ลูน่าผู้บอบช้ำ กับคำสาบานแก้แค้นอันเงียบงัน
/0/29237/coverbig.jpg?v=3e2cd88e27174d308613bd9e3acc7ee6&imageMogr2/format/webp)
นั้นมีดวงตาเหมือนคู่แท้ของฉัน และมีความผิดปกติทางพ
ยน คู่แท้ของฉั
้ถึงความรักที่เขามีให้เธอ ในขณ
ฉันอย่างแรงเพื่อปกป้องเด็กคนนั้น จนฉันแ
ลับปลอบโยนลูกชายของเขาที่แค่เข่าถลอก
กฉันตกหน้าผา และประกาศตั
้นเครื่องบินไปสวิตเซอร์แลนด์ พร้อมที่จะเกิด
ที
ดา
อวลไปทั่วห้องทำงานของฉัน กลิ่นที่
ลับให้ความรู้
าทมิฬ ตำแหน่งที่ฉันได้มาด้วยความสามารถของตัวเอง ตำแหน่งที
่ตรงข้ามฉันไม่ใช่คนไ
คำประก
ูกชายของเธอ เด็กน้อยที่มีดวงตาสีเทาดุจพาย
น้ำเสียงของเธอแผ่วเบาราวเสียงครางข
วกเขาบอกว่ามีแต่หัวหน้าผู้เย
างแต่คุ้นเคย มันคือความไม่สมดุลของพลังงานที่พบได้ยากยิ่ง ซึ่งฉันเคยอ่านเจอแต่ใน
ตื่นขึ้น มันคำรามเตือนภ
ก็ได้กล
ย จางเสียจนแทบจะถูกกลบด้วย
ผ่านป่าสน กลิ่นดินดิบ
เดเมียน กลิ่นข
หมือนเสียงกลองที่ตีอย่างบ
ฉันถาม เสียงของฉันตึงเครีย
ะจงใจ เธอหยิบปากกาขึ้นมาแล้วเขียนด้
มือนรอยเปื้อนสีดำบนกระดาษขาว โ
ับจ้องมาที่ฉัน “ต้องการครอบครัวที่สมบูรณ์
นคมกริบราวก
ดังขึ้น เธอรับสายแล้วเปลี่ยนน้ำเสีย
ญาณที่ถูกลิขิตให้คู่กัน ฉันสัมผัสได้ถึงคลื่นความอบอุ่นและความรักใคร่จากเดเมียน มันพุ
ล้วส่งกระแสจ
คิดไป ความสิ้นหวังปนเปอยู่
นบเนียน “ประชุมกับผู้อาวุโสอยู่ ท
เข้ามาในพันธะ เป็นความรู้สึกเย็นเยียบแ
จนกลายเป็นรอยยิ้มเยาะอย่างผู้มีชัย
ลางฝูง ไม่กี่นาทีต่อมา รถสีดำของเดเมียนก็แล่นเข้ามาจอด เขาลงจากรถ ไม่ใช่ด้
คุยกับเกษรา ศีรษะของเขาโน้มลงไปใกล้เธอ เป็นภาพครอ
เอกลักษณ์ของคู่แท้ขอ
ื้อนไปด้วยความเสียใจจอมปลอม “ทีมตัดสินใจว่าจ
ียงอื่นแทรกซึมผ่านสายใยเข้ามา
ย่างมีความ
๊ดด
งฉันจนหมดสิ้น โลกของฉันที่เคยสร้
์ตั้งโต๊ะขึ้นมา นิ้วมือกดหมายเลขที่ฉันท่องจำได้เมื่อ
บสายในกริ๊งที่สอง “สถานพำนักแห่งจ
“นี่ไอรดา จากฝูงจันทราทมิฬค่ะ เรื่องทุนวิจัย
วครับ ใช่ครับ ยังว่างอยู่ แต่โปรแกรมนี้ต้องการการตัดขาดจากโลก
เป็นทุกสิ่งทุกอย่างของฉัน เป็นอีกครึ่งหนึ่งของจิตวิญญาณฉั