icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ข้าคือดาวมงคลน้อยหลินลู่ฉี

บทที่ 22 จากไปย่อมดีกว่าอยู่

จำนวนคำ:2047    |    อัปเดตเมื่อ：13/07/2025

จากไปย่อม

่แน่นะเจ้าคะ ข้าเคยได้ยินพี่สะใภ้รองพูดว่าหลานเอ๋อร์ไปเตะตาลูกเศ

ที่แยกบ้านออกมา นางเอ่ยเหมือนเป็นเรื่องขอ

บทก่อนหน้า
บทถัดไป

หนังสือที่คุณอาจชอบ

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 สวมร่างคืนชีพ2 บทที่ 2 ข้าถูกครอบครัวเอามาทิ้ง3 บทที่ 3 ถูกลักพาตัวไปขาย4 บทที่ 4 แบ่งให้ข้าคนละคำก็พอแล้วเจ้าค่ะ5 บทที่ 5 พี่ชายเจ็บหรือไม่6 บทที่ 6 ฉีฉีมองเห็นบ้างไหม7 บทที่ 7 ไปให้พ้น ! ที่นี่ไม่มีอนุภรรยาแซ่เจียง8 บทที่ 8 เจียงชุน9 บทที่ 9 เช่าเรือนท่านยายหมี่10 บทที่ 10 เย้ ๆ ข้ามีน้ำตาลกิน...แล้ว11 บทที่ 11 ก้อนหินนี่นา12 บทที่ 12 ท่านยายหมี่ข้ากับถงเอ๋อร์ได้ไก่ป่ามาหนึ่งตัวขอรับ13 บทที่ 13 ได้งานทำแล้ว ดีจริง ๆ14 บทที่ 14 ยังไม่ได้แยกบ้านกัน เงินก็ต้องเข้าส่วนกลาง เป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว15 บทที่ 15 แยกบ้าน16 บทที่ 16 ถามจริงเถอะหวงชาง แม่เจ้าน่ะนางเก็บเจ้ามาเลี้ยงใช่ไหม17 บทที่ 17 เถ้าแก่เนี้ยพวกข้าไม่มีเงินซื้อแล้ว18 บทที่ 18 ที่แท้คุณชายท่านนั้นคืออดีตคู่หมั้นของหม่าซูเหวิน19 บทที่ 19 ตัวเองก็เด็กเถอะ20 บทที่ 20 นางปากร้ายแต่ไร้เล่ห์เหลี่ยม21 บทที่ 21 ยายแก่ใกล้ตายนั่นน่าโมโหจริง ๆ22 บทที่ 22 จากไปย่อมดีกว่าอยู่23 บทที่ 23 คนอย่างเจ้าสามไม่มีวันได้ลืมตาอ้าปากหรอก24 บทที่ 24 ข้าอยากโอ๋น้องสาวจะตายอยู่แล้ว แต่น้องสาวไม่ร้องไห้ต่อหน้าข้าเลย25 บทที่ 25 ค่าเหมาเกวียนสามสิบอีแปะ26 บทที่ 26 หน้าบ้านข้ามีสิงโตอยู่สองตัว27 บทที่ 27 พี่สาวคนสวยมีน้ำเปล่าหรือไม่ ข้ายังเด็กดื่มน้ำชาไม่ดี28 บทที่ 28 ท่านพ่อชีวิตพี่ชายมีค่าหนึ่งร้อยตำลึง ถือว่ามากหรือไม่29 บทที่ 29 ท่านน้าท่านตบข้า !30 บทที่ 30 เจ้าต้องบีบน้ำตาบอกว่าถูกหม่าซูเหวินทำร้าย31 บทที่ 31 เรียนไม่โง่ โง่ไม่เรียน32 บทที่ 32 จะอดตายอยู่แล้วยังไม่เจียมตัว33 บทที่ 33 นางให้คนมาลักพาตัวข้ากับอิ๋งอิ๋ง34 บทที่ 34 ข้าสามขวบพวกท่านคิดไปถึงไหนกันแล้ว35 บทที่ 35 เจ้ามีน้ำใจแล้ว ขอให้ค้าขายรุ่งเรือง36 บทที่ 36 เจ้าสามเอาเงินจากไหนมาเช่าเรือนในอำเภอหยาง37 บทที่ 37 คนบ้านสามมา ๆ38 บทที่ 38 ข้ายังอยากได้สามหนังสือหกพิธีการกับเกี้ยวเจ้าสาวแปดคนหาม39 บทที่ 39 พวกเขาเรียกมันว่าหมาสู่40 บทที่ 40 โปรดเห็นใจคนโสดบ้าง41 บทที่ 41 ข้าบอกแล้วว่านางคือโชคลาภของพวกเจ้า42 บทที่ 42 อาอี้ สู้ ๆ นะ !43 บทที่ 43 ตัดเนื้อยังเหลือเอ็นเจ้าไม่ต้องกตัญญูต่อบิดามารดารึ44 บทที่ 44 งอไม่ได้หักก็ยิ่งไม่ได้ ช่างนักอึดอัดใจนัก45 บทที่ 45 การค้าขายเกลือต้องผ่านราชสำนัก46 บทที่ 46 ฉีฉีมีเกลือแล้ว !47 บทที่ 47 ข้าขายให้ตระกูลซ่งแค่ตระกูลเดียว48 บทที่ 48 เจ้าสามมอบกำไลทอง