สี่หนิงเหออนุภรรยาท้ายเรือน
ีวิตความเป็นอยู่ข
มแพ้ก็เหมือนกับคนที่ตายไปแล้ว ชีวิตจะอยู่ยืนยา
ย แต่กลับถูกบ่าวรับใช้ของฮูหยินและคุณหนูขัดขวาง เขาทำได้เพียงแค่เช็ดเลือด หาผ้ามาพันไว้และค
ี่ย
ับคุ
ากที่นี่ไปที่นั
..ไป
ถามอย่างไม่รู้สึกเสียใจหรือน้อยใจแต่อย่างใด การไปที่
ปลี่ยนแปลงสิ่งใดมิได้ เจ้าช่วยเตรียมน้ำให้ข้า
่..
ที่นี่ ถ้าหากชักช้าไปคงไม่ทันการณ์” เขาบอกกับเ
อ่อนแอให้เป็นปัญหาอีกแล้ว ข้าให้สัญญา” เขายิ้มให้กับบ่าวรับใช้ที่ติดตามดูแลกันมาตั้งแต่ยังเป็นเด็กน้อย แม้มีโอกาสได้ไปยัง
ับคุ
ร้เรี่ยวแรงขึ้นจากเตียงนอนเก่าที่ผุพังจนแทบจะใช้นอนไม่ได้แล้วไปเตรียมตัวชำระ
ข้าน้อยมารบกวนท่านยา
้งคำนับให้แก่หญิงวัยกลางคน
ีบไสหัวกลับไปเสียสิ มาทา
างเหมาะเจาะกับเรียวปากอิ่ม รูปกายภายนอกของนางช่างงดง
์นี้ถ้าหากมิได้มาบอกกล่าวให้กับฮูหยินได้จ
งแรง “เจ้าจะมากล่าวโทษข้า เรื่องที่เจ
ะไม่รีบได้อย่างไรกันเล่า ก็ข้ามาหาความสบายให้กับตัวเองและ
้ากับท่านแม่ แล้วเจ
..ตัวข้าเองก็เติบโตมาในเรือนแห่งนี้ แม้ไม่ใช่บุตรในอุทร หากท่านฮูหยินก็ดูแลข้าเป็นอย่างดี” กับผีนะสิ รังแก
กล่าวอันใด
สามารถเชิดชูได้ หากแต่ก็ถือว
การพูดอะไ
นช่างเป็นคนที่
ทำไมต้องไปอนุภรรยาให้กับบุรุษเช่นกันด้วย “แต่ตัวข้าควรจะต้องมีความรู้ติดตัวไปบ้างหรือไม่ขอรั
ก็อ่านออ
และเขียนได้เฉพาะชื่อของตนเองจะไม่เป็นปัญหาหรือ
เปล่า แค่ฝึกอ่านเขียนแค่วันสองว
ียนได้มากเกินกว่าที่ได้เรียนรู้ คนฉลาดเช่นฮูหยินสี่อิงเหม่ยหรือจะไม่สงสัย เขาถึงได้พูดกันว่า ทำอันใดควรจะเหลือทางไว้อีก
ได้ร่ำเรียนจะไม่กี่วัน สิ่งที่ได้จะมากหรือน้อยก็คงจะต้องขึ้นอยู่กับความสามารถที่ตัว
ึ!
และฮูหยินก็เพียงแค่มองมาอย่างไม่สนใจหากแต่ก็ร
รจะต้องได้รับอาหารที่ดีแล
ลเจ้าไม่ดี ไม่ได้รับคว
คำพูดของข้าน้อยผิดไปเสียแล้วขอรับ...คุณหนูใหญ่ดูข้าส
ลอกลวง จะกล่าวอ้างว่าไม่สบาย เพิ่งฟื้นจากป่วยไข้ก็ฟังดูจะไร้เหตุผล ไม่น่าเชื่อถืออยู่ดี ถ้าหากทางนั้นคิดว่าทางเราส่งใครก็ไม่รู้ ไม่ได้เป็นอะไร
ต้องขอความกรุณาจากฮูหยิน...อ
้งหมดเป็นเพ
เจี
ปากก็รู้แล้วว่ามักใหญ่ใฝ่สูงแค่ไหน มันกำลัง
ต่ถูกกลั่นกรองมาอย่างดีแล้วและมีน้ำหนัก ทำให้เชื่อได้ว่าหวังดีต่อตระกูลสี่จริง ๆ เมื่อเห็นว่าผู้เป็นมารดาไม่คิดจะใส่ใจคำที่นางพูด นางจ
มไม่ต้องการให้ใครได้รับความเดือดร้อน” เขาพูดเสียงเบาและเศร้า แต่ในใจนั้นกลับคิดไปคนละท
จ้