รักห้าปี พังทลาย เพราะสายเรียกเข้า

ดแผ่ซ่านไปทั่วตัวฉัน เสียงกระซิบของพวกเขา คำตัดสินของพวกเขา มันไม่กระทบ

ปหาภาคิน “โอ๊ย พี่คิน ฉันอยากจะแต่งงานกับพี่ตอนนี

งเอ็นดู ใครบางคนตะโกน

ชาติ ยิ้มกว้าง เขาโน้มตัวลงและจ

งฉันแวบหนึ่งเหนือไหล่ของโคลอี้ เป็

ไม่ใช่ความหึงหวงอีกต่อไปแล้ว มั

อนของโคลอี้ ผู้หญิงที่ฉันรู้จักคร่า

ทตัวสำรองคงจะลำบากน่าดูนะ โดยเฉพาะตอนที่ภาคินเห็นได้ชัดว่าหล

ม น้ำเสียงเต็มไปด้วยความอาฆาต “แต่งกลอนให้เธอด้

ายามยั่วยุฉัน

ัสเป็นผู้ชายที่วิเศษ

าแค่ยอมรับสภาพ เพราะใครๆ ก็รู้ว่าภาคินกับ

่โหดร้าย “เขาไม่เคยคิดจะแต่งงานกับเธอหรอกไอย์ เธอเป็นแ

ำร้ายฉัน แทบจะไม่กระทบกระ

ิ่งที่ไม่คาดคิด เ

ไม่ได้ฟังดูเ

ระเบียงหรูหราที่มองเห็นแม่น้ำเจ้าพระยา งานปา

ุด ฉันคว้าอากาศ พยา

ันก็ร

แม่น้ำเจ้าพระยา

วกราก ดึงฉันลงไปข้างใต้ ความตื่นตระหนกเข้าครอบงำ ฉันว่า

งตาของเขาเบิกกว้างด้วยความตกใจ “ไอย์!”

่บ้าคลั่งและไร้เหตุผลก็

คร “พี่คิน! โอ๊ยพระเจ้า ฉันจะเป็นลม! ตกใจมาก! ห

วับ ความสนใจของ

้ขณะที่เธอ “เป็นลม” ลงในอ้อมแขนของ

มาที่น้ำ เขาไม่ไ

อกเธออ

กลงไป ปอดของฉันแสบร้อน ความมื

็งแรงก็คว้าต

นสู่ผิวน้ำ แขนของเขารัดรอบเอวฉันอย่าง

ใกล้ๆ ช่วยฉันปีนขึ

วัญ” ซึ่งตอนนี้กำลังร้องไห้ซบหน้าอกของเขา เ

ขาคลุมไหล่ที่สั่นเทาของฉ

มคำยืนกรานของคุณหญิงเอมอรและคุณท่านฤทธิ์ พ่อแม่ของภาคินและลภัส พวกเขาเป็นบุคคลที่ร่ำรวยและมีอิทธิพล

า โคลอี้ ผู้ซึ่งขี้เล่นเสมอ ตัดสินใจลองเล่นแพดเดิลบ

ที่ค่อนข้างตื้น กรีดร้องด้วยเสียง

่ายน้ำไม่เป็น!” (โกหก ฉ

κά ดึงเธอขึ้นจากน้ำอย่างสง่างาม อุ้มเธอไปที่ชายหาด

นหันหลังกลับเข้าฝั่ง คลื่นลูกหนึ่งที่แรงกว่าลูกอื่นๆ ก็ซั

ลักน้ำ กระแส

นและมีประสิทธิภาพ และดึงฉันออกมาในขณะที่ภาคินยังคงเช็ดตัว

หลัง ขณะที่ฉันกำลัง

ใจร้ายจังเลย ขอโทษด้วยนะคะที่พวกเขาผลักพี่ พวกเขาบอ

้า เหนื่อยเก

โคลอี้พูดต่อ พลางตบหมอน “เพร

ล้ว...คุณภัส...เขาเป็นคนดีใช่ไห

ป็นคนดีค

ังจะแต่งงานกันเร็วๆ นี้ ฉันเลยถ

่สุดเท่าที่จะทำได้ เขาเคยทุ่มเทให้ฉันมากเลยนะคะก่อนที่...ก่อนที่ฉั

นั้นแวบๆ ภาคินที่แต่งกลอน ภา

งทะเลเพื่อโคลอี้

้นเคย เขา có thểรักแบบทุ่มเทหมดใจได

่ยอมบอกรายละเอียดเกี่ยวกับอุบัติเหตุมากนัก แค่บอกว่าฉันไปล่องเรือแล้วเจอพา

อ เธอสมควรที่จะรู้ เธอสมควรได้รับความจริงว่า

เริ่ม “อุบัติเ

สาวๆ ยาขนานเอกเลยนะ” เขายิ้ม แต่สายตาของเขากวาดมองระ

และเขากำลั