คำขาดอันโหดร้ายของซีอีโอ สู่การผงาด

องขอ

มายังงานเลี้ยงของเหล่ามนุษย์ เสียงพูดคุยจอแจในช่วงพักกลางวันเงียบลงเ

ว้อย่างพิถีพิถันด้วยสายตาที่เต็

ร์ พลางใช้นิ้วยาวๆ ที่ทาเล็บสีแดงจิ้มไปท

ติน' ปักอยู่บนเครื่องแบบ ยังคงความเป็นมืออาชีพ

ประดับด้วยอัญมณีออกมาจากกระเป๋าแอร์เมสราคาแพงลิ

ห้เห็นไข่ปลาสีดำเป็นประ

บกมืออย่างไม่ใส่ใจไปยังอาหารที่เตรียมไว้สำหรับพ

ทำท่าจะเทคาเวียร์ทั้งกระปุกลงในช

น่าประหลาดใจ เขาวางมือที่มั่นคงลงบนชามสลัดเพื่อป้องกันไว้

เสียงของเจ

ุญาตให้นำอาหารจากภายนอก โดยเฉพาะอย่างยิ่งอาหารที่อาจก่อให้เกิดอาการแพ้ มาปะปนกับอาหารที่ให้บ

ห้บริการอาหาร กฎที่ฉันช่วยเขียน

ร่" หล่อนเยาะเย้ย พลางเขย่ากระปุกคาเวียร์ "ของว่างเล็กๆ น้อยๆ นี้น่ะ มีค่ามากกว่าเ

ตินพูด น้ำเสียงไม่เปลี่ยนแปลง เขาคือเสาหลักแห่งความสงบและควา

้งนั้น" หล่อนตวาด ใบหน้าบิดเ

ชื่อจนฉันแทบหยุดหายใจ หล่อนหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโท

งกรุงเทพฯ เขากำลังอยู่ระหว่างการนำเสนอแผนงาน การนำเสนอต่อ "เอเพ็

หล่อนเปลี่ยนเป็นเสียงของเด็กน้อยที่ถูกทำร

งมั่น อ่อนลงเป็นความกังวลอย่างตามใจ "เ

และความไม่สบายใจทั่วไปในโรงอาหาร "แต่พนักงานของคุณ...พวกเขากำลังรุมเจด้าค่ะ ผู้ชายคนนี

ึ้นเสียงเลยแม

ขมวดคิ้ว "ส่ง

่งชัยชนะขณะที่หล่อนยื่นโทรศัพท์ใ

ฉันได้ยินเสียงของคราม ไม่ได้อบอุ่นแ

รามดังลอดออกมาจากลำโพงเล็กๆ "ปล่อยให้เธ

ามเคารพ มันเป็นการละเมิดกฎอนามัยครับ มั

วยความหงุดหงิด "ผมสนแค่ว่าเจด้าต้องมีความสุข ตอนนี้

ธารณะนี้ พนักงานยืนนิ่งแข็งทื่อ ถาดอาหารอยู่ในมือ

ปให้เจด้า หล่อนแทบจ

" หล่อนกระซ

านที่ยืนดูอย่างเงียบๆ และสุดท้ายก็มาหยุดอยู่ที่ฉัน ฉันตามหล่อน

ีเสียงสะอื้นปลอมๆ ติดอยู่ในลำคอ "เหมือนกับว่าพวกเขาเกลียดเจด้ากันหมดเลย ผู้หญิงคนนั้นที่อ

รำคาญอีกต่อไปแล้ว เขาโกรธจัด โกรธที่เรื่องนี้มารบกวนช่วงเวลาสำค

ครามที่โต๊ะประชุม พวกนักลงทุน เขากำลังทำให้พนักงานของตัวเองต้องอับอาย ถ่ายทอดสดต่อ

่องกาแฟหกหรือคาเวียร์อีกต่อไปแล้ว แต่มันเกี่ยวกับข้อบกพร่องพื้นฐานในควา

รผ่านลำโพงโทรศัพท์ "พวกคุณทุกคนจะต้องขอโทษคุณเจด้า เดี๋ย

ยตาของฉัน "เธอ นักพัฒนาซอฟต์แวร์จูเนีย

กำลังสั่งให้ฉัน ผู้ร่วมก่อตั้งบริษัทของเขา คู่หมั้นของเขา ให้มาอัปยศตัวเองต่อหน้าสาธารณชนเพื่อผู้หญิงคนนี้ เขาเลือ

นของบริษัทที่เราควรจะสร้างขึ้

แดงและถูกน้ำร้อนลวกขึ้น ผิวหนังเริ่มพองแล้ว ความเจ็บปวดเป็นเพียงคว

มื่อพูดออกมา เย

ัลของเขา "คุณแน่ใจเหรอคะ แน่ใจจริงๆ เหร