สลักรักอ๋องนักรบ

ับขึ้นมานั่งมองลูกสาวคนโตด้วยสายตา

ม่หลับอี

นเมื่อลูกสาวของแม่เอาแ

นการนอนของมารดา “หงส์ขอโทษนะจ๊ะแม่ หงส์เครียดเรื่องงานนิดหน่อย

้ลูกสาวต้องใช้เงินเยอะเกี่ยวกับเรื่องแต่งงาน จึงยินดีที่จะให้เธอ

เรื่องเงินหรอกจ้ะ หงส์กำลังเครียดกับ

งช่วยอะไรลูกไม่ได้หรอกนะ

ังไงจ๊ะแม่” ขณะที่เธอกำลังออดอ้อนกับมารดาอยู่นั้น โทรศัพท์มือถือของเธอก็ร้องดังขึ้นมาพอดี “แม่นอนไปก่อนนะ หงส์ขอไปค

ลับไปที่สามพราน ตรงดิ

อก

กน้อยพร้อมกับตั้งคำถามด้วยความสงสัย “ทำไมไม่โทรมาบอกผ

ะมาหาติ๊กเท่านั้น” เธอพยายามอย่างยิ่งที่จะเก็บความอยากรู้เอาไว้ที่

ี้เหรอครับ” ธนายุทธซุกปลายจมู

ย่าทำแบบนี้กับหงส์” เธอผลักเขาออ

ำไมคุณถึงดูหงุด

หญ้าให้งูตื่น และไม่เคยสนใจคำพูดของใครมากกว่าความคิดของตัวเอง แต่ครั้งนี้มันต่างออกไป เพราะคนที่พูดคือคนในครอบครัวข

ี่หงส์ ท่าทางแบบนั้นมันไม่ใช่ลักษณะของคนรู้จักแน่ๆ จะว่าเป็นน้องสาวก็ย

่สองยังดังก้องอยู่ใ

รื่องนี้กันแล้วนี่ครับ” เขารั้งเธ

้งนี้ก็หมายถึงอาคารพาณิชย์สี่ชั้นสองคูหา ที่เปิดเป็นฟิตเนสสองชั้นและใช้สอนพิเศษหนึ่งชั้น ส่วนชั้นที่สี่

ี้คุณกลับบ

่ยไม่อ

วันนี

นกับแม่เหมือนกัน หงส์แวะม

ียวของคนรักเอาไว้ ส่งยิ้มหวานตะล่อ

ก่อนแยกจากกัน แต่สำหรับวันนี้เธอไม่มีอารมณ์ที่จะทำมัน

รหรื

ต้องงอนอะไรต

กว่ารู้ใจตัวเองเสียอีก” ถึงแม้จะพยายามระง

งขยับเข้าไปและโอบกอดอย่างอ่อนโยน “โอ๋ๆๆ ไม่งอนนะครับคนดีของ

ด้วยหัวใจที่อ่อนแอลงไปบ้าง “ยังไม่ต้องรู้หรอกว่า

่ะครับหงส์ ถ้าติ๊กไม่รักหงส์

จที่ได้ย

์เป็นแบบนี้” ชายหนุ่มผู้มีใบหน้าหล่อเหลาคมเข้มคล้ายหนุ่มอ

เพราะเป็นวันนั้นของเดือน หง

ตาจนเธอหายไป จึงปิดประตูห้องและกลับไปนอนต่อ

นต

โอ หลังจากถ่ายภาพพรีเว็ดดิ้งเสร็

นะหงส์ ให้ผมข

่วโมงที่ง่วนอยู่กับการถ่ายภาพ เขามีสายเข้ามาไม่ต่ำกว่าสิบสาย พอถา

นี้อยู่บ่อยๆ เวลาที่อยู่ด้วยกัน แต่เธอกลับไม่ติดใจสงสัยจนกระทั่งได้ยินคำพูดข

งคุณก่อนนี่นา ติ

นอะไรหรอก ต

่ใจ

หงส์ไ

ธยืนส่งคนรักขับรถจากไปแล้วเดินไปที่รถของตัวเอง ขับรถออ