ค่า เมียน้อย วัยสิบเก้า ของเขา
/0/30352/coverbig.jpg?v=57ec1ebadf5e17a8b37d9005a00eda52&imageMogr2/format/webp)
งเทพฯ เขามีชื่อเสียงเรื่องการควงเด็กสาวอายุสิบเก้าเป็นฤดูกาล ตลอดห้
ี่เข้ากันได้สมบูรณ์แบบคือเด็กสาวอายุสิบเก้าชื่อไอริน ในวันผ่าตัด พ่อของฉั
ฉันร่วงลงไป ตอนที่โคมระย้าถล่มลงมา เขาใช้ตัวเองบังร่างเธอแล้วก้าวข้ามฉันที่นอ
นเห็นแก่ตัวและไม่รู้จักบุญคุณ โดย
แล้วหายตัวไป วันที่ฉันจ
คนใหม่ให้พ่อคุณได้แล้ว
ที
งของเ
จะปลอบโยนคนโปรดคนใหม่ของเขา เด็กสาวอายุสิบเก้า แทนที่จะแน่ใจว่าเธ
ง เขาคือทายาทหนุ่มเนื้อหอมของอาณาจักรอสังหาริมทรัพย์อัศวโยธิน ผู้ชายที่ชีว
ะจงมาก เกือบจะเหมือนการทดลองทางคลินิก: เด็กสาวมหา
ซึ่งส่วนใหญ่มักเป็นนักศึกษาทุนที่ตาพร่าไปกับเสน่ห์และความร่ำรวยของเขา จะได้รับของขวัญฟุ่มเฟือย ถูกพาไปออกงานปาร์ตี้ และจากนั้นก็ถูกทิ้งอย่างรวด
ัวไป นักศึกษาสาวเอกวรรณกรรมจากธรรมศาสตร์ที่ได้รับหนังสือคลาสสิกรุ่นพิมพ์ครั้งแรก ก่อนจะพบว่ากุญแจอพาร์ตเม
วก็
ฉันไม่ได้มาจากโลกของเพนต์เฮาส์และตระกูลสูงส่ง ฉันมาจากโลกของการทำงานกะดึก บะหมี่กึ่งส
อนที่โลกของคริสโตเฟอร์ อัศวโ
ป็นความรักที่รวดเร็วดั่งพายุซึ่งสร้างความอื้อฉาวให้กับสั
้วหัวแหวน กลับตัวกลับใจอย
องฉันให้เต็มไปด้วยดอกลิลลี่ที่ฉันชอบ เขาเรียนทำแกงมัสมั่นของโปรดของพ่อ นั่งรออย่างอดทนในครัวแคบๆ
ายักษ์ที่ปกติจะฉายภาพสินค้าหรูหรากลับแสดงคำ
ะซิบถึง เด็กสาวชนชั้นแรงงานที
นเข้าใจผิดว่ามันคือความรักที่ลึกซึ้ง เขาสร้างป้อมปราการแห่งความรักล้อมรอบตัวฉัน
งทลายลงเมื่อพ่
เดียวคือการปลูกถ่ายไขกระดูก เราค้นหาในทะเบียนผู้บริจาคทั่วโลก แต่ก็ไม่พบใครที
โยธินเปิดโครงการรับบริจาคครั้งใหญ่ทั่วเมือง สนับสนุนค่าชุดตรวจและติดป้ายประกาศเรื่องร
ิดขึ้น มีคนเข้ากัน
ิน นักศึกษ
ายุส
มชุดเดรสสีขาวเรียบๆ มือของเธอกำสายกระเป๋าเป้ไว้แน่นอย่างประหม่า เธอมองคริสด้วยดวงตาที่โตและ
ป—ทำให้ฉันรู้สึกเย็นสันหลังวาบ แต่ฉันก็รีบปัดความคิดนั
ิคุ้มกันของท่านถูกทำลายอย่างเป็นระบบด้วยเคมีบำบัดเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการ
่ากลัว เมื่อขั้นตอนเคมีบำบัดเสร็จสิ้น ร่างกายของพ่อก็เหมือนกระดานชนวนเปล่า ไม่สามารถต่อสู้กับกา
เริ่มแกว่งไปมา เสียงบี๊บของเครื่องดังถี่ขึ้นเรื่อยๆ เป็นเ
ยของท่านที่ปราศจากกา
ะอีกครั้ง มือฉันสั่นจนแทบจะถือโทรศัพท์ไม่ไหว เสียงเรียก
บสายในที่สุด เสียงของเธอเล็กและแฝงไปด
งพยาบาลเพิ่งโทรมา พ่อฉันอาการวิกฤตแล้ว! เธอต้องม
กัก เสียงสั่น "ฉันกลัวค่ะพี่เอม
ิน นี่มันเกี่ย
้นเคยก็แทรกเข้ามาจากปลายสายของเธอ
บใครอยู่เหรอ?
นคื
ฉัน สาม
หูของฉันอื้ออึงไปด้วยเสียงกรีดร้องแหลมสูงที่กลบเ
ยาบาล จิตใจว่างเปล่าและโหวกเหวกโวยวาย ฉันโบกแท็กซี่ เสียงแหบแห้งขณะบอกที่อยู่—
ขาซื้อเพราะมันขับนิ่มที่สุดสำ
ห้องสวีทเป็นพื้นที่กว้างขวางที่เต็มไปด้วยกระจกและเฟอร์นิเจอร์มินิมอล แล
เธอสวมเสื้อเชิ้ตผ้าไหมตัวหนึ่งของเขา แขนเสื้อพับขึ้นถึงข้อศอ
ื่อ แบบเดียวกับที่เขาเคยสัมผัสฉัน เขากำลังกระซิบอะไรบ
ิบ เสียงทุ้มต่ำและปลอบโยน "เราแค่เลื่อนมันออกไปก็ได้
ป็นเจ้าของและอ่อนโยนแบบเดียวกับที่เขาเคยให้ฉันนั
ลี่ยน "พี่คริสใจดีกับรินจังเลยค
นั้น" เขากระซิบตอบ "พ
ครั้ง เสียงแหลมบาดแก้วหูแทรกผ่านม่านหมอ
ร์จากโร
ย คอของฉ
้งและเศร้าสร้อย "หมอเสียใจด้วยครั
ำเป็นต้
เสียชีวิตไปเมื่
ยงแอร์ของโรงแรม หรือแม้แต่เสี
ชาด้านของฉัน กระทบกับพ
ทำให้พวกเ
่ประตู เหมือนผีในงานเลี้ยงแห่งความ
แล้ว มันไม่เ
่งฤดูกาล และในที่ส
กลืนกินฉัน สิ่งสุดท้ายที่ฉันเห็นคือใบหน้าของคริส สีหน้าของเขาเปลี่ยนจากความรักใคร่อ่อนโยนเป็น
เขาแล้ว มัน