icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

Move On ใจหมดรัก

บทที่ 8 พอดีกว่าไหม

จำนวนคำ:1698    |    อัปเดตเมื่อ:05/06/2025

กลา

มเรามาเรื่อยๆ ปกติฉันจะโทรหาวาคีนเพื่อจะไปกินข้าวกลางวันด้วยกัน แต่ว่าวันนี้ฉันไม่ได้โทร ไม่ใช่ว่าอยากจะประชดประชันอะไรวาคีนหรอกนะคะแต่เพ

เราจะเอายังไ

ิทยาของสัตว์ต่างๆ ที่ไม่ใช่แค่น้องหมาน้องแมวแล้ว แ

เสนอมาวิชานี้เป็นวิชาที่จับกลุ่มกับพี่ปีสี่ด้วยซึ่งใน

็นปลาหางนกยูงด

รใต้ตึกคณะของฉัน พี่เก้ากับพี่เชนอาสาไปซื้อข้าวมาให้สาวๆ ส่วนฉันกับยัยลลินอาสาไปซื้อน้ำ เมื่อซ

่ะ

ปากทำให้ข้าวที่อยู่ในช้อนกระเด็นไปโดนยัยโรสลิน เพราะฉันนั่งอยู่ตรงกลาง วาคีนละสายตาจากหน้าของฉั

หากูเพราะมาแดกข้า

้องคุยงานกลุ่ม

กูแค่หนึ่งนาทีมึง

คอตั้ง พยายามบิดข้อมือที่เขาจับฉันเอาไว้จนแน่นเพราะมันเจ็บ วาคีนจ้องตาฉันกลับ เขากระชากร่า

ละมีอีกหลายคนที่มองมาทางเราทั้งสองคน ฉันพยายามเดินตามวาคีนให้ทันเพราะหากไม่ทันเขาฉันต้

็นอะไร

รู้ออกมา ฉันได้แต่ยืนนิ่งๆ ให้วาคีนโอบกอดฉันเอาไว้ ฉันรับรู้ได้ว่าร่างกายของเขากำลังสั่

ค่คุยงานกลุ่มเ

ึงมากนะ

ะประคองใบหน้าของฉันแล้วแนบริมฝีปากคู่สวยของเขาลงมาที่ริมฝีปากบางของฉัน ลมหายใจอุ่นของวาคีนเป่ารดล

อะไรร

มึงไปนั่งแดกข้า

แค่ทำงานกลุ่มร่วมกันเท่า

งด้านใน วาคีนพาฉันออกมาทานข้าวด้านนอกมหา'ลัย ฉันต้องส่งข้อความบอกเพื่

กกิน

ได้ วาคีนอ

ึง ได

ลางวันอย

่อยู่แถวๆ มหา'ลัย เราสองคนสั่งเมนูต่างๆ มากินอย่างไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่ วาคีนนั่งอยู่ฝั่งเดียวกันก

านั่งคล้องคอกันอยู่ ฉันมองผู้หญิงคนนั้นไม่ต่างจากที่เธ

ค่ะพี่ใ

ีนเองก็นิ่งทำราวกับไม่รู้จักผู้หญิงคนนี้เหมือนกัน เขายังคงม้วนผมฉันเล

้นอายไป

แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไร ไม่นานนักอาหารก็มาเสิร์ฟ เราสองคนกินข้

ึงเลิกก่อนกูไปร

กูไม่ได้ยุ

นรักวา

ล้ว ก

เข้าห้องเรียนของฉัน ฉันเดินไปนั่งประจำที่ของฉันที่อยู่ร

ภัยดีใช

เลยนะ" ยัยโรสลินเสริมอีก ฉ

หน้าให้เป็นคำตอบก็ใครมันจะไปแฮปปี้ได้ละนั่งกิ

่ต่างจากโรสลินหรอกที่เป็นห่วงฉันเหมือนกัน ทั้งสองคนเป็นเพื่อนสนิทของฉัน และทุกครั้งที่ฉันม

ีกสักตั้งน่ะ พ

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 บทนำ2 บทที่ 2 หวงก้าง3 บทที่ 3 สังเกต4 บทที่ 4 แฟนอีกคน5 บทที่ 5 รักภาษาอะไร6 บทที่ 6 ที่ของฉัน7 บทที่ 7 คนโง่8 บทที่ 8 พอดีกว่าไหม9 บทที่ 9 กลัวอะไร10 บทที่ 10 คนที่ช่วยได้11 บทที่ 11 เกม12 บทที่ 12 เผื่อมึงลืม13 บทที่ 13 ไม่มากเท่าเดิม NC+++14 บทที่ 14 เหนื่อย15 บทที่ 15 ทำไมทำอย่างนี้16 บทที่ 16 กูไม่เลิก17 บทที่ 17 ใจอ่อน18 บทที่ 18 ใจอ่อน19 บทที่ 19 ไปโดนอะไรมาคะ20 บทที่ 20 เนื้อของกู21 บทที่ 21 เจ็บก็จำ22 บทที่ 22 อย่าดื้อกับกู [NC+++]23 บทที่ 23 อยู่คนเดียว24 บทที่ 24 กูขอ25 บทที่ 25 ฝันดีเหลือเกิน26 บทที่ 26 โง่27 บทที่ 27 แอบเสียดาย28 บทที่ 28 เช็ก [NC+++]29 บทที่ 29 ความสัมพันธ์ดีขึ้น30 บทที่ 30 ถลำ31 บทที่ 31 เบอร์ที่ไม่รู้จัก32 บทที่ 32 รู้ตัวเมื่อเกือบสาย33 บทที่ 33 เคลียร์34 บทที่ 34 หมดแล้ว35 บทที่ 35 พัง36 บทที่ 36 ผู้ชายก็ร้องได้37 บทที่ 37 แตกละเอียด38 บทที่ 38 แผลสด39 บทที่ 39 คนที่ดีกับคนที่รักมันต่างกัน40 บทที่ 40 Move On เร็ว41 บทที่ 41 คีนคิดถึงเฟิร์น42 บทที่ 42 เราเลิกกันแล้ว43 บทที่ 43 Move On44 บทที่ 44 พี่ชาย45 บทที่ 45 ขอร้อง46 บทที่ 46 ความทรงจำ47 บทที่ 47 พังไปด้วยกัน48 บทที่ 48 ระราน49 บทที่ 49 ลืมไป50 บทที่ 50 เฟิร์นมีเรื่องจะคุยด้วย51 บทที่ 51 หย่า52 บทที่ 52 ตอนจบ