icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

พวกเจ้าคอยดู ข้าไม่ปล่อยไว้แน่

บทที่ 52 เขาเองก็ต้องสละเรือนให้เช่นกัน

จำนวนคำ:1981    |    อัปเดตเมื่อ：21/08/2025

คำพูดของมู่ถิงจือ ส

ขามองมู่ถืงจือนิ่งๆ ด้ว

จ้าก็บังเอิญอาศัยอยู่ในเรือนยี่หลันที่อยู่ติดกับเรือนซ

อยสบาย ต้องการใ

ปลดล็อกบท
บทก่อนหน้า
บทถัดไป

หนังสือที่คุณอาจชอบ

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 หลุดพ้นมาเกิดใหม่2 บทที่ 2 บุรุษผู้ถูกวางยาปลุกกำหนัด3 บทที่ 3 ถูกฉุดลงน้ำด้วยกัน4 บทที่ 4 การเผชิญหน้ากับศัตรูครั้งแรก5 บทที่ 5 ถอนหมั้นต่อหน้าสาธารณชน6 บทที่ 6 สถานการณ์เกิดการพลิกผัน7 บทที่ 7 โกหกและปกปิด8 บทที่ 8 กำจัดนางออกไปจากจวนท่านโหวให้เร็วที่สุด9 บทที่ 9 นางมีคนหนุนหลังแล้ว10 บทที่ 10 เกิดเรื่องขึ้นจริงๆ ด้วย11 บทที่ 11 ชิงลงมือก่อน12 บทที่ 12 เหยื่อติดกับแล้ว13 บทที่ 13 ฮูหยินหลิ่วฟื้นแล้ว14 บทที่ 14 ให้เวลาหนึ่งวัน15 บทที่ 15 เจ้าลวนลามข้าอีกแล้ว16 บทที่ 16 ต้องรับผิดชอบเจ้า17 บทที่ 17 ตัวตนที่น่าสงสัย18 บทที่ 18 ตัดสินใจส่งนางไป19 บทที่ 19 คว้าน้ำเหลว20 บทที่ 20 ถูกนางสกัดกั้น21 บทที่ 21 จุดประสงค์ของการขัดขวาง22 บทที่ 22 เอาสิ่งที่เป็นของตนเองกลับคืนมา23 บทที่ 23 เปลี่ยนเรือนโดยสมัครใจ24 บทที่ 24 เป็นเพียงก้าวแรกเท่านั้น25 บทที่ 25 ไต่สวนเอาความ26 บทที่ 26 จำต้องข่มอารมณ์เอาไว้27 บทที่ 27 ศึกครั้งใด ล้วนแต่คว้าชัยชนะอันยิ่งใหญ่มาได้หมด28 บทที่ 28 พานพบกับสหายเก่า29 บทที่ 29 หาเรื่อง30 บทที่ 30 รับผลกรรม31 บทที่ 31 หลังจากนี้ไข่มุกจะเป็นของข้าแล้ว32 บทที่ 32 ขัดสนเงิน33 บทที่ 33 คิดแผนใหม่ได้อีกแล้ว34 บทที่ 34 ความแค้นของป้าจาง35 บทที่ 35 เอาของผู้อื่นมาแสดงน้ำใจ36 บทที่ 36 ทำให้หยุนโหรวเจียต้องซวยไปด้วย37 บทที่ 37 รับปากว่าจะไปสืบให้38 บทที่ 38 จงใจกลั่นแกล้ง39 บทที่ 39 คิดจะฆ่าสามีตนเองหรือ？40 บทที่ 40 เปิดเผยตัวตน41 บทที่ 41 ใช้การหมั้นหมายมาเจรจา42 บทที่ 42 มู่ซูไป๋เข้ามาในจวน43 บทที่ 43 ย้ายเรือนอีกครั้ง44 บทที่ 44 มารยาหญิงของพระชายารอง45 บทที่ 45 ออกนอกจวนอีกครั้ง46 บทที่ 46 ชิงซื้อตัวชุ่ยเซียง47 บทที่ 47 ช่วยทวงเรือนคืนให้กับเจ้า48 บทที่ 48 ต้องค่อยๆ ทำให้ประหลาดใจ49 บทที่ 49 มีพระนัดดาของฮ่องเต้คอยสนับสนุน50 บทที่ 50 คืนให้นาง51 บทที่ 51 ศัตรูเผชิญหน้ากัน52 บทที่ 52 เขาเองก็ต้องสละเรือนให้เช่นกัน53 บทที่ 53 โกรธแทบตายแต่ก็จำต้องอดทน54 บทที่ 54 สงสัยในตัวตน55 บทที่ 55 มิจำเป็นต้องลงมือด้วยตนเอง56 บทที่ 56 เชิญชวน57 บทที่ 57 จะเอาโอกาสคืนมา58 บทที่ 58 สลอด