อุบายรักบำเรอมาร

ีดร้องโวยวายของคนข้างกายที่ไม่ยอมฟังอะไรเลยสักอย่างเอาแต่หลับหูหลับต

งก่อนจะเหวี่ยงเธอล้มลงบนเตียงพร้อมกับกระโดดขึ้นไปคร่อมร่างเล็กเอาไว้อย

ถึงได้มหาศาลขนาดนี้ได้! นี่เขาช่วยชีวิตของเธอเอาไว้แท้ๆ ไหง

ผลในทันทีเมื่อเขาตวาดขึ้นเสียงดังอีกฝ่ายก็ชะงักค้างไปก่อนจะจ้องมองเขาทั้งน้ำตา รู้สึกหว

ับตัวให้หลุดพ้นไปจากท่อนแขนแข็งแกร่งก็ค่อยๆ เลือนลางเข้าไปทุกที ยิ่งเข

ับน้ำเสียงให้ดูอ่อนลงกว่าเดิมไปอีกสักนิดเพราะรู้ดีว่าอีกฝ่ายกำลังสั่นเทาอย่างหนักเพราะหวาดกลัวเขาอยู่ แต่ถึงกระนั้นมันก็น่าจะมาฟาดก้นเสียให้

็วราวกับจะค้นหาความกระจ่างให้กับตัวเอง และมันก็เป็นจริงอย่างที่เขาว่าไว้ทั้งหมด ในเมื่อตอนนี้เวลานี้เธอกำลังน

นองของเขาจนพอใจถึงได้เอ่ยสมทบต่

รจะลืมได้รวดเร็วปานนี้ แล้วนี่แม่คุณจะจดจำได้รึเปล่าว่าเมื่อคืนจู่ๆ ก็นึกประหลาดสะดุ้งตื่นขึ้นมาอาละ

มื่อคืนที่หากเขาไม่เอ่ยถามมันขึ้นมาบางทีเธออาจจะลืมไปแล้วก็ได้ ภาพความทรงจำครั้งสุดท้ายก่อนที่สติจะดับหายไปนั้น เธอกำลังเดินฝ่าความหนาวเหน

งสีดำที่เข้ามาช่ว

คุณค

ะขึ้นมาอีกครั้งเมื่อก้มมองเห็นสภาพของตัวเองที่มันไม่ได้อยู่ในชุดเดิมที่เคยสวมเมื่อคืนที่ผ่านมาเข้า แต่ในตอนนี้นั้นเธอกลับสวมเพียงเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวโครงเอาไว้แทน

ติไปซะก่อน และผมเองก็ไม่รู้ด้วยว่าจะต้องพาคุณไปส่งที่ไหน อีกอย่างตอนนั้นมันก็ดึกมากแล้วด้วย ผมจึงไม่มีทางเลือกต้องพาคุณกลับมาที่นี่ด้วยกันและช่

บบนั้นทั้งคืนมันคงจะไม่เป็นผลดีกับตัวคุณแน่ๆ” หญิงสาวนิ่งเงียบไปนานเพราะไม่รู้ว่าควรจะเชื่อคำพูดที

ำร้าย ส่วนจุดอื่นๆ ก็ยังคงความปกติเอาไว้เช่นเดิมเหมือนอย่างที่เคยเป็น และถ้าหากเขาล่วงเกินเธอมันก

มีอะไรให้ฉันช่วยก็บอกได้เลยนะคะ ฉันยินดี” หญิงสาวพูดพร้อมทั้งยิ้มกว้างเมื่อเห็นแน่ชัดแล้วว่

ณนอนครางหอบใต้ร่างเพียงสักครั้งสองครั้ง...และก็

เธอและจะทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้มันมาครองในเร็ววัน แต

้วยน้ำเสียงเรียบง่ายก่อนจะค่อยๆ ผละตัวออกห่างออกไปในทันทีเมื่อพูดจบ แ

ส่วนอาหารเช้าไม่ทราบว่าคุณอยากทานอะไรดีคะฉันจะได้ทำให้” ขวัญชีวารีบผุดลุกขึ้นตามเจ้าของบ้านไปต

จะตามไปช่วยคุณทีหลัง ตกลงตามนี้นะครับ...โรส” เจ้าของชื่อพยักหน้าตอบรับช้าๆ ก่อนจะรอให้เขาเดินหายลับสายตาเข้าไปใน

ต่เครื่องเรือนตกแต่งภายในล้วนแล้วแต่เป็นสิ่งของที่น่าจะแพงเอาการมากๆ ยิ่งได้เห็นความหรูหราของสิ่ง

รมดาอย่างแน่นอน หากไม่ใช่พวกนักธุรกิจก็ค

่นี่กันแน่นะยัยขวัญ นี่มันไม่ใช่เวลาท

น้าก้มตาทำอาหารเช้าแบบง่ายๆ เท่าที่จะนึกออกพร้อมกับเขียนโน๊ตแผ่นเล็กๆ เอาไว้ให้เจ้าของบ้านพร้อมทั้งเดินหมุนตัวไปที่ประตูขน

ด้ใส่รหัสผ่าน” อลันเอ่ยขึ้นพร้อมกับฝีเ

หรือใส่รหัสผ่านจากเขาผู้เป็นเจ้าของบ้านซะก่อนมันก็จะถูกปิดตายเอาไว้ไม่มีทางเปิดออกได้ง่ายๆ และอีกเรื่

เอง” เขาจงใจใช้น้ำเสียงที่ราบเรียบกระซิบบอกก่อนจะถือวิสาสะโน้มตั

ื่อค้นหาคำตอบด้วยตาตัวเอง...หรืออาจจะใช้แค่มือสัมผัส...” ขวัญชีวาใบหน้าร้อนผ่าวขึ้นมาในทันทีก่อนจะรีบผละตัวหนีห่างพร้อมกับเอ่ยร้องห้ามขึ้นเมื่อเขาทำท่าว่าจะอ้าปา

องบอกกันก็ได้“ หญิงสาวตอบกลับไปเสียงแผ่วก

ๆ ด้วยสิ เพราะคงไม่มีคนปกติดีที่ไหนเอาไซค์ก

่ย คุณจะไม่ใจร้ายกับผมไปหน่อยหรือไงกันครับโรส” อลันตัดพ้อขึ้นพร้อมกับใช้นัยน์ตาสีสวยของตัวเองจ้องมอง