ทะลุมิติมาพบรักพระรอง
มาที่นี่” พอลับสายตาจากคนทั้งสองจางหย่ง
รู้ได้ยังไงว่าสองคนนั้นเขารู้
รื่องบังเอิญทั้งนั้น อย่าคิดจะแตะต้องลี่เซี
ลี่เซียนอีก ฉันก็คิดว่าเจ้าสาวที่ห่าวอี้พูดถึงคือใครไม่
หนี
ุณให้ดีๆ พ่อคุณลงทุนกับมันมากนะ อย่าเป็นลูกอกตัญญูสิ” ซูห
ัน ทั้งสองกล้ำกลืนฝืนทนกับสิ่งที่เกิดขึ้น หนำซ้ำพิธียังจัดในวันเดียวกันสถานที่เดียวกัน ซูหนี่ว์อยากให้จางหย่งและลี่เซียนได้มองหน
ยน! ลี่
องไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเองแต่เธอก็พยายามหนีเอาตัวรอด ซูหนี่ว์นั้นถูกผู้ชายค
มาบ้า
จางหย่งใช้นายมาทำแบบนี้ใช่ไห
ในงานซึ่งเป็นจังหวะที่ลี่เซียนถูกปล่อยตัวออกมาพอด
ลับตัวกับฉันเหรอ มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกเธอจะ
าใจ เธอได้จางหย่งไปแล้วยังจะต้อง
่กับเธอ ฉันใส่ความตรงไหน? เขาควรจะเป็นข
ซียน หญิงสาวก็พยายามห้ามปรามและสู้ต
ลังจากเธอเข้ามาทุกอย่างก็เปลี่ยนไป เธอพรากหัวใ
ย!/ว
กพอสมควรทั้งซูหนี่ว์และลี่เซียนพลาดท่าตกน้
ไร มีทุกอย่างเพียบพร้อมสั่งได้อย่างกับเสกแบบนี้จะมัวสนใจผู้ชายใจร้ายอย่างจางหย่งทำไม! นี่ถ้
ที่ไม่ได้รักตนเองแบบนั้นหรอก เธอจะเลือกรักพร
็เกิดอาการติดขัดในลำคอ หายใจไม่ออก หล่อนทุบอกตนเองเพื่อให้ขนมลงไปในท้องแต่ไม่ส
ยางอายและน่ารังเกียจที่สุด! ฉันไม่
ก็พอ จางหย่ง ไม่ว่าจะชาตินี้หรือชาติไหนซูหนี่
ร่างบางมีอาการเวียนศีรษะคล้ายกับบ้านหมุน ดวงตาพ
เอ่ยขึ้นหลังจากนั้นเธอก็ได้ยินเสียงชัดเจน เสียงคว
! ลูกฟื้นแล้ว! หนี
ซะ..ซ
ศีรษะเธอกระพริบตาถี่ๆ เพื่อปรับให้คุ้นเคยกับแสงไฟในห้อง เมื่อปรับสภาพได้หญิงสาวก็ต
ุนซ
ซูหนี่ว์เดี๋ยวแม่ไปตามหม
บไม่ได้สตินานถึงสี่วันหยุนซีจึงเป็นห่วงลูกสาว เร่งรีบออกไปตามหมอมาดูอาการ ลี่ถังใน
ทำไมมันเหมือนจริงจัง เจ็บจริงด้วย นอนต่อ
ความฝัน ประกอบกับร่างกายเพิ่งจะฟื้นตัวเลยยังไม่ได้สติ หลังจากหมอมาตร
ับตอนแรกเธอบิดขี้เกียจยืดเส้นยืดสาย พลันสายตาก
้นเข้าโรงพยาบาลเลยเหรอ! ลี่ถังนะลี่ถัง ถ้าใครรู้ว่าเธอเข้าโรงพย
ระทั่งหยุนซีนำผลไม้และอาหารมาให้ ด้วยความดีใจที่ลูกสาวฟื้นแล้วหยุนซ
นะ นี่ฉันยังไม่
ปล่า ทำไมถึงดูตกใจขนาดนี้”
ล้วคุณก็ตอบโต้ฉันได้! หรือว่าฉันฝันซ้อนฝัน นั่นสิต้องเป็นแบบนั้นแน่
จะนอนต่อ หยุนซีเห็นแบบนั้นก็เป็นห
ความจริง ลูกจำเรื่องก่อนหน้านี
่ที่บ้านแล้วขนมก็ติดคอ จากนั้นก็ต
ีแล้วนะหรือว่า..สมองลูกได้รับการกระทบกระเทือนจนจำเรื่องราว
ด็ก ลี่ถังในร่างซูหนี่ว์ยังคงสับสนและงงงันเธอไม่เข้าใจว่าทำไมยังไม่ตื่นจากฝันสักที มันจะยาวนานเกินไปแล้ว ซึ่งในยามนี้ลี่ถังยั
ไม? ทำไมแขนฉันมันเล็กละ
?” ผู้เป็นมาร
แม่คะช่วยเอาก