เมื่ออดีตภรรยา กลับมาทวงแค้น

รมที่ฉันตั้งใจถักให้ลงพื้น แล้ววิ่งไ

ส้มใจดีกว่าตั้งเยอะ ซื้อหุ

ว่ามีด สามีของฉันยืนโอบเอวชู้รัก มองดูภาพนั้นด้ว

ยไม่หันหลังกลับ ทิ้งลูกชายที่เลือก 'ของเล่นร

ะสร้างธุรกิจจนประสบความสำเร็จ แต่แล้ววันหนึ่ง อ

มาเถอะนะ ลู

าด้วยความสมเพช

นเดียวชื่อนลิน ส่วนเด็

ามจริงอันน่ารังเกียจที่เขาปกปิดไว้ ทั้งเรื่องแม่ของเ

ที

ณูปการ

ยือกพัดมาปะทะกาย ฉันหอบกระเป๋าเดินทางใบน้อยไว้แน่น มีเพียงไม่กี่ชิ้นที่ฉันเลื

ตามออกมา สีหน้าของเขาเรียบเฉยจนฉั

?" เสียงของเขาห้าวลึกเหมือนทุกครั้ง แต

่นคือสิ่งที่ฉันหลงใหลในตัวเขาในวันแรกที่เราพบกัน แต่

ันเองก็สั่นเครือเล็กน้อย ไม่ใช่เพราะความ

บางอย่าง ประตูคฤหาส

วบของฉันวิ่งออกมา เขาตรงเข้าไปกอดขาพลกฤตแ

ยามที่ฉันกลับบ้านผุดขึ้นมาในหัว แต่ในตอนนี้ แขนเล็ก

งภูถามเสียงใส แต่ในแววต

ลูกชาย แต่ริมฝีป

ักนะลูก" ฉันตอบอย่างอ่อนโ

ล็กๆ ของเขายื่นไป

ิเต็ดให้ภูด้วย" น้องภูพูดเสียงเจื้อยแ

่ทุ่มลงมากลางใจฉัน มันคือชื่อของก

ตาของเขาดูมีความผิดติดอย

ฉันถามเสียงเบาราวกระซิบ ความหว

งฉัน ดวงตากลมโต

ของเก่าๆ" น้องภูพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่พอใจ มือเล็กๆ ของเขาล้วงเข้าไปในกระเป๋

งแม่! ส้มบอกว่าจะซื้อผ้าพัน

ท้ๆ ฟาดลงกลางใจฉันอย่างจั

มือไปจับไหล่น้องภู

ลกฤต เสียงของฉันแหบพร่า น้

สวน?" ฉันพยายามเปลี่ยนเรื่อง หวังว่าเข

ลับกับมองน้องภูที

แล้ว" เขาตอบเสียงอ้อมแอ้ม

มริมฝี

สุดน่ะค่ะ ที่มีดอกไม้บานเต็มไปหมด"

ตถอน

รื้อทิ้งไปแล้วนะ เพราะมันรกตา" คำตอบ

มองหน้าพลกฤต

ฉันเคยบอกคุณว่าฉันรักมุ

ยหน้าอย่

น่านา เธอจะไปอะ

ามทรงจำของเราที่ถูก

ยบอกคุณว่าถ้าวันไหนฉันไม่รักมันแ

เขามองมาที่ฉันด้วยแววตา

ธอพูดอะไ

ความรักของเราก็หายไปด้วย" น้ำเสียงของ

ากไปโดยไม่หันกลับมามองอีก ไม่ว่าพ

้ฉันตัดสินใจเดินออกมา

กว่าปกติ เพราะฉันอยากจะเซอร์ไพ

อร์ไพรส์กล

องนั่งเล่น ภาพที่เห็นทำใ

่บนโซฟาตัวโปรดของฉัน ในอ้อมแขนของเธอ

นบนดังแว่วมา ฉันรู้ทั

ใบหน้าของเธอซีดเผือดลงทั

ต่เมื่อไหร่?" เสี

มองฉัน ใบหน้าเล็กๆ

ยนต์ให้ภูด้วย!" น้องภูพูดเจื้อยแจ

สติ แต่ลมหายใจข

่นี่?" ฉันถาม เสียงขอ

อพยายามจะอธิบาย แต่คำพู

.. ฉ

เหมือนผู้หญิงคนอื่นเลย เพราะแม่ไม่ชอบแต่งตัวสวยๆ" น้องภู

นดาบเล่มแล้วเล่มเล่

จะเข้ามาจับมือฉ

นตะโกนสุดเสียง แรงสะบั

นออกมาจากห้องน้ำ เขายังคงพันผ้าเ

ที่ฉันด้วย

ที่นี่?" เขาถามด

ดวงตาของฉันร้อ

บ้านของฉันเอง!" ฉันตะโกนกลับไป

มาใกล้ เขาพยา

เย็นๆ

ดมือออก

ของฉันกำลังทำเรื่องอะไรกันอยู่

ไห้เมื่อเห็นฉัน

่ารักเลย

โอ๋น้องภู เธอหันมาม

ำแบบนี้เลยนะ

หน้า ร่างกาย

ไม่เคยเห็นฉันโวย

ยอะไรตอนนี้! เธอ

ิดบ้างเหรอว่าคนที

บกัน ภาพของพลกฤตที่เพิ่งเดิน

ณทำอะไรกัน?" ฉันถาม เสียง

ที่น้องภูที่ยังคงร้องไ

ไรหรอกนา เธ

ะ? แล้วกลิ่นน้ำหอมของผู้หญิงคนอื่นที่ติดตัวคุณมาทุกคืนล่ะ? คุณ

เขาไม่เคยคิดว่าฉัน

ดอะไรบางอย่าง แต

.." พลกฤตก้มห

แปลงอะไรได้! คุณทำลายความเชื่อใจของฉัน

ูกชายของฉันยังคงร้องไห้สะอึ

ียกชื่อลูกชาย

ใบหน้าเปื้อนน้ำตาของเขาย

กว่าแม่ตั้งเยอะ!

าผ่าลงกลางใจฉัน ฉันรู้สึกเหมื

ากคฤหาสน์หลังนั้นโดยไม่หันก

นเดิมอีกแล้ว แต่ฉันก็รู้ว่าฉันจะไม่ยอม