เขาหักหลัง แค้นมาเฟียของฉัน

นดา

อเก็บของที่เหลือ ฉันกำลังตัดขาดทุกความผูกพันกับคฤหาสน์อัครเดโช ฉันเคล

ตระหนักว่

วเส้นบางพร้อมจี้เพชรทรงหยดน้ำที่ไร้ที่ติเพียงเม็ดเดียว มันเป็นสมบัติล้ำค่าที่สุ

่ ความกลัวในตอนแรกเปลี่ยนเป็นความโกร

ะวิรัญญานั่งอยู่ สายตาที่คมกริบดุจมีดสั้

เพชรเม็ดงามวางทาบบนผิวของหล่อนราวกับถ้วยรางวัลที่น่ารังเกียจ รอยยิ้มเยาะเย้ยป

ฉันกระซิบ คำพูดส

าบังหล่อนไว้ “อลินดา หยุดนะ ฉั

วยความไร้เดียงสาจอมปลอม หล่อนแตะที่เพชรอย่า

นนั้น เขารู้ว่ามันมีความหมายกับฉันมากแค่ไหน “วิ

จะปลดมันออก หล่อนกลับกระชากมันอย่างแรง สร้อยเส้นบางขาดสะบั้น หล่อนปล่อยมรดกที่หาที่ไหนมา

ใบหน้าของหล่อน ขณะที่มรดกข

ของศรัณย์อีกต่อไปแล้ว นี่คือเพื่อความทรงจำของแม่ที่ถูกเหยียบย่ำ ฉันเ

ก้องไปทั่วห้

หน้าของฉันเอง ศรัณย์ตบฉัน...อย่างแรง ศีรษะของฉันสะบัดไปด้านข้าง แก้มข

เขาได้แตะต้องลูกสาวของเจ้าพ่อตระ

บหน้าอยู่ห่างจากฉันไม่กี่นิ้ว ดวงต

ขาจริงๆ และเห็นคนแปลกหน้า ผู้ชายที่ฉันแต่งงานด้วยได้หายไปแล

ย่างน่าขนลุก “และฉันขอสาบานต่อหน้าหลุมศพของแม่ ฉัน