อุบายรักบำเรอมาร

็บกวาดร้านให้กลับมาสะอาดตามเดิมเหมือนที่เคยเป็นในช่วงหัวค่ำเข้าซะก่อน หญิงสาวคว้าเอาเสื้อโค้ทสีดำตัวยาวมาสวมใส่กันความหนาวเหน็บในยามค่ำคืนพร้อมกับผ้าพัน

ามาปะทะร่างบอบบาง ทว่าความหนาวเหน็บรอบกายนั้น ยังเทียบไม่ได้เลยกับความรู้สึก

่ชื่อ ‘จอแดน’ คนที่เธอเพิ่งจะไปมีเรื่องด้วยมาหมาดๆ สีหน้าและแววตาของเขาท

ู้ได้ถึงอันตรายที่กำลังใกล้เข้ามาหาตัวเองตรงหน้า ทว่าถอยหลังหนีได้ไม่เท่าไหร่แผ่นหลังของเธอกลั

ิดสอยห้อยตามเขาไปทุกหนทุกแห่งราวกับเงาตามตัวไม่มีผิดอยู่เรื่อย แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่เธอจะต้องมัวมานั่งคิดเลยสักนิด สิ่งที

ธพาลเป็นคนแรกที่เอ่ยขึ้นทำลายความเงียบที่น่าอึดอัดลงไป ไม่นานหลังจากนั้นเขาก็พุ่งตรงเข้ามาหาก่อนจะกระชากต้นแขนของแม่ตัวดีที่กล้าหักหน้าเข

กด้วยความกลัวถึงขีดสุดก่อนจะตั้งสติและเริ่มต้นที่จะกวาดสายตามองหาใครสักคนที่อาจจะบังเอิญผ่านมาแต่ก็ต้องพบกับความผิดหวัง นั่นมันอ

็นแหล่งมัวสุมของพวกอันธพาลด้วยอีก คงจะมีแค่เธอ

าดูไหมว่าฉันต้องการอะไรจากเธอ...” สายตาและท่าทีที่คนเลวตรงหน้าแสดงออกมาหลังพูดจบไม่ต้องเดาให้เสียเวลาขวัญชีว

ย..อ๊ะ!” หญิงสาวตวาดเสียงขึ้นสู้อีกครั้งหวังจะเริ่มต้นตะโกนเสียงดัง เผื่อว่าจะมีใครสักคนได้ยินเสียงร้อ

ี่กำลังเกิดขึ้นภายในใจ เธอไม่อยากคิดหรือคาดเดา

ชอบ อุ้มมันไป!” สิ้นเสียงที่ดังลั่นผู้ชายอีกสองคนที่กำลังยืนดูเหตการณ์อยู่ก็รีบพุ่งเข้ามาหาแต่ยังไม่ท

บพื้นที่เย็นเฉียบ มือเล็กๆ กำท้องน้อยของตัวเองเอาไว้แน่น จุกเสียดจนแทบจะลืมตาไม่ขึ้นเลยได้แต่เพียงหยุดนิ่งฟังเสียงทะเลาะวิวาทของพวก

้ที่ไม่ใช่ไอ้คนเลวพวกนั้น กลิ่นหอมอ่อนๆ ของน้ำหอมอ่อนๆ ที่ลอยฟุ่งเข้ามาปะทะยามเมื่อเจ้าของรองเท้าคู

วงตาสีฟ้าครามตวัดหันกลับไปมองผู้ชายสามคนที่กำลังนอนหอบหายใจรวยรินอยู่ข้างริมฟุตบาทอีกครั้งอย่างคาดโทษ อยากจะฆ่าพวก

น้านี้ต่างหาก สุดท้ายก็คิดอะไรไม่ออกนอกเสียจากเดินอ้อมไปขึ้นรถก่อนจะขับออกไปมุ่ง

งมีเรียวนิ้วสวยๆ กุมเอาไว้แน่นอยู่ พวกมันคงทำร้ายเธอก่อนหน้าที่เขาจะมาถึง แค่คิดความโกรธก็เริ่มที่จะปะทุขึ้นมาอี