เรื่องรักฉบับร้อน

กันเปื้อนออก เตรียมตัวกลับบ้าน หญิงสาวลังเลอยู่เล็กน้อย ควรบอกเจ้าของบ้านก่อนดีไหมว่าเธอจะกลับแล้ว หรือออกไปเลยไม่ต้องบอกเขา

ับมาในสภาพนี้ ผัวทิ้ง ไม่มีเงิน มีลูกติด แม่พยายามทำงานหลายอย่าง ทำข้าวแกงขายตลาดนัด รับจ้างซ่อมแซมเสื้อผ้า จนแม่ตัดสินใจจะไปทำงานที่โรงงาน เธอกับแม่จึงได้ย้ายบ้านกันอีกหน เธอเองก็ช่วยแม่ทำงานมาตลอด งานเล็กๆ น้อยๆ พอได้เงินห้าบาทสิบบาทก็เอาทั้งนั้น การเรียนของเธอแค่ปานกลาง แต่อาศัยขยันหม

ผู้หญิงอย่างเธอเหรอ? คุณใหญ่เป็นผู้ชายตัวสูงใหญ่สมชื่อ ใบหน้าหล่อเหลาคมเข้ม แถมด้วยเป็นถึงเจ้าของฟาร์มไข่มุกชื่อดัง ฐานะการเงินเรียกได้ว่าระดับเศรษฐี ทุกอย่างเรียกได้ว่าเฟอร์เฟค ยกเว้นแ

มาสมัครงานที่ฟาร์มไข่มุกของเขา เธอรู้ว่าผู้หญิงจนๆ อย่างเธอไม่มีอะไรให้เขาชายตามอง ยิ่งความสวยยิ่งไม่มี แต่เขาเป็นคนที่ทำให้เธอรู้สึกอยากเป็นผู้หญิงที่เก

ย แต่เพราะแม่ป่วยและโรคไตของแม่เริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆ ประจวบกับทางมหา’ลัยต้องหยุดการสอนเพราะไวรัสโควิด-19ระบาด เธอเดินทางมาหาแม่ได้

้วตรงไปที่จักรยานของตัวเอง ปั่นจักรยานคันเก่าที่น้ารุ่งรวีให้ยืมมาใช้ปั่นจากบ้านเช่าที่แม่พักอยู่มาทำงานที่บ้านคุณใหญ่ โดยไม่รู้ว่ามีสายตาคู่ห

งรวี แม่กับน้ารุ่งรวีอยู่ด้วยกันมาปีเศษแล้ว เธอเข้าใจความสัมพันธ์ของแม่กับน้ารุ่งรวี

ของตัวเอง เธอกับแม่จะได้ไม่ต้องเร่ร่อนเช่าห้องราคาถูกๆ อยู่ ยังไม่ทันไขกุญแจเปิดประตูบ้าน เสียงรถยนต์ก

รอหนูบัว” รุ่งรวี

บัวชมพูก็เบี่ยงตัวออกให้รุ่งรวีประคองแม่เข้าบ้าน ส่วนเธอเดินไปปิดประตูรั้วบ้า

สารภีถามลูกสาวด้วยความห่วงใย

ูหัวเราะเบาๆ เดินไปรินน้ำดื่มให้

หละ” แม่ยิ้ม “ทำให้คน

่งรวีหัวเราะออกมา “ก็ถื

่วงเที่ยงไปถึงเย็นแทน บัวชมพูเองก็คอยช่วยงานรุ่งรวีเสมอ ไม่ได้มาอยู่เปล่าๆ ส่วนแม่หลังจากกลั

ล้วบั

นี้หนูเจอคุณ

ใหญ่ว่าอะไร

ล่าให้แม่ฟังเพราะไม่อยากให้แม่ไม่สบายใจ อีกอย

ล้วรินน้ำดื่มให้ตัวเอง “ถ้าหนูทำงานมีปัญห

นหายใจออกมา “น้าไม่อย

่ก็เป็นคนดี ชื่อเสียงโหดเหี้ยมไปส

นั้นนะ เป็นเส

ูดขึ้น “ถึงจะมีผู้หญิงเยอะ แต่เป็นผู้หญิงอ

ไงก็ต้องระวัง หนูบัวเป็นผู้ห

พฯ คนเดียวได้เหรอ” หญิงสาวหัวเราะออกมา “วัน

ำคนอื่นลำบากเรื่องอาหารการก

สุขภาพไปด้วย” บัวชมพูให้กำลังใจแม่ “งั้นเดี๋ยวหนูเข้าครัวทำกับข

ถอนหายใจอีกหน สารภีเป็นฝ่ายยื่นมือมาตบ

บัวมากขนาดนี้ แต่แกก็โต

ไม่ได้ รู้ว่าไฟย

บตัว ไม่ประมาทและเร

น้าไปมา “เธอนี่

ม่ไม่ได้ความปล่อยให้ลูกอยู่คน

ความแบบนั้น” ร

แม่เตือนอะไรไม่ฟัง ฉันก็ไม่อยากบังคับลูกจนลูกเตลิดไป ก็เลยได

อย่างจนใจ เธอคงทำได้แ