สวาทหวาน

รามของญาติสาว ถ้าอีกฝ่ายทำอย่างที่พูดจริง ๆ เธอก็คงไม

เธอเขย่าแขนของท่าน ส่งเสียง

ย พาพรรคพวกมึงเข้

ี่พูดผ่านโทรศัพท์มือถือ กัดฟันทนเจ็บ พยุงปู่ที่งก ๆ เ

เกิดการโต้เถียงอะไรกันบ้างก่อนหน้าที่จะมาถึง แต่สิ่งที่เขาได้ยินก็เริ่มตั้งแต่ที่หญิงสาวร่างยักษ์ผิวคล้ำ ที่เขาขับรถ

ที เธอทรุดลงไปนั่งบนพื้น ไร้เรี่ยวแรงที่จะฝืนให้เข้มแข็งอีกต่อไป

ลังจะพยุงเธอให้ลุกขึ้นแต่ก็เหลือบไปเห็นเจ้าของบ้านเดินออ

กไห

เท้าข้างที่ไม่เจ็บ แล้ว

แต่ก่อนที่จะจากไปเขาก็ได้หันกลับไปมองแม่ลูกใจร้ายคู่นั้นอีกครั้ง เรื่องนี้ต

นใจกับสายตาและความภูมิฐานของอีกฝ่าย แต่ต่อก็ทำ

งอีกฝ่ายอย่างเอาเรื่อง เพราะเธอกลัวว่าสามีของญาติสาว จะพาพรรคพวกมาถึ

กที่นั่น ระหว่างที่กำลังจะออกจากซอยเล็ก ๆ นั้นเอง เขาก็เห็นมอเตอ

ึกกลัว แต่เมื่อเข้าสู่เส้นทางหลัก เขาก็เหยียบคันเร่งเพิ่มความเร็วมากขึ้น เพราะ

ุง

้หยางอี้ถึงกับชักสีหน้าไม่พอใ

ะเด็นออกไปจากที่ดินผืนนั้นให้เ

ินทางไปที่นั่นพร

าวมากกว่า รู้สึกเป็นห่วงจนอยากจะไปหา ไปดูให้เห็นกับตา แต่ก็ต้องหัก

ล็ดนิดหน่อยเท่านั้น กินยาตามที่หมอจั

อของกินของใช้ไปให้พวกเขาด้วยล่ะ เสร็จจากเ

่อคุยกันรู้เรื่องแล้วไซม่อนจึงขอตัวลาไปพ

ุ่งข

มปู่กับหลานที่บ้านเช่าหลังเก่ามอซอ เสร็จเรียบร้อยแล้วจึงขับรถมุ่งหน้าสู่จังหวัดเ

เจอกับอุดมอีกครั้ง ที่บริเวณ

บ” เขาพยายามทำตัวสบาย ๆ ด

ฏิเสธช้า ๆ “ไม่ได้ไปเรียนหรอกครับ หยินเขาเรียนจบมอสา

าเธอช่วยปู่ทำงานอยู่แถวนี้แต

าสมัครง

ำให้ไซม่อนรู้สึกหดหู่ตามไปด้วย นึกถ

็เล็กแบบนั้นจะไป

เพราะผม ถ้าผมไม่ป่วย ไม่ได้เป็นหนี้มากมายขนาดนี้ หลานของผมก็คงได้เรียนต่อ” น้ำตาแห่งความอัปย

่อง แต่เมื่อเห็นสายตาของอีกฝ่าย เขาก็รีบโบกมือปฏิเสธความเข้าใจผิดนั้