icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ชายาตัวร้ายของท่านอ๋องอำมหิต

บทที่ 4 เดินหมากด้วยตนเอง

จำนวนคำ:1887    |    อัปเดตเมื่อ:26/05/2025

างตามลงไปช้า ๆ ทว่าทั้งหมากขาวและหมา

ยกริมฝีปากขึ้น มือเรียววางหมากสีขาวลงไปบนกระดานอย่างตั้งใ

นั่งลงตรงหน้ากระดานหมาก ปรายสายตามองพี่สาวต่างมารดาที่ทำเป็นอวดเก่ง หากเทียบกันแล้วระหว่างจ้าวเจินบุตรสาวหวงอี๋เหนียงแล้ว จ้าวหลันอวี่นับเป็นต

เดินหมากอย่างไม่รู้ร้อนไม่รู้หนาวก็เงยหน้าขึ้นมาแล้ว ใบหน้าหวานแย้มยิ้มอ

่า ฟางเอ๋อร์เรื่องของข้าต้อ

ของจ้าวหลันอวี่ไม่จำเป็นที่นางจะต้องรู้ นัยน์ตาเรียวมองผ่านร่างอรชรข

ใดพี่หญิงของข้าจึงได้มีฝีมือการเดินหมากเก่งกาจไม่แพ้พี่หญิงรองเลยสักนิด หรือว่าพวกท่านนัดกัน

ี้เจ้ามาหาข้าคงมิใช่เพียงเพ

อเช้า พอดีข้าเพิ่งจะกลับออกมาจากวังหลวง จึงถือโอกาสมาเยี่ยมพี่หญิงใหญ่ด้วย ท่านคงไม่โ

น หวังฮองเฮาต้องการให้หลานสาวแต่งกับองค์ชายรอง ซึ่งพระนางเป็นผู้เลี้ยงดูมาตั้งแต่เด็ก ความจริงแล้วองค์ชายรองมิได้เป็นพระโอรสที่หวังฮองเฮาทรงให้กำเนิด

ว่าไปแล้วองค์ชายใหญ่ผู้นั้นก็มีโอกาสที่จะถูกแต่งตั้งมากกว่าผู้ใด ดังนั้นหวังฮองเฮาจึงต้องทำทุกวิถีทางที่จะดึงอำนาจของเหล่าขุนนางให้สนับสนุนพระโ

าโกรธเคืองเจ้า” ก็ลองแสดงความไม่พอใจออกมาดูสิ ไม่พ้นนางคง

องสาว จ้าวม่านฟางเป็นสตรีที่ใบหน้างดงามอ่อนหวาน ดวงตาดอกท้อที่ขอเพียงแค่กะพริบตาเบา ๆ ก็ดึงดูดให้คนรักใคร่ได้ไม่ยาก

ต็มไปด้วยความเย่อหยิ่งจองหอง เพียงแค่นางจ้องมองนิ่ง ๆ ก็ทำให้ผู้คนตัวสั่นได

งจันทราที่ฮองเฮาเป็นผู้จัดแล้ว พี่หญิงใหญ่คงจะไม่ทราบ ดอกถานฮัวที่ฮองเฮาทรงปลูกนั้น หนึ่งปีจะบ

บเอาไว้แล้ว” จ้าวม่านฟางพยักหน้าให้สาวใช้ของตนเอง ส่งอาภรณ์ให้กับจ้

หรือไม่เจ้าคะ เหตุใดคุณหนูสามถ

ยะยิ้มมองกุ้ยฮวาอย่างเย้ยหยัน คิดว่าตนเองเป็นบุตรบุญธรรมของแม่นมหลิวแล้วอย่างไร ป่านนี้แม่นมหลิวคงมีเพียงโครงกระดูกขาวโพลนไปแล้ว ยังจะกล้าเชิดหน้าหยิ่งต่อหน้าผู้อื่นอีกหรือ ต้อง

หนูนางก็ไม่กล้าที่จะขัดขืน จึงได้ยอมปล่อยให้อีกฝ่ายเอาเข้าไปเก็บ นี่ก็ไม่รู้

มได้รับผลตอบแทนเช่นนั้น ข้าหิวแล้วเจ้าไ

นูรอบ่าวสักเด

องราวต่าง ๆ ที่มันไม่มีทางเป็นไปได้ ไม่รู้ว่าเป็นเพียงฝันหนึ่งตื่น หรือสิ่งที่คิดไปเอง กระนั้นในฝันนั้นนางตายไปแล้วและนางก็หวนคืนวิญญาณอ

