หลังจากที่เธอไปต่างประเทศ พี่ชายของเพื่อนบ้านของเธอเสียใจมากจนเป็นบ้า

เหยียนก็ส่งข้อความมาให้ชินหยานไม่นานใ

รักกับซูซยียนในอ

ไปต่างประเทศกับพ่อแม่ ชินหยานไม่อยา

งดอกกุหลาบแดงช่อใหญ่ “กลีบดอกต้องสดใหม่ที่สุด

ยานก็สะดุดใจ หวนคิดถึงนกกระเรียนกระดาษร้อยตัวที่เขาพับใ

ือเหยียน เธอจึงรักษามัน

กกระเรียนร้อยตัวนั้นทั้งห

งที่เขามีให้

้มเยาะตัวเองอย่างเจ็บปวด

องเค้กถูกจัดวางด้วยสตรอเบอร์รี่เป็นรูปหัวใจ ชินหยานมองเค้กสตรอเบอร์รี่ตาโต, นึกถึ

ยนหันกลับมา, เห็นเธอกำลังมองเค้กสตรอเบอร์รี่ด้วยสายตาหมดสมาธิ, เขาก็ยื่นมือไปขยี้

้อให้เธอก่อน เธอบอกว่าอร่อย ไว้ตอนกลับไปเราจะซื

่การพิสูจน์ว่าหลู๋จือเหยียนชอบซูซยียน “ไม่เป็นไร, ฉั

หลู๋จือเหยียนหันไปม

ม่พอใจ “ก็ได้, ถ้าเธอบอกว่

งซูซยียนดังขึ้นทางปลายสายด้วยน้ำเสียงสดใส “อาเหยียน, วันนี้เรานัดไปส

งไงล่ะ? เดี๋ยว

้างห้องมาไหม? ครั้งที่แล้วงานวันเกิดของ

ต่หลู๋จือเหยียนก็ตอบตกลงก่อน “ได้, ฉั

ี่เราสั่งดอกไม้และเค้กไปให้ ซอยอย่าไปบอกซยียนนะ, ฉันจะให้เธอเซ

ถึงส

็ยิ้มและตกลงโดยไม่ลังเล ชินหยานนึกถึงตอนที่ตัวเองเตรียมสอบเข้ามหาวิทยาลัย, หลู๋จือเหยียนพาเธอมาสวนสนุกเพ

ซูซยียน ทั้งบ่าย, ชินหยานเหมือนคนที่ถูกละเลย, ยืนดูพวกเขาหัวเราะกันอย่างมี

ั่นสิ มันน่าสนุก, เราไปดูที่นั่นกัน” ตลอดเวลา, ชินหยานเห็นได้ชัดว่าซูซยี

ย พวกเขาไปที่ร้านอาหารเ

กไปคุยโทรศัพท์, ให้

ชอบคือฉัน, ถ้าเธอยังมีความคิดที่ไม่เหมาะสมเกี่ยวกับเขา, ฉันขอเตือนเธอว่าให้เลิกหวังเสียเถอะ” พูดไป, เธอก็มองรูปลักษณ์ของชิน

ะกำลังจะสารภาพรักกับเธอในอีกสิบวันข้างหน้า, วันนี้ยังออกมาพร้อมฉันเพื่อสั่งดอกไ

อกฉันว่าทำอะไรที่ไหน” ในขณะที่พวกเธอกำลังพูดคุย, ไฟในลิฟต