icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ลวงสวาทท่านประธานธงแดง

บทที่ 4 แค่นิ้ว...คงไม่พอ

จำนวนคำ:2434    |    อัปเดตเมื่อ:12/07/2025

ได้ศัพท์จนดังกึกก้องลั่นห้องทำงาน โดยที่มีน้ำหวานเหนียวใสต่างทยอยพวยพุ่งออกมาไม่หยุดจนเปรอะ

ๆๆ เฮ

หญ่มาบ้างก็ตาม แต่ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่ได้จัดการมอบความสุขให้กับตัวเอง นั่นจึงทำให้ฉันเองยังอดแปล

่ย...ต้องบ้าไปแล้วแน

จะหายไปก็ได้กลับคืนมาจนทำให้ฉันสำเหนียกได้ว่าไอ้สิ่งที่ตัวเองได้ทำลงไปเมื่อครู่นี้ถือเป็นความผิดอย่างไม่น่าให้อภัย เพราะถึง

งเกิดความรู้สึกอีกอย่างหนึ่งขึ้นมาอย่างไม่น่าให้อภัย...เพราะมันดันเป็นความรู้สึกต้องการที่มากขึ้น อีกทั้งร่างกายกลับดันชอบท

หน้านี้ฉันคิดว่าแค่การเข้ามาสูดกลิ่นและสัมผัสกับสิ่งของของผู้ชายที่ฉันแอบมีใจให้มันก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้ร่างกายของฉันได้ผ่อนคลายพร้อม

พลิงที่ถูกจุดติดแล้วซึ่งประกายไฟปรารถนาที่มาพร้อมกับเสียงร้องดังกึกก้องอยู่ภายในใจว่า...การช

่เปลือกตายังคงปิดเพื่อพักผ่อน พร้อมกันกับที่ร่างบางกำลั

รณ์ที่เกิดขึ้นนี้เองที่เป็นเสมือนชนวนให้ฉันต้องมาชดใช้ในสิ่งที่ตัวเองกระทำล

.แค่นิ้ว...มันคงไม่อาจจะสน

ได้ยินอยู่ทุกวัน ทำให้ดวงตาที่หลับพริ้ม

O

ประธาน

เวลานี้มันใช่เวลาที่เขาจะมาปรากฏตัวซะที่ไหน...) (O///O) ใบหน้าสาวแดงแปร๊ดขึ้นมาด้วยความอับอาย ก่อนที่ตัว

พูดจาอึดอัดออกมาไม่เป็นคำเพราะด้

ม~~” คนตัวโตเอ่ยถามย้ำพร้อมกับโน้มตัวเข้ามา

ที่ไม่รู้จะทำตัวยังไง ได้แต่พูดตะกุกตะกัก

นแกร่งก็ได้ยกอ้ากว้างขึ้นเพื่อกักขังไม่ให้ร่างนุ่มนิ่มที่กำลังตื่นตระหนกออกไปไหนได้ แ

ฉันก้มหน้างุดเอ่ยปากอ้ำอึ้งบอกคนตรงหน้าออกไ

ช้สายตาคมกริบค่อย ๆ ลากไล้มองไปตามกรอบหน้าเนียนใสที่เขาเองก็ไม่เคยได้พินิจพิจารณาใกล้ ๆ แบบนี้มาก่อน จนตัวเองยังอดแปลกใจไม่ได้ว่าภายใต้ใบหน้าเฉิ่มเชยดูไร้

กติบางอย่างจนต้องเงยหน้ามองคนตรงหน้าว่าทำไมเขาถึงนิ่งเงียบไป และในจังหวะที่ดวงตาสบเข้ากับใบหน้าคมก็พบว่าเข

าง เหงื่อกาฬก็ต่างทยอยผุดออกมาเต็มฝ่ามือและกรอบหน้าสวยทันที เพราะภาพตรงหน้าที่เห็นนั่นก็คือภาพที่เขากำลังมองลงไปยังพื้นก่อนจะก

้ยังไงวะ) (O//_//O) ฉันถึงกับเบิกตากว้าง

สยะยิ้มร้ายถามย้ำด้วยสายตาเจ้าเล่ห์อย่างคนที่กำลังถือไพ่เ

้วยค่ะ” ฉันยังคงก้มหน้างุดตอบพร้อมกับมือที่กำชายกระโปรงแน

มื่อครู่นี้คุณ

สิ่งที่ฉันไม่อาจปล่อยให

ะนะคะ” ฉันโพล่งออกไปเสียงดังลั่น แต่ดวงหน้านั้นก็ยั

รุ้มกริ่มพร้อมกับหยุดควงแพนตี้ตัวจิ๋วในมือ ก่อนจะยื่นมายังตรงหน้าของฉันหมายอยากให้

งลืมตัว ใบหน้าคมเข้มที่แสดงสีหน้ามาดร้ายอย่างที่ฉันเองก็ไม่เคยเห็นเขาทำมาก่อนมันท

ันร้องลั่นออกมาทันที พร้อมกับเด้งตัวที่แนบกับกำแพงจนแทบจะสิงเ

่น้อยเลยถ้านับตามมาตรฐานความสูงของผู้หญิง นั่นจึงทำให้ฉันได้แต่กระโดดเอื

้วยนะคะ” ฉันที่จนปัญญาที่จะแย่งของออกจ

ับ” คนตัวโตพูดด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์อีกทั้งแวว

์ทำให้ได้มนต์ยินดีทำให้ทุกอย่างค่ะ” ฉันเงยหน้าสบดวงตาคมเข้มด้วยคว

้อนเอ่ยออกไปนั้นมันจะย้อนกลับมาทำร้า

เปิดรับโบนัส

เปิด