ถูกอัลฟ่าของฉันปฏิเสธ แต่ถูกมงกุฎของฉันทวงคืน

N P

ฉันเพิ่งเสร็จสิ้นการประชุมกับทูตของฝูงจันทรานิรันดร์ นักรบเงียบขรึมที่ยืนย

บนโซฟากำมะหยี่ราวกับว่ามันเป็นบัลลังก์ของเธอ

รเรียบร้อยแล้ว” เธอพูด เสียงของเธอเรียบเนียนเหมือนน้ำผึ้งเคลือบย

งไร้ความขบขัน “ดูเห

ัน เอลิน เธอกำลังยื้อเรื่องนี้อยู่ เธอต้องการ

้นมา นิ้วของฉันลากไปตามตราประทับนูนของฝูงศิลาโลหิต “ดูเหมื

งเธอเริ่มสั่นคลอนเป็นครั

ริง ได้สอนฉันมานานแล้ว “ในช่วงที่คู่แท้ตั้งครรภ์ ฝ่ายชายไม่มีสิทธิ์ที่จะเริ่มการปฏิเสธ มันเป็

ฝูงคนนี้ ที่รู้แต่กฎแห่งการเอาชีวิตรอด ไม่รู้เรื่องป

มือ ฉันหยิบปากกาจากโต๊ะขึ้นมา หมึกไหลลื่นขณะที่ฉันเซ็นชื่อของฉัน เอลิน ซิลเวอร์ม

ะ เขาเป็นของเธอทั้งห

ลำคอ เธอพุ่งเข้าหาฉัน มือของเธอตบเข้าที่ใบหน้าของฉันอ

ีดร้อง “นังโอเมก้า

องฉันเพิ่งจะเริ่มนูนขึ้น ความเจ็บปวดที่แผดเผาและทำให้ตาพร่ามัวแล่นผ่านตัวฉัน มันรู้สึกเหมือนอวัยวะภายในของฉันกำ

โอ้ เทพี

ในการเคลื่อนไหวที่รวดเร็วจนฉันแทบมองไม่ทัน เธอคว้าลูกของตัวเองจากเปลในมุมห้

รับบาดเจ็บจากการลงจอดที

ในอ้อมแขน “ลูกของฉัน! ลูกของฉัน!” เธอกรีดร้อง

็เปิดออก ธามยืนอยู่ตรงน

ที่สั่นเทามาที่ฉัน “เอลินผลักฉัน! เธอพ

่กรีดร้องของเธออยู่ แล้วก็มาที่ฉัน ที่ทรุดต

เขาไม่ได้ถามคำถ

่งออกจากบ้านไป ตะโกนเรียกหมอ เขาไม่เคยเห็นฉันทรุดลงไปกองกับพื้นเลยด้วยซ้