icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

การคิดบัญชีอันขมขื่น ของภรรยา

บทที่ 3 

จำนวนคำ:220    |    อัปเดตเมื่อ:30/10/2025

งแตกร้าวที่ขอบ เหงื่อเย็นๆ ผุดขึ้นบนหน้าผาก และเสียงพูดคุยจอ

ภาพสะท้อนของตัวเองในกระจกหรูหรา ใบหน้าของเธอซีดเผือด ดวงตาของเธอหลอกหลอน นี่ไม่ใช่เกษรา เจนเ

ลำคอ ความเจ็บปวดในอกเป็นน้ำหนักที่จับต้องได้ เป็นแรงกดดัน

งเล่นที่อยู่ติดกัน ห้องที่ไม่ค่อยได้ใช้ระหว่างง

ดเต้น เธอรู้จั

ด้ชัดเจน ภวินท์กำลังดันอายติดกับชั้นหนังสือ ปากของเขากำลังกลืนกิน

เล็กๆ "วินคะ" เธอหายใจหอบ มือของเธอ

ดเดรส "ฉันอยากจะอวดเธอ" เขาถอยออกมาเล็กน้อย ดวงตาของเขามืดคล้ำด้วยความปรารถนาที่เกรซไม่เคยเห็นมุ่งมาที่เธอมานานหลายปี "กับเก

กลัวที่ลึกที่สุดของเธอ เธอไม่ใช่แค่ถูกแทนที่ เธอกำลังถูกด้อยค่า ความรักแล

ฝีปากของเขาลากไล้ไปตามแนวกรามของเธอ "แล้วฉันจะซื

งพอใจ ศีรษะของเธอเอนไ

ในห้องน้ำ หัวใจของเธอเต้นรัวอยู่ในอก เธอเฝ้าดูพวกเขาจากไป แขนของเขาโอบรอบเอวของอายอย่า

่จะทำร้ายเธอ กลัวความหลงใหลที่อาจนำไปสู่การตั้งครรภ์ที่อาจฆ่าเธอได้ มันเป็นเรื่องโกหก เขาไม่ได้กลัวความหลงใหล เขาแค่ไม่รู้สึ

เดียวที่เกรซเป็นไม่ได้: เด็ก ไม่ต้องแบกรับภาระ และในความคิดของเขา เจริญพันธุ์ เป็น

นอยู่ข้างในตัวเธอ เธอพยายามรวบรวมสติ เดินกลับเข้าไปในงานเลี

เรื่ออย่างผู้มีชัย รอยคล้ำเล็กๆ รอยจูบ ปรากฏอยู่

บเกรซคือเธอเดินเข้ามาหา ดูเหม

เล็กน้อย "แชมเปญ...มันแรงไปหน่อยสำหรับฉัน

ิ่งเสร็จสิ้นจากการนัดพบอย่างลับๆ กับสา

แน่นและเดือดดาล มือของเธ

ยนะก็เ

คอยแก้วแชมเปญทรงสูงที่เป็นจุดเด่นของงาน หอคอยนั้นโคลงเคลงอย่างน่าหวาดเสียว วินาทีที่น่าสยด

แหลมคมโปรยปรายลงมาบนตัวเธอ บาดเข้าที่แขนและไหล่ของเธอ ชิ้นใหญ่ชิ้นหนึ่งกระแทกหน้าผากของเ

งวิ่งมา ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว ชั่

วิ่งผ่

เจ็บ เขาดึงเธอเข้ามากอด ปกป้องเธอด้วยร่างกา

ือเปล่า? ลูกล่ะ!" เขาร้อง มือขอ

่เธอครั้งหนึ่ง ดวงตาของเขาเย็นชาและรำคาญ ราวกับว่าเธอเป็นเพียงความไม่สะดวก เป็นความยุ่งเหยิงที่ต้องท

ธอมองดูซากหอคอยแชมเปญ เป็นอุปมาที่สมบูรณ์แบบสำหรับชีวิตที่แตกสลายของเธอ ความเจ็บปวดจากบ

ดินออกจากงานเลี้ยง ทิ้งรอยเท้าเปื้อนเลือดไว้บนหินอ่อนสีขาวบร

ใกล้ที่สุด โรงพยาบาลเดียวกับท

งถาม ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความสงสารอย่างม

ียงของเธอกลวงโบ๋ "ฉ

ียวกัน ไปที่ห้องส่วนตัวที่อยู่สุดทางเดิน เขากำลังวุ่นวายอยู่กับเธอ

ริงเบาๆ "ไม่ต้องห่วงอะไรทั้งนั้นนะ" เขาพึมพำ เสียงของ

ยาบาลบนชั้นนั้นกำลังกระซิบกระซาบกัน แสดงความคิดเห็นว่าเข

ในแบบที่เขาเป็นจริงๆ แล้ว: ผู้ชายที่ไม่ใช่แค่ต้องการตัวแทน แต่เ

ดเชื้อนั้น เกรซรู้ว่าเธอต้องทำให้มั

เปิดรับโบนัส

เปิด