สามีเป็นถึงเศรษฐีพันล้าน

๊ย！

กมาด้วยความเจ็บปวด

ตอนนี้หัวเธอยังอื้อไม่หาย “เฉีย

จะไม่กล้าล่ะ？ ฉันจะตบให้เธอหลาบจำเอง ก็เธอเป็นคนบอกอยากจะขอโทษฉันเองไม่ใช่

ีกครั้งและเตรียมที่จะตบไปที่ใบ

ข้ามาผลักเฉียวซิงเฉินออกในทันที เขาตะคอกออกมาว่า

าก็กอดเยว่เหมิงซินเอาไว้ด้วยความสงสาร แล้ว

ยหลังไปเล็กน้อย หลังจากนั้นเ

ดี ต่อให้หูคุณจะหนวก แต่สายตาของคุณก็น่าจะยังปกติดีนี่ ฉันก็แค่ตบเยว่เหมิงซินไปครั้งเดียวเอง แบบนี้เรียกว่ามากเกินไปแล้วเหรอ ถ้าเทียบกับเรื่องที่คุณทำกับฉันเอาไว้

องเธอไปเลย ตอนนั้นเขาไม่รู้เลยว่าค

สงบสติอารมณ์อยู่พักใหญ่ เขาก็พูดขึ้นมาว่า “ต่อให้เหมิงซินอยากจะขอโทษคุณ แต่คุณจะมาตบเธอแบบนี้ไม่ได

ชาไร้ความรู้สึก “คุณอุตส่าห์ชมฉันถึงขนาดนี้แล้ว ฉันควรจะตบอีกสักสองส

ินอย่างไม่อยากจะเชื่อ เขาไม่เคยคาดคิ

ิดนึกสงสัยว่า เฉียวซิงเฉินที่อ

สัย เพราะก่อนหน้านี้เธอเคยหาเรื่องเฉียวซิงเฉินมาแล้วตั้งหลายครั้ง แต่เฉียวซิ

ินาที เธอก็รู้สึกว

่ได้จงใจทำเช่นนี้เพื่อดึงดูดค

ญาณทันที แล้วเธอก็เห็นว่าเขาเอาแต่มองไปที่เฉียวซ

ใช่เรื่องง่ายเลย เธอจะไม่ยอมให้เขาถูก

็ว จากนั้นก็จงใจพูดขึ้นมาว่า “หยูเจ๋อ คุณไม่ต้องพูดอะไรแล้วล่ะค่ะ ซิงเ

ิ่งรู้สึกสงสารเธอมากขึ้นไปอีก ในทางกลับกัน เฉียวซิงเฉินกลับ

ากเลยนะ เมื่อก่อนคุณไม่เคยก

เมื่อก่อนฉันคงจะเพี้ยนไปถึงได้ทำดีกับคุณอย่างไม่ลืมหูลืมตาได้ขนาดนั้น ตอนนี้ฉันตาสว่างแล้ว มีแต่คนโง่เท่านั

าระขึ้นมาเตรียมจะเดินออกไป ใบหน้าที

เลย เขาไม่เคยเห็นเฉียวซ

แล้ว เฉินหยูเจ๋อก็เริ่มรู้สึกตื่นตระหนกอย่างที่ไม่เ

๋อก็รู้สึกเหมือนกำลังจะสูญเสียสิ่งที่ส

เริ่มร้อนรนขึ้นมาแล้ว เขาอย

ูเจ๋อจะมีปฏิกิริยาเช่นนี้ เธอจึงร้องไห้ออกมาทันที แล้วเอามือกุมหน้

ยูเจ๋อก็หยุดเดินทันที เขาหัน

ซินมีรอยแดงจาง ๆ อยู่ หากมองดูด

ึ้นมา “เหมิงซิน อย่าร้องเลยนะ ผมจะพาคุ

จงใจพูดขึ้นมาอีกว่า “หยูเจ๋อ ซิงเฉินไปจริง ๆ แล้วนะ

ๆ ผมคงตามใจเธอไม่ได้แล้ว ปล่อยเธอร้องไห้เสียใจไปสักสองสามวัน เดี๋ยวเธ

าไปในอ้อมแขนของเฉินหยูเจ๋อเหมือนกับนกตัวน้อย แล้วก็

อสำเร็จแล้ว เยว่เหมิ

นคิดจะมาต่อกรกับเธอง

นอ้อมแขน แต่เขากลับไม่รู้สึกมี

้รู้สึกไม่สบ

็ฝืนตอบรับคำของเยว่เหมิงซินกลับไป แต่สายตาของเขากลับเอาแต่มองไ

ก็ต้องกลับมาแน่นอน เฉินหยูเจ๋อ