Desire of Love เพียงรักที่ปรารถนา
ove เพียงรั
pte
่ไม่
ใส่ใจความรู้สึกของคนชวนสักนิด แต่ที่พูดมาก็มีเหตุผล จิ้นฝูรู้ดีว่าซูลี่คิ
ู่แล้ว เพราะทุกคืนก็ออกไปเที่ยวที่ผับประจำหรือไม่ก็จัดปาร์ตี
้เธอจะเ
ป ก่อนที่จะได้บัตรเชิญอีก” เฟยหลงกล่าวด้
้นตาม “แล้วถ
่แล้ว” ประธานหนุ่มตอบโดยที่ไม่คิด
จะบอกเธอว่าพี่ติดงานด่วน อย
องการ์ดเชิญแล้วเปิดออกอ่าน “แล้ว
มองจิ้นฝูพร้
่จำเป็น
หัวเราะ “งั้นผม
นมานั่งที่ทำงานต่อ ทว่าคำถามของจิ้นฝูย
ะเหรอ…จะไป
ื่อย
ักสายตา เธอบิดตัวซ้ายขวาขจัดความเมื่อยล้าทางกาย ก่อนที่จ
นหายใจออกมา “เฮ้อ ! ปีนี้ก็จะผ่านไปแล้ว
อบ ซึ่งเป็นเรื่องที่น่าเจ็บปวดจริง ๆ อย่าว่าแต่แ
วเข้ามาใกล้ “จ
อบตัวเองมากกว่าปลอบฮุ่ยลี่เสียอีก ก็ในเมื่อเธอสนใจสิ...แต่เมื่อไม
เธอรู้มั้ย อีกไม่กี่เดือนก็ถึงฤดูความรัก
แน่นอนว่าเธอไม่ค่อยอย
ี่ก็เที่ยงแล้ว ไปห
กงานในคอมพร้อมกับกดปิดพักหน้าจอ ในขณะที่เห
ไปด้วยก
ยถามรุ่นพี่ที่นั่งอ
ไปก่อ
ดินเจ้าตัวนั้นเอาแต่บ่นเรื่องความรักในสมัยเรียนให้ฟัง ส่วนเธอเองไม่เคยสัมผัสว่ามีความ
ามาพร้อมกับทิ้งตัวลงบนโซฟาด้วยความเหนื่อยล้า พลางถอนหายใจออกมาอย่างหนัก หนิงเหอนั่งอ่านหนัง
ฮ้อ
่วันแรกเองนะ เธอ
ๆ ก่อนที่จะเด้งตัวขึ้นและเอื้อม
ักใจ...โอ๊ยยยย...ทำไมชีวิตฉันถึ
มสีหน้าแสดงถึงอารมณ์บูดบึ้ง แต่คนที
พูดเรื่องความรักกัน ฉันเนี่ยได้แค่ฟั
องความรักเป็นเรื่องปกติที่เวลาผู้หญิงอยู่ด้วยกันมักพูดกันบ่อยรองจากเรื่อง
ว่าเธอคิดมากเกิน
ี้ทวนคำพูดก่อนที่จ
ช่แ
ี่จะสัมผัสความรักสักครั้งในชีวิต เธออิจฉาผู้หญิงที่มีความรักกันแ
หม่ยอี้มา เจ้าตัวนั้นพูดทำใจหลายครั้งจนนับไม่ถ้วน แต่สุดท้
อยู่ หากถามว่าตอนนี้มีใครในใจก็คงต้องเป
พูดก่อนที่จะเอื้อมมือหยิบหนังสือแ
พยักหน้า
ิบกระเป๋าและเดินเข้าห้องของตัวเองไป ทิ้งตัวลงเตียงก่อนที่
ใจของเธอกลับโหยหา
โปรดส่งเจ้าชาย
ยกันไม่ซ้ำ เหม่ยอี้ถอนหายใจกับเรื่องที่อยู่ในหัวตั้งแต่เมื่อวานจนถึงวันนี้ จน
เมื่อได้ยินเสียงเรียกหญิงสาวเงยหน้าพร้อมกับลุกขึ
จึงเดินกอดเอกสารที่ตัวไปยังจุดถ่ายเอกสาร มือเรี
ม่เคยเดินมาถ่ายเอกสารมีเพียงแค่ถูกสั่งให้คีย์ข
” เสียงทุ้มของใครบา
เจ้าชายของเธ
วานให้พร้อมกับ
ดูท่าวันนี้คุณคงถ
รกดปุ่มไหนและทำอย่างไรบ้าง ดูเหมือนประโยคที่เขาพูดหลัง ๆ จะไม่เข้
่อร์ ! แถมยัง
ห้เธอสะดุ้งขึ้นพร้อมกับมองด้วยท
ะต้นฉบับให้กับเธอ หญิงสาวเอื้อมมื
บคุณ
าล่ะ เอกสารในที่ประชุมช้าไม่ได้” จิ้
นุ่มเดินใจไปด้วยหัวใ
็ยิ้มจนหุบไ
กลม ๆ ของเธอเปล่งออกมาได้ชัด เธอเดินเข้ามาในห้องทำงาน ก่
ู่ข้าง ๆ สังเกตขึ้นมา “เหม่ยอี้เป็