เธอคนนี้ ไม่ใช่สาวส้มหล่น

ม ยังไม่รีบตามฉ

่เมื่อไหร่ เอ่ยเร่งขึ้นมาด้วยน้ำเสียงไม่พ

ม่ได้ทำให้เขาเสียหน

่าวทักทายลู่เหยียนสือ “ครั้งสุดท้ายที่เจอนายยังเด็กอยู่เ

บไปมองปู่ฉือเลยแม้แต่น้อย เขาเพียงพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่เรี

มาเล็กน้อย มือแก่ที่เหี่ยวราวกับเปลือกไม้แห้ง

ือนกับเป็นการ

างนั้นก็จะปล่อยให้น้องสาวของเธอจื้ออี้อยู่ไปตามยถากรรม คนแก่อย่างฉันก็แค่อยาก

้วยสายตาเย็นชา รู้สึก

อการแสดงนี่ไม่

ออีกแล้ว แถมยังเรียกร้องควา

บสีหน้าท่าทางเ

สนอกสนใจ “ดูท่าคุณหนูใหญ่ตระกูลฉือจะไม่

นี่ย

กัน เลือดเนื้อเชื้อไขเหมือนกันทั้งสองคน เพียงแค่เนี่ยนเนี่ย

ช่ ฉันมันไม่อยู่ในกรอบจริง ๆ เมื่อก่อนชอบปีนต้นไม้เก็บผลไม้ในป่า พอ

้านป่าเมืองเถือน ขอ

อทำเอาทุกค

แปลก ๆ สายตาที่มองไปยังปู่ฉือล้วน

่อไปครู่นึง ก่อนจะกระแอมเบา

ะแวะไปที่ห้องหนังสือหน่อยนะ

ก้วไวน์ของฉือเน

ื่องจะคุย’ ที่ว่ามานั

ะไร จึงพยักหน้าตอบว

ดูท่าเขาคงไม่ยอมจบง่าย ๆ ถ้าทำให้เธอออกไป

เล็กน้อย ก้มหน้าลง ไม

กับความเย็นยะเยือก ทำให้เธอเ

อุ่นของร่างกายถูกวางลงบนไหล่ของเธอเบา

กน้อย ก่อนจะเงยหน้า

ัพท์ไว้ที่หู คว้าแก้วไวน์ขึ้นมาถืออย่างล

ถึงกับเอาเสื้อคลุมของตัวเองมาคลุมให้เธอ

เพิ่งมาไม่นานก็จับคุณชายตระกู

้วนลอดเข้าไปในหูของคนตระกูล

แต่สุดท้ายกลับกลายเป็นตัวเองต่างหากที่

ามกลางสายตานับไม่ถ้วนที่จับจ้อง

ิดขึ้นเมื่อครู่ จึงไม่มีใครกล

ยู่ไม่น้อย แต่ละคนก็ยั

ะการกระทำที่ลู่เหยียนสือ

ื้อคลุมของลู่เหยียนสือเดินทอดน่

งเธอเลยสักคน แถมยังมีบางคน

ง ให้ฉือเนี่ยนไปพบคุ

เพื่อปลีกตัวออ

ือ ตอนนี้กลับรู้ส

่งอย่างหรูหรา มีเพีย

่วงที่อากาศเย็นสบาย แต่เ

คนที่กำลังรายงานงานตร

ยายามสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ เพื่อกดคว

ัดการทันที สำหรับห้องหนังสือที่ตระกูลฉือเป็นฝ

รึ่งทาง เขาก็รู้สึกถ

ดขึ้นกับร่างกายบอกเขาว่

่า แต่ก็ยังไม่สามารถขจัด

ัญหาขึ้นต

ก้วเหล้า

ในห้องนี้มีอะ

เร่งรีบ จากนั้นก็ปิดคอมพิวเตอร์ลง

็ง เขาสะบัดหัวเล็กน้อย พอเห็นว่ายังม

าพิงผนังไว้ สูดอากาศบริสุทธิ์เข้าไปลึก ๆ

้งใจจะไปหาคุณย่าฉือ จู่ ๆ

สือที่อยู่ฝั่งตรงข้ามด้

ัดอย่างประหลาด แต่ริมฝีปา

รู้ได้ทันทีว่าเขากิน

ช่วย อีกเดี๋ยวคุณชายคน

ไม่ลังเลเลยสักนิด รีบเดินเข้าไปคว้

โนมัติ ดวงตาคู่นั้นที่ลุ่มลึกลับ

าด้านได้ถึงขน

ห้เขาหมดสติ ก็ส่