ดวงใจธรณ์
ดูดี เขามาจากตระกูลผู้ดีที่อบอุ่น เอาใจใส่ มีการศึกษา เวลายืนเคียงข้างเขา มันทำให้ใครต่อใครมองมา
วามชอกช้ำใจเอาไว้ให้มิดชิด แต่แล้วก็รู้ว่าทนเก็บมันต่อไปอีกไม่ไหว
งมารู้แน่ชัดก็เมื่อสองปีที่แล้วนี่เอง แค่นี้เธอก็ช้ำใจมากพอแ
วร้อนอยู่กับคนที่แสดงตัวเป็นไม้เบื่อไม้เมากับเขามาเสมอ พยายา
ๆ ใกล้กว่าเดิม ถ
เป็นอะไรไ
ับที่พรรณวษาเดินกลับมา พอเห็นว่าเพื่อนก้มหน้าซบฝ่ามือ ร้องไห้อยู่ ก็ค
. เป็น
นเบา ๆ เท่านั้น พรรณวษาจึงเลือกถามด้วยน้ำเสีย
ไรให้ด้าต้องรู้ส
อาธรณ์ชะงักเล็กน้อย เขาถามกล
เที่ยวกล่าวหาใครล
ดา ก่อนจะหันไปสบตากับธรณ์ “ด้าทิ้งพี่ทำไม หรือไม่ก็
กนิดกับสิ่งที่ผู้หญิงตรงหน้าเอ่ยออกมา ประโยคพวกนั้นเขาเคยใช้ถามไอลดาจ
ุณมีปัญหาอะไร
งียบ ไม่กล้าต่อกรด
ฟื้นเรื่องเก่าขึ้นมาพูดอีกยังไงล่ะ แต่เ
น แล้วถึงได้ยุติสงครามเย็นลง เมื่อพนักงานเข้ามาเมียง ๆ มอ
ธรณ์มาที่นี่ทันที นั่งลงแล้วก็เห็นว่าเอาแต่นั่งละเลียดเครื่องดื่ม คงมีมึนมีเมากันบ้างล่ะ นึกไ
อุตส่าห์ได้เจอพี่ธรณ์ทั้ง
ตรงหน้า พร้อมเ
ว่า เดี๋ยวพี่
็นต้มยำรสไม่จัดมากให้ไอลดา กินแล้วจะได้ตาสว่างขึ
์กลับวัน
ลย อยากกลับ
ราไปดำน้ำก
ไอลดาแล้วก็ยิ้ม ยอมตามใจ “สำห
ิ่งไป ยกมือปัดไปมาวุ่นวายตรงหน้าตัวเอง ว่าข
ตาเอ็นดู ถามยิ้
กลัวการหายใจไม่ออก กลัวที่แคบ กลั
ย่างพรรณวษาจะไม่กลัวอะไรเลยบนโลกนี้แล้ว
ั้นสิเรา
ล้วก็หน้าเศร้าลงอีกครั้ง เส
เสียใจนะคะกับ
บไอลดาด้วยสายตา
ธด้าแล้ว
อนขึ้นอีกครั้ง ค่อยยื่นมือออกไปขวางหน้าเอาไว้ ด
หน้าล้างตาหน่อย สร่า
้าล้างตาแล้ว ไอลดาไม่มีทางออกไปไหนอีก เธอจะไม่ก้าวขาผ่านประตู ทั้งที่ใบหน้ายังโล้นสด ไร้เค
ลยค่ะคุณแม่ หนูก
รณวษายกมือขึ้นทำ
ป็นแม่ใช่ไ
ๆ ไม่