Sir&Maid แจ๋วอารมณ์ร้ายกับคุณชายขี้วีน

ำพูดที่ได้บอกกับคุณชายขี้วีน ขณะที่คุณช

ครัว นับเป็นความโชคดีของเขาแท้ๆ ที่ได้ลิ้มรสชาติอาหารแสนอร่อยจากฝีมือการปรุงโดยแม่นมประจำบ้านคุณชายไมล์ แต

ม่เห็นเราตั้งหน้า

ม่เปลี่ยนเลยนะครับ ลูกดีใจเหลือเ

นอยู่ด้านข้างเก้าอี้ทานอาหารอย่างน่ารัก นับเป

องกินเยอะๆ นะรู้

วยความอ่อนโยนก่อน ยกมือขึ้นลู

ข้าวเยอะๆ จะได้โตเร็ว

แม่ภูมิใจในต

ีความสุขนั้น มีชายวัยกลางคนเดินเข้ามาใ

ตอนนี้รถยนต์

หันไปมองท

เราเองก็พ

่จะไปไห

ะเทศน่ะลูกประมาณ 4-5 วันค

มาจริงๆ นะครับ" เด็กน้อยมีแว

าหาลูก แล้วจะให้แม่ไปอยู่ที่ไหน หืม...คนเก่ง แม่ต้องไปแล้วนะ ลูกเองก็ขึ้นห้อง

็กดีไม่ดื้อไม่ซนต

แม่หอมแก้ม

บอุ่นก่อนแม่จะหอมที่แก้มของเด็กน้อยทีละข้างอย่างน่าเอ็นดู

ังต่างประเทศ เด็กน้อยเฝ้ารอการกลับมาของมารดาอ

นไม่มีวิ่งเล่นแล้วใช่ไหม แล้วเมื่อไหร่จะออก

ทาปากแดงยืนเท้าสะเอวชี้หน้าด่

ว่าผม ต้องว่าท่านแม่ด้วย ท่านแม่ของ

ครื่องบินตกตายไป 2 วันท

นแม่ก็กลับมา ท่านน้าอย่าพูดแบบนี้นะ" เด็กน้อยพู

ได้นะคะ หัดมีความเกรงใจบ้างไม่เห็นแก่ท่านชาย ก็เห็นแ

กลางคนในชุดสีแดงมีสีหน้าตื่นตระหนกและตกใจกับสิ่งที่ตนได้ยิน แต่ไม่

่านแม่มาบอกว่าท่านแม่ไปทำธุระ" เด็กน้อยที

ะ" เด็กน้อยวิ่งเข้

นชายเจริญวัยกว่านี้ นมจะเล่าความจริงทั้งหมดให้ฟังนะคะ เช

ะรับรู้ทุกอย่างได้นะแม่นม" เด็กน้อยพูดอย่างมุ่งม

้เสียชีวิตลงแล้วจากเหตุเครื

่เชื่อ ท่านแม่บอกกั

จริงค่ะ ท่านหญิงเสีย

ด้ร้องไห้ ไม่มีปฏิกิริยาเสียใจแต่อย่างใด

ิตทุกชีวิตย่อมมีเกิด ก็ย่อมมีตายเป็นเรื่องธรรมดา ไม่มีใครฝืนชะตาได้' เราต้องเข้มแข็ง ต้องอยู่ใ

ี นับจากวันนั้นท่านชายต้องย้ายออกจากวังแห่งนั้นไปอยู่กับแม่นมที่บ้านเกิดทางภาคเหนือจนอายุได้ 15 ปี จึงขออนุญาตแม่นมลงมาทำงานเพื่อหาราย