Desire of Love เพียงรักที่ปรารถนา

ove เพียงรั

pte

ืองปักกิ่งของบริษัทหลวนเฉินกรุ๊ป ผู้ผลิตเสื้อผ้าแล

เดือนที่ผ่านมา เมื่อเสื้อผ้าแบบใหม่จากแบรนด์ deluxe (ดีลักซ์) ที่เพิ่งออกวางจำหน่ายเมื่อเดือนก่อน ปรากฏว่าความชอบของผ

้นฝูผู้อำนวยการของบริษัทและเป็น ญาติผู้น้องของเฟยหลงกล่าวขึ้น “ผมคิดว่าบางทีอาจเพร

่าอย่างนั

วเอื้อมมือปิดแฟ้มสีดำที่วางอยู่บนโต๊ะ

็นว่าการประชุมวันนี้แค่นี้ ผมอยากให

ลุกขึ้นเดินออกจากห้องประชุมไป เหลือเพ

อยู่ ?” จิ้น

นายรู้ดี” เ

เขาจนปัญญาจริง ๆ เพราะสินค้าชิ้นใหม่ที่นำออกวางขายไม่ได้รับก

ันอีกที แล้วเก็บสถิติของสองเดื

ุกขึ้นจัดสูทให้เรียบร้อย ก่อน

ีหน้าท่าทางไร้อารมณ์ของเฟยหลง แม้มีสาว ๆ มากมายที่อยากจะเดทกับประธานหนุ่มข

สาว ๆ ที่เดินผ่านก็ต่างยิ้มหวานให้เขา เป็นเรื่องปกติที่หนุ่มหล่ออัธยาศัยดี

านทำ

ั้งซื่อแค่จบมาก็ดีถึงไหนแล้ว เพราะหลังจบมาหางานทำไม่เคยอยู่เกินสามเด

ด้วยปากกาสีแดงออกที่ละรายการอย่างท้อใจ ครั้นโทร. ไปฝ

กงานบัญชีเต็มแล้วค

มีบางบริษัทส่งอีเมลพร้อมประวัติการ

นหายใจออกมาอย่า

้ำหนังสือพิมพ์ตรงหน้าทิ้งลงถังขยะ ก่อนที่จะลุกขึ้นเดินไป

ธอขอกินก่อ

จนหมด หญิงสาวทานอย่างมีความสุขในขณะที่ประตูห้องเปิดอ

ถุงกับข้าวที่ซื้อมาจากข้างนอก “เหม่ยอี้...ถ้าฉันไม่ใช่เพื่อนเธอตั้งแต่เด็ก

่แล้ว ซึ่งตั้งแต่นั้นมาเหม่ยอี้ก็ตัวคนเดียว และคำขอจากปากบิ

ยมองเพื่อนรักอย่างมีความหมาย “ฉั

ั้น

ญิงสาวตอบด้วยน

จากงานเก่า” เหม่ยอี้วางจานพุดดิ้งลงพร้อม

่นใจ ทว่าคนเป็นเพื่อนกลับมองด้วยความลังเลและหัวเรา

ันหิวแล้ว” หนิงเหอพูดพร้อ

ินไปหยิบจานและแกะถุงอาหารทันที...ไม่

ัง...บนโต๊ะอ

นในขณะที่วางตะเกียบลง สีหน้าของญาติผู้พี่ยังคงนิ่งเหมือนเดิมไม่มีเปลี่

ายบ้างมั้ย ?” หนุ

หยิบผ้าเช็ดปากแล้วมองหน้าญาติ

ก็ปฏิเสธเสมอ ไรสาระสิ้นดีกับการไปผับหรือบาร์ม

เผื่อว่าอีกฝ่ายจะพูดเปลี่ยนใจขึ

้ต้องทำงาน” ว่าแล้วเฟยหลงลุกขึ้นก่อนที่จะเดินออกจาก

งสักคนบ้างล่ะนะ..ชีวิตคงมีสีสันมากกว่านี้...ไ

จากประตูบ้านแล้วขับรถออกไปอย่างทันที ใ

ู เฟยหลงนึกถอนหายใจออกมา เมื่อเห็นงานตรงหน้า...อยากเที่ยว แต่ขอเป็นที่สงบ ๆ และสบาย ๆ ถ้ามีก็คงจะดี... แม้หลายครั้งที่จิ้นฝูชวนเขาไป แ

ด ๆ

ขยับตัวพร้อมกับเอื้อมมือไปปิดแล้

อนที่นอนอยู่ปิดหูด้วยความรำคาญ ไม่นานนักตามมาด้วยเสียงเคาะประตูที่รบกวน

มด้วยความไม่เต็มใ

เหม่ยอี้กะพริบตามองอย่างงง

กชั่วโมงก็

เย็นยัดใส่ปากเพื่อนสาวให้ตื่นเลยทีเดียว นอ

่มีอะไร

ขึ้น “เมื่อกี้ที่บริษัทหลวน...อะไรสักอย่าง

ัวสัมภา

เองแรง ๆ สองทีให้ตัวเองตื่นขึ้นจากฝัน เธอไม่หูฝาดและไม

ื่องจริงใ

ญิงสาวดูดีใจร

ยิ้มออกมาอย่างมีความสุข งานนี้ก็คงต้องจุดพลุฉลองให้

ำงานก่อนนะ” เมื่อพูดจบก็หยิบกระดาษที่จด

ุข เธอไม่รอช้าที่จะปิดประตูและเดินเข้าไปในห้อ