ช่างหน้าใหญ่กันนักนะ49 บทที่ 49 นังหนูนี่เหตุใดมองข้าตาขวางเช่นนี้50 บทที่ 50 บุญคุณความแค้นเกิดเป็นคนต้องแยกแยะชัดเจน51 บทที่ 51 มูลค้างคาว เจ้าแน่ใจนะว่าต้มแล้วจะกลายเป็นดินประสิว52 บทที่ 52 นายท่านซุน ! เงินที่เหลือล่ะ53 บทที่ 53 เงินต่างหาก คือเป้าหมายในชีวิตของข้า54 บทที่ 54 เจ้าเด็กนี่พูดจาใหญ่โตโอหังนัก55 บทที่ 55 ท่านลุงหวังท่านเอาเงินมาให้ข้าใช่ไหม56 บทที่ 56 ข้าเอา ๆ เอาเงินมาแล้วพวกเจ้าก็ไปเมืองลี่หยางซะ57 บทที่ 57 หัวสมองน้อย ๆ ของเจ้ามีแต่เงินรึไง58 บทที่ 58 หวงชางพวกเจ้ามาแล้ว !59 บทที่ 59 ภูเขาลูกนั้นต้องนำมาซึ่งความมั่งคั่งให้ข้า60 บทที่ 60 หัวสมองน้อย ๆ ของเจ้ามีแต่เงินรึไง61 บทที่ 61 ฟังเจ้าพูดแล้วลุงเหมือนฝันกลางวันแสก ๆ อยู่เลย62 บทที่ 62 ข้าจะไปหย่าร้างกับป้าเจ้าได้อย่างไร63 บทที่ 63 พวกเขาทำเกลือได้เร็วปานนั้นเชียว64 บทที่ 64 เสียบไม้ปิ้งย่างคืออะไร65 บทที่ 65 เจ้าอยากซื้อภูเขา 66 บทที่ 66 ฉีฉีเจ้าแน่ใจนะว่าภูเขาที่เจ้าอยากได้คือลูกนี้67 บทที่ 67 เจ้าแน่ใจรึว่าเขาจะสอบได้ซิ่วไฉจริง ๆ68 บทที่ 68 เขาดันเอาตะเกียบไปจิ้มตาอีกฝ่ายจนตาบอด69 บทที่ 69 นังหนูเจ้ามาเล่นผิดที่แล้ว70 บทที่ 70 ท่านพี่นี่เหมาะกับสตรีมานั่งพบปะสังสรรค์กันมาก71 บทที่ 71 อาจูย้ายร้าน72 บทที่ 72 อ้อ เช่นนั้นข้าคุณหนูหลิน73 บทที่ 73 พวกเรามาเป็นสหายกันเถอะ74 บทที่ 74 เขาไม่อายรึที่ออกมาหาเรื่องสตรีเช่นนี้75 บทที่ 75 เถ้าแก่เนี้ยซูข้าไม่เคยรู้จักนางสักหน่อย76 บทที่ 76 ข้าเองก็ไม่ใช่ผู้วิเศษอันใด แต่ว่าข้านั้นมีความเป็นมงคลเล็กน้อย77 บทที่ 77 ท่านพ่อเกรงว่าพวกมันจะเป็นพวกเดียวกัน78 บทที่ 78 จริงหรือวัดหมิงซานช่างศักดิ์สิทธิ์จริง ๆ79 บทที่ 79 รับเงินมาแล้วอย่าพูดมากไปจุดไฟเร็วเข้า80 บทที่ 80 จื่อเหยาวันนี้เจ้างามเป็นพิเศษ81 บทที่ 81 ท่านแม่ของเยว่เยว่นางไม่ชอบพวกเรา [จบเล่ม1]82 บทที่ 82 นั่นแปลว่าคนจมน้ำก็ต้องเป็นนางงูพิษกันหมดสิ83 บทที่ 83 สุขสันต์วันเกิดนะเยว่เยว่84 บทที่ 84 ข้าไม่ช่วยหรอก ข้าว่ายน้ำไม่เป็น85 บทที่ 85 ฮูหยินท่านเจ้าอาวาสทักมาว่าข้าอาจมีเคราะห์86 บทที่ 86 ข้าไม่ใช่เด็กตะกละอย่างสองคนนั้น87 บทที่ 87 คุณชายน้อยหายตัวไปรึ88 บทที่ 88 เยว่เยว่น้องชายเจ้าอยู่ในบ่อนี้ !89 บทที่ 89 ฉีฉีเจ้าอย่าได้โทษตัวเอง90 บทที่ 90 ข้าจะเอาไปขายให้หมดเจ้าค่ะ91 บทที่ 91 ขอเพียงเชื่อใจข้า เจ้าทำได้หรือไม่92 บทที่ 92 ว่าอย่างไรนะ ถูกหย่าร้างกลับมา !93 บทที่ 93 รีบมุดหัวน้อย ๆ ของเจ้าออกมาเดี๋ยวนี้ !94 บทที่ 94 ฮูหยินนี่คือสหายของฉีฉี ที่เจ้ารังเกียจนักหนา95 บทที่ 95 เห็นไหมฉีฉีของข้านางดีที่สุด96 บทที่ 96 ฉีฉีเจ้ายิ้มน่ากลัวพิลึก97 บทที่ 97 ข้าได้เป็นมารดาซิ่วไฉแล้ว98 บทที่ 98 เจ้าให้ไม่ได้ เหตุใดเจ้าสามให้ได้เล่า99 บทที่ 99 ที่แท้ก็แค่อยากอวดว่ารู้จักคนใหญ่คนโต100 บทที่ 100 ข้าเสียขนาดนี้หากเล่นต่อไปอีก ข้าต้องหมดตัวแน่