ถูกอัลฟ่าของฉันปฏิเสธ แต่ถูกมงกุฎของฉันทวงคืน

N P

ศอบอวลไปด้วยกลิ่นของเขา กลิ่นสนและพายุฝน แต่ตอนนี้มันแปดเปื้อนไปแล้ว ผสม

ทนไ

ังสือของเขา อะไรก็ตามที่มีกลิ่นของเขา ฉันคว้ามันมาทีละกำมือ แล้วโยนออก

งเขาลงบนกองที่สูงขึ้นเรื่อยๆ รถเก๋งสีด

า

ความอ่อนโยนที่ทำให้ฉันจุกในลำคอ เขาอุ้มลูกหมาป่าที่กำลังหลับอ

นได้ยินเขาพึมพำกับเธ

กำลังเดินผ่าน เขาเห็นภาพนั้นและรอยยิ้มกว้างก็ปรากฏข

ามอบอุ่นอย่างแท้จริงขณะที่มองไปที่ลิตา “ขอแสดงความ

นี่คือสิ่งที่เกิดขึ้น คำโกหกที่

ับโอบแขนรอบไหล่ของลิตา ดึงเธอเข้ามาใกล้ขึ้น และเพียง

ฝูงเขา ฉัน

ะตูท่ามกลางความโกลาหลที่ฉันสร้างขึ้น เข

ม เขาเดินมาทางฉัน ทิ้งลิตาไว้ข้างร

าม เสียงของฉันเรียบเฉย ไร้อารมณ์ “ทำไ

เรื่องเลย” เขาพูดอย่างไม่ใส่ใจ ความ

ิ่มงอแง ร้องออกมาเบาๆ ความ

ลี่ยนเป็นเด็ดขาด “ลิตากับลูกจะอยู่ที่นี่นับจากนี้ไป ถ้

ู่แท้ที่กำลังตั้งท้องของเขาไป

ังสุดท้ายในต