เมียสวาททาสมาเฟีย

อเดอร์โต๊ะ

าพี่

น. วันละ 5 ช.ม.ฉันได้วันล่ะตั้ง 300บาทแน่ะไม่รวมทิปนะ เดือนหนึ่งก็ได้ 9000 ถ้าไม่หยุดเลยสักวันอ่ะนะ แต่ฉันไม่หยุดหรอกเสียดายเงิน วันนี้ฉันขอหมูที่ลูกค้าตักไปแล้วกินไม่หมดกับพี่วรรณดีกว่า พี่วรรณเป็นเจ้าของร้

ลูกค้

าพี่

สะอาด เก็บตังค์ เก็บโต๊ะหน้าที่ฉันหมดเลย ฉันชอบนะยิ่งเวลาลูกค้าเยอะ ๆ นี้มันเลยล่ะ

ี่ลูกค้าตักไปแล้วกิ

รณี ส่วนของที่เหลือคือทิ้งอย่างเดียว เราไม่สามารถเอามาขายต่อได้ เพราะไม่รู้ว่าลูกค้า

อาไปเถอะ เอ

ะสิพี่ ของด

งี้เอ็งรอเดี๋ยว...เดี๋ยวพี่

อาอันนี้แหล

้อของขาย ฉันจะกล้าเอาได้ยังไง แต่ก็ไม่วายแกก็ตักเพิ่มมาให้ฉันอยู่ดี ทั้งกุ้ง ทั้งปลาหมึก ผัก

่ เดี๋ยวไม่ทัน

กลับดี

สวัส

ทำงานแค่ 3 ป้ายรถเมล์เท่านั้นความจริงแล้วเดินไปก็ไม่ไกลเท่าไร นพวรรณรอรถอยู่นานรถก็ไม่มาสักที หญิงสาวจ

ง!!

ันหนีได้ มันวิ่งไ

ัดเอ

โง่ ตา

ามเลย ถ้ามันไม

ยวันนี้แหล

ั้ง ปั

๊ดดด

กยิงที่แขน เขาเซล้มลง แต่ก็ลุกขึ้นมาได้ นพวรรณกรี๊ดสุดเสียงแล้วรีบสับเท้าวิ่งไป หญิงสาวหันมามองข้างหลังอีกครั้ง ชายหนุ่มคนนั้นล้มลงไปอีกครั้งไม่แน่ใจว่ากระสุนปืน

้น...ตามไปมันหน

ับพ

จะคนร้ายหรือคนดี ก็แล้วแต่ดวงละกัน ให้เห็นคนตายต่อหน้าต่อตาก็ทำไม่ได้อีกล่ะ ดีไม่ดีถ้ามันเห็นเร

ๆ...ไ

้าตาของชายหนุ่ม ' หน้าหวานเหมือนผู้หญิง คนไทยรึเปล่า

ณพูดภาษา

งนั

าแล้วคุณ พอจะลุกไ

าง กว่าจะลากเข้ามาได้นพวรรณก็แทบหมดแรงหนุ่มหน้าหวานแต่แรงควายชะม

ะ เมื่อกี้เห็

เห็นแค่กองเดียวแต่ไม

ได้ ไม่งั้นพวกเราซวยแน่ คนอย่างไอเ

ของป่ากก นพวรรณลากชายหนุ่มเดินลงมาในน้ำตื้น ๆ ถึงแค่บริเวณเข่า หญิงสาวพาชายหนุ่ม

มหน้าหวานเพียงแค่พยักหน้าน้อยๆ แต่หน้าของ

าชายหนุ่มหน้าหวานเกือ

๊ย หายไ

ีพี่ ซว

กูยิงเข้ากลางหลังมันเลยไม่รอดหร

ายหนุ่มออกมาที่ถนน ทั้งคู่เปียกเลอะเทอะไปหมด หญิงสาวพยาย

คุณ ฉันพาไปส่

ขอยืมมื

ุณไม่

บสะดุ้งตกใจกับสายตาเฉี่ยว ๆ ของชายหนุ่ม หญิ

ฉันที่ซอยร้

าว นพวรรณยืนมือมารับโทรศัพท์เธอคืน รอไม่นาน ค

ะว่าเธอรออยู่เป็นเพื่อน คนที่ชื่อ

ละค่ะบ้านฉัน ขอ

สียเวลาของเธอ ฉันมีเงิ

รค่ะ ฉันไ

ับ