นเหมือนเช่นในฝัน หรือในอดีตชาติของนางหรือไม่ ไม่ลองย่อมไม

********

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 บทนำ2 บทที่ 2 สกุลจ้าว3 บทที่ 3 หรือจะเป็นเพียงความฝัน4 บทที่ 4 เดินหมากด้วยตนเอง5 บทที่ 5 สามวีรบุรุษสร้างแคว้น6 บทที่ 6 เข้าใจเหตุผล7 บทที่ 7 เหมือนมารดาของเจ้ายิ่งนัก8 บทที่ 8 ซ่อนกล9 บทที่ 9 ตกสระบัว10 บทที่ 10 รับผิดชอบเอง11 บทที่ 11 เตรียมใจแต่งให้ข้า12 บทที่ 12 จ้าวอี้หาน13 บทที่ 13 แต่งงานย่อมเป็นคำสั่ง14 บทที่ 14 หนี15 บทที่ 15 สาวใช้ทรยศ16 บทที่ 16 ข่มขู่17 บทที่ 17 โสเภณีกองทัพ18 บทที่ 18 ต้องการสิ่งใดจากข้า19 บทที่ 19 สร้อยสมปรารถนา20 บทที่ 20 ส่งสร้อยกับจี้หยกมา21 บทที่ 21 หมวกเขียวใบใหญ่22 บทที่ 22 เผาโรงครัว23 บทที่ 23 ร้ายต่อคนทั้งใต้หล้าแต่จะดีต่อท่านเพียงผู้เดียว24 บทที่ 24 หลบหน้า25 บทที่ 25 ข้าไว้ใจท่าน26 บทที่ 26 ลอบทำร้าย27 บทที่ 27 เหตุใดจึงแต่งตัวเช่นนี้28 บทที่ 28 ไว้ใจได้หรือไม่29 บทที่ 29 แบ่งกลุ่มคน30 บทที่ 30 ข่าวลือ31 บทที่ 31 อยากเป็นฮองเฮาหรือไม่32 บทที่ 32 ให้ข้าช่วยสืบดีหรือไม่33 บทที่ 33 ใต้หล้าเป็นสินสอด34 บทที่ 34 กุมความลับ35 บทที่ 35 ดูหมิ่น36 บทที่ 36 กักขังสวี่ไท่เฟย37 บทที่ 37 ขุดหลุมพรางดักรอ38 บทที่ 38 ถูกจับตัวไป39 บทที่ 39 ศิษย์สำนักเดียวกัน40 บทที่ 40 แตะถูกเกล็ดย้อน41 บทที่ 41 รอยยิ้มของปีศาจ42 บทที่ 42 เกิดความสงสัย43 บทที่ 43 อยู่มิสู้ตาย44 บทที่ 44 ตลาดค้าขายเมืองเฉินโจว45 บทที่ 45 จี้หยกของข้า46 บทที่ 46 เจ้าจะเป็นน้องชายข้าไม่เปลี่ยนแปลง47 บทที่ 47 อดีตสาวใช้ซางซื่อ48 บทที่ 48 ผู้บงการเบื้องหลัง49 บทที่ 49 เคียงบ่าเคียงไหล่50 บทที่ 50 กลับจวนสกุลจ้าว51 บทที่ 51 กลับดำเป็นขาว52 บทที่ 52 สละรันมามา53 บทที่ 53 ฮ่องเต้ตวนมู่หมิงฮ่าว54 บทที่ 54 ลอบสังหาร55 บทที่ 55 กบฏขายชาติ56 บทที่ 56 ผลัดเปลี่ยนแผ่นดิน57 บทที่ 57 พระราชทานมงคลสมรส58 บทที่ 58 คืนเข้าหอมีค่าดั่งทองพันชั่ง59 บทที่ 59 เซียนเป่ยสวามิภักดิ์60 บทที่ 60 เรื่องราวในชาติก่อน61 บทที่ 61 หรือเป็นความต้องการของสวรรค์62 บทที่ 62 กลับบ้านของเรา