ามาเป็นพระชายา แต่ฮ่องเต้ก

จะเริ่มขึ้นแล้ว หม่าฮุ่ยหลิงกับหยางซูมี่ได้แต่ทำหน้าเสียดาย แต่จนใจที่ต้องเดินตามนางกำนัลออกไป เถาซูเม่

ศของขันทีดังลั่นเป็นสัญญาณเพื่อบอกให้ทุกคนทราบว่า

จ ฮองเฮาเสด็

ยืนแล้วถวายความเคาร

พื่อให้ทุกคนนั่งลงได้ ที่นั่งของแต่ละพระองค์ถูกจัดไว้ตามลำดับขั้นฐานะ ที่นั่งทางด้

อท่านอ๋องเซี่ยเหวินหรง ถัดไปเป็น จวิ้นอ๋องเซี่ยเหวินหลิน เป

รดาเหล่าสนมทั้งหลายของฮ่องเต้ และครอ

ากฮ่องเต้พระองค์ก่อนสิ้นพระชนม์ ฮ่องเต้เซี่ยเฟยหลงได้ทรงพระราชทานตำแหน่งอ๋องและตำหนักให้ มีเพียงเซี่ยเหวินหรงที่ไม่ได้ตำแหน่งอ๋องที่ชัด

สดงต่างๆ ตรงกลางลานแสดง นางกำนัลต่างยกอาหารและสุรามารับรองแขกทั้

ล้วนมีทั้งสิ้น สุราเองก็เป็นสุราที่ทำมาจากผลท้อที่ใช้เวลาหมักถึงห้าปี รสชาติหวานละมุนติดขมที่ปลายลิ้

ว่าในจอกนั้นเป็นเพียงน้ำชาหาใช่สุราไม่ ความสนใจของเขาที่มีต่อโฉมงามนั้นทำให้เขามิอาจจะละสายตาอ

ึงแล้ว เซี่ยเฟยหลงทรงลุกขึ้นยืน

าได้ แต่เราก็ได้สูญเสียทหารกล้าที่พลีชีพเพื่อแผ่นดินบ้านเกิด เพื่อให้ลูกหลานของแคว้นเซี

ุราขึ้นดื่ม ทุกคน

านได้ดีเจิ้นจะตกรางวัลให้อย่างเหมาะสม และเซี่ยเหวินหรงแม่ทัพแห่งกอง

ให้กับท่านอ๋องเซี่ยเหวินหรง ซึ่งก่อนหน้านี้ได้มีข่าวลือออกมา ทุกคนต่างพาก

สวรรค์ผู้ปกครองแคว้นเซี่ย ประสงค์มอบสมรสพระราชทานให้เซี่ยเหวินหรงกับคุณหนูใหญ่ หยางซูมี่ บุตรีขอ

วรรค์ ดั่งมีสายฟ้

ต่การที่ฮ่องเต้ทรงประกาศว่าหยางซูมี่จะถูกแต่งตั้งเป็นพระชายาเอกชินอ๋องนั้น แสดงให้เห็นว่าพระอนุชาผู้นี้มีน้ำหนักในพระทัยของพระองค์เป็นอย่างมาก ตำแห

ังเสียใจ และริษยาที่วาสนานี้ไม่ได้ตกมาถึงตนเอง แต่กลับมีใครบางคนที่กำลังรู้สึกเกรี้ยวกราดจนยากจะสงบใจไว้ได้ แม้ใบหน้าจะยิ้มอย่าง