เรื่องรักฉบับร้อน
มือหนึ่งถือกระเป๋าโน้ตบุ๊ก เธอสวมเสื้อยืดกับกางเกงยีนมันเรียบง่ายเสีย
ล้วเดินไปซื้อของใช้เวลาเพียงครึ่งชั่วโมงก็กลับมาพร้อมถุงหลายใบ เขาไม่ขยับตัวลงมาช่วยเธอสักนิด หญิงสาวไม่ได้บ่นอะไร จนกระทั่งมาถึงบ้านเขาก็เดินตัวปลิวไปไขกุญแจบ้านแล้วทิ้งตัวนั
ญิงสาวที่หยิบนู้นจับนี้ สองมือคล่องแคล่วเสียจนเหมือนอยู่บ้านนี้มาเป็นปีเป็นชาติ จนกระทั่งเธอ
ประเดี๋ยวของก็
ูดเสียงเบา “จานชามสำ
ว้ด้านบน” เขาบ่นแล้
หญ่นะคะ ไม่ใช่บ
ารุ่งรวีนึกยังไง ยัดยาคุมฉุกเฉินใส่กระเป๋ามาให้เธอด้วย ซึ่งไม่รู้ว่าน้ารุ่งรวีเตรียมไว้ตั้งแต่ตอนไหน หรือตั้งแต่วันที่เธอคุยเรื่องค
หอมละมุน เขาโน้มหน้าลงจนปลายจมูกสูดดมกลิ่นหอมจากเรือนผมดำขลับ บัวชมพูที่ยังใจลอยคิดเรื่องอาการเจ็บ
ทำเอาเธอเผลอถอยหลังแต่ไปชนซิงค์ล้างจาน สองแขนของอลังการยื่นมาคร่อมและกักขั
อเอนหลังถอยหนีทำให้เขาเลื่อนมือมาโอบแผ่นหลังของเธอไว้ และมืออีกข้างประคองท้ายทอยให้รับจูบวามไหวที่มอบให้ เพราะเรียวลิ้นของเขาทำให้เธอรู้สึกเหมือนถูกไฟช็อต พอได้สติก็ยกมือขึ้
งตื่นตกใจ ริมฝีปากช่างต่อล้อต่อเถียงถึงกับเผยอค้าง สูดอากาศเข
ูบหายใจทา
ัวชมพูเพิ่งได้สต
สาวที่ยังมึนงงอยู่ “ทำไ
ือขึ้นมาเช็ดริมฝีปาก แล้วผลักเขาให้ถอยห่าง แต่อลังการไม่ยอมปล่อย เห็นท่าทางแบบน
” เพราะเขาไม่ยอมปล่อยทำใ
ก็จู
ม่ได้
ยัยเด็กคนนี้เขินเป็นด้วย เขาแกล้งยื่นหน้าเข้าไปใ
ัวเห
า เมื่อใกล้จนเห็นแววตายั่วล้อของเขาแล้วก็ได้สติว่าถูกเขาหลอกเข้าให้แล้ว แต่
ไม่อยากหยุด ฝ่ามือเลื่อนมาลูบไล้แผ่นหลัง ไม่เคยคิดเล
เบือนหน้าหนีก็พูดออกมาด้
ล้วงับติ่งหูของเธอเล่น ทำให้
่ไม่เคยคิดว่ามันจะเกิดขึ้นได้จริง ไม่ว่าอย่างไร คนอย่างอลังการไม่มีวันสนใจผู้หญิงอย่างเธอแน่นอน มันเหมือนเธออ
นเลยเถิด
คราวนี้เธอไม่ได้แสดงสีหน้าหวั่นไหวใดๆ อีก ด้วยท่าทางของ
ไม่มัดใจแล้วยังยั่วผู้
ียมไม่ทันคุณอาปกรณ์มากินข้าว คุณใหญ่ไ
ำอย่างอื่นไม่สนใจคนตัวโตที่ยืนทำอะไรไม่ถูก เขาได้แต่ยกมือขึ้นเสยผมแก้เขินแล้วเดินขึ้นไปชั้นบน บัวชมพูถอนหายใจยาวเมื่อเห็นว่า
เทียมและ ยำทะเลรสเด็ด เธอเดาว่าทั้งสองชอบรสเผ็ดจัด ดูจากที่อลังการกับปกรณ์สั่งอาหารในวันก่อน และเพราะช่วยงานรุ่
ดอะไรไม่ออก เขาติดใจยัยเด็กปากดีคนนั้น? เขาหงุดหงิดที่เธอไม่พูดคุย เขาสนุกที่ได้โต้
ิติภาวะหรือยัง เด็กน้อยแค่อยากได้เงินไปรักษาแม่ก็แค่นั้น ไม่ได้คิดอะไรจริงจังกับเ
ากต่างหาก เป็นห้องอาบน้ำที่สามารถมองเห็นวิวทะเล เขาเปิ
เดินลงไปชั้นล่าง เขาขังตัวเองอยู่ในห้องจนกระทั่งใกล้สี่โมงเย็นจึงเดิน
เมื่อไหร่ครับ ไหนบอ
เหมือนเป็นคนอื่นคนไกล” ปกรณ์ส่ายห
อาปกรณ์เ