ปราบพยัคฆ์ แม่ทัพตัวร้าย

อกำลังมองเพดานห้องอย่างเหม่อลอย ตอนที่เธอหมดส

ทรงจำของเจ้าของร่างเดิม เธอข้า

ให้กรมการคลัง มารดาของนาง เกาจิงถิง เป็นสหายสนิทก

งสิ้นใจตอนที่เกี้ยวไปรับเจ้าสาวเดินทางออกจากจว

นกำลังไปได้ดี ทำไมเรื่องบ้าๆ ถึงได้เกิดกับฉ

ินว่านางหมดสติจึงคิดจะเข้าม

แต่เยาว์ การที่เจ้าต้องแต่งเข้าจวนตระกูลซูเป็นความผิดท

ด้ยินเสียงของคนที่เป็นสาม

้ามาอย่างที่เธอคิด เธอจนล้มตัวลงนอนต่อ เพราะความทรง

ม่ดีกับนาง จึงคิดว่าตนเองมีส่วนทำให้นางเป็นลมหมด

าต้องจัดการให้ แต่บุรุษเช่นเขาที่เลือกทางเดินด้วยตน

ทิ้งไว้ให้จ้าวซุนเหยา พร้อมทั้งฝากพ่อบ้านไป

ซุนเหยานางก็ไม่คิดที่จะอยู่รอ เมื่อ

นเหนือแล้ว ก็ถึงกลับเป็นลมหมดสติไป รุ่งเช้านา

ยเรียกลูกสะใภ้ เมื

รีวัยกลางคน รูปร่างอวบอิ่มในหน

ความทรงจำเดิมของเจ้าของร่าง ช่วยนางได้มากทีเดียว ทั้งภาษ

ความอยุติธรรมแล้ว” หลีซื

ักนางจากใจจริง ซุนเหยาจึงยิ้มอ

ของนางเป็นคนเช่นไรนางก็ไม่รู้ จากน้ำเสียงดูท่

็นว่าซุนเหยานางไม่ได้เสียใจกับเรื่องที

มาพบซุนเหยา สายตาของเขาอดท

ทัพซูฝากจดหมายไ

ใจ นางยิ้มให้พ่อบ้านซูก่

ุณเจ้

้าน้อย” พ่อบ้านซูสะดุ้งตกใจ

้ว ซุนเหยาก็เปิดจดหมายออกดู

ให้นางมีเพียงหนังสือหย่า

ดีแล้ว นอกจากสินเดิมที่นางนำติดตัวมาแล้ว ซูเซวียน

ูไป นางจะให้เขาส่งทรัพย์สินส่วนที่นางต้องได้มาให้ที

นเสียงร้องเรียกของซ

งอันใดให้ข้าน้

งจะมีสาวใช้อยู่ที่บ้าน แต่ก็ไม่ได้ต้องก้มหัว

นางให้พ่อบ้านซู เพื่อให้

อรับ ประเดี๋ยวข้าน้อยจะไปพูด

ือนจะรีบวิ่งไปที่เรือนของหลีซื่อ นางจำต้องเดิ

นางก็เกือบจะหงายหลังล้มไปกองกับพื้น ยังดี

อ่ยเรียกเพื่อใ

้ อาเซวียนจึงได้ทำเช่นนี้”

าค่ะ ไว้เมื่อบุตรชายของท่านกลับมาท่านค่อ

สามีนางเสียหน่อย จะตีก็ต้องตีบุ

ภ้อย่างเห็นใจ หากเรื่องนี้หลุดออกจากตระกู

้องจัดการเรื่องนี้เช่นไร พ่อบ้านซูหมุนตัว

น ประเดี๋ยว

่องใดจะสั่งข

สมบัติส่วนตัวของท่านแม่ทัพ รบกวนท่า

ลีซื่อกับพ่อบ้านร