ตามเธอไม่เคยทัน

ย่เลย หัวหน้า ยินดีด้

ุ่มที่สวมสูทสั่งตัดพิเศษจ้องมอง

ายราวกับหงส์เย็นชาจนมองไม่เห็นความรู้สึกใด ๆ ในนั้

ครับ” ซูเจิ้งเหว

เยี่ยนไม่

บ คุณกลับไปคราวนี้ เตรียมจะกลับมาบริษัทเมื่

ิบเก้าปีนั้นมีฝีมือที่น่าทึ่งเพียงใด ดังนั้นจึงชักชวนหลินหลั่งเยี่ยนมาร่วมงานกั

“ไว้คิดดีแล้วฉันจะบอกนายอีกที

รับ น้องสาวคุณน่าจะใช้ชีวิตอย่างสุขสบาย หลายปีมานี้ ผมมีโครงการดี

พ่อแม่เมื่ออายุได้หกขวบ หลังจาก

ี่ยนพยักหน้

กซากุระของตัวเอง เมื่อเปิดมันออก

ละน้

ธอกลับมีรอยยิ้มที่สดใสประดับอยู่ เมื่อมองรอยยิ้มข

ยซึ่งกันและกัน และน้องสาวก็เป็นเหมือนพระอาทิ

ุดยอด และต้องอยู่ทำงานที่นั่นถึงเจ็ดปี ตอนนี้โครงการเสร็

ปให้น้องสาวทั้งนั้น น้องสาวของเธอตอนนี้…ก

่มุมปากของหลินหลั่งเยี่ยน

นนี้ก็ยิ้มเป็นกั

ักจะอยากเห็นหน้า

น้าปากซอ

้อมไม่เลวเลย แต่ละบ

หลั่งเยี่ยนทิ้งไว้ให้ ตอนนี

หลินหลั่งเยี่ยนจึงไม่ได้สร้างความลำบากใจให้ก

ี้มีแสงไฟสว่างไสว ทั้งยั

าน้องสาวจะ

รอยยิ้มประดับมุมปากขณะ

มีบ้านสุน

อยู่ข้างบ้านสุน

งคนคนนั้นได้ชัดเจน แต่ก็พอจะเห็นได

ปอยู่ในบ้า

มวดคิ้วฉับ พลางส

ตกใจสุดขีด รีบเข้

่อมาก็ได้ยินเสียงแผ่วเบาจากคนที่อยู่ข้างใน “อย่าตีฉันอีก

… คือน้อง

นแทบแตกทะลัก เธอรีบดึงคนที่อยู่ข้างในออกมา ในระยะใกล

งเธอ หลิน

คุ้นเคยเช่นกัน ได้แต่จ้องมองเธออย่างตกตะลึง

ทุกคำของหลินหลั่งเยี่ยนเปรียบเส