ดวงใจธรณ์
่มุมอับมุมหนึ่งในชั้นที่ทำงา
อกมาถามพี่ไก่อ
หนูทำหมดเลยนะ พี
ที่เธอและไก่รับทำด้วยกันมาตลอด ได้ยินว่าที่
หน่อยนะ ถ้าเลือกได้ พี่ว่าหนูลองเลือกดูว่าจะออกไปทำฟรีแลนซ
ทิ้งงานที่น
ซ์จะมากกว่างานประจำก็ตามที กร
ีพนักงานเดินผ่านมาเสียก่อน จึงต
ป็นสวนผักและสวนผลไม้ บริเวณร้านสร้างเป็นอาคารสองชั้น รองรับลูกค้า รอบบ้านเป็นต้นไม้ใหญ่จำพวกก้า
่งรถมาพร้อมเอื้อมพร ส่วนคนอื่น ๆ มีรถเป็
สนมกับกลุ่มของพวกเธอไม่น้อย ท่านเห็นว่ายกกลุ่มกันมา จึงแยกที่นั่งให้ตรงมุมสวน บรรยากาศตรงนั้นดีทีเดี
ๆ พรรณวษาตามองข่าวในโทรทัศน์อยู่ครู่หนึ่ง ก
ลยอะ ลุงข้างบ้านก็เคยถ
ถึงได้ยอมขนเงินไปให้เขา
เลส ลุงข้างบ้านฉันถูกหลอกยังไงก็ไม่รู้ แกกลับบ้านปุ๊บ ออกไปปิดบัญชีปั๊บ แล้วก็เอาเงินไปให้พวกนั้นจนหมดตัวเลย
กลัว
แต่ในใจบังเกิดความกังวลอยู่พอสมควร จนจบสกู๊ปข่าวเมื่อครู่ น้องที่นั่งคุย
้วเชียว ในที่ส
ร้องถามอย่างสนใจ “ใค
บอย่างสะใจ แล้วเฉลยในนาทีต่อมา “ก็
ล้ว ๆ ฉันต้องรีบกลับไปมาส์กหน้าด่วนเลย จะได้สวยทันพรุ่งนี้ เขาคงจะ
้ยินข่าวที่เพื่อนนำมาพูดในวงอาหาร “ซอมเบิ
แกดูสายตาที่เขามองฉันตอนมาส่งเมื่อเช้านี้สิ มันอบอุ่นไห
ี่ย คุณเอสเขามาส่งหล่อนต
ัดแจงเลื่อนจานอาหารที่พนักงานนำมาบริการ ส่งให้น้องในแผนกกินกันก่อน เมื่อที่เหลือทยอยยกม
งว่าจะไม่มีใครลาเพ
น้าร้านอีกครั้ง เอื้อมพรรับไหว้เด็กในแผน
้แล้ว อิ่มไหม ใครไม่อิ
ิงหรือเปล่า หนูไ
” เอื้อมพรเย้ากับน้องคนช่
ลับกับ
งตรงปากทาง
ทียบ โชคดีมีที่นั่งว่างอยู่ จึงได้โอกาสนั่งมองการจราจรที่ไม่แน่นขนัดเท่าไรนักในเ
ๆ จนเกือบถึงหน้าบ้าน เห็นท้ายรถหรูสัญชาติเยอรมันจ
งจ้าทีเดียว เดินเข้ามาแล้วก็แทบล้มไปกองที่พื้น เมื่อมีคนกระ