เจ้าสาวของนักรบ

ไม่รอคำตอบ เขาบอกอย่างหมายมาด “พี่

บกฤตยชญ์ ค่อยยิ้มแหยหน่อยหนึ่ง ไม่รู้ว่านา

ลงใจแต่งงานกันหรอก ออกจะไวเสียด้วยซ้ำไป ไวอย่างที่มารดาว่าเอาไว้จริง

องเขาลงบนหลังมือของเธอ พอเขายอมปล่อย ก็พบว่ามันชื้นไปด้วยน้ำลายของเขาแล้ว บุณย์นรารู้สึกรังเก

าสต้องออกแรง

กอย่างหงุ

ชญ์พบว่าไม่มีแววหวานหยาดเยิ้มอีกต่อไป คล

จังหวะเดียวกับเสียงหัวใจของเธอ พร้อมกับที่ประตูห้องหอถูกถีบจนเปิด

แสงจากด้านนอกส่องเข้ามาที่เบื้องหลังข

วใครทั้งสิ้น จนเริ่มเห็นหน้าของเขาชัดเจนขึ้น

เย็นแผ่ซ่านไปตลอดทั้งแนวของสันหลัง ชายคนนั้นร่างกายสูงใหญ่ม

ะหนกไม่น้อย กฤตยชญ์ละสายตาจากผู้ชายคนนั้นหันมาที่เธอก็

งล้างจองผลา

ีกด้วย ขนาดนี้แล้วเหตุใดถึงยังมีคนกล้าหยามเขา และนี่ลูกน้องกับพรรคพวกท

“ลงทุนแต่งงานกับสาวทั้งที ไม

บเมียกูนะ ไ

เดินตรงมาหาพร้อมกับฟาดหมัดใส่เต็มแรง หนักขนาดไหนก็ด

ี้คงร

เล็กน้อย มองไปยังกฤตยชญ์ เห็นแววตาเขาไหววูบหน่อย

าสิรีก็

้งมือเลย กฤตยชญ์หลบได้บ้างไม่ได้บ้าง แต่ที่เธอเห็นส่วนใหญ่จะหลบหมัดท

ถุยน้ำลายในปากลงบนพื้นห้อง ตะเบ็งเส

ะจองเวรกับกูไปจนตายเพร

ี้ยม “คนอย่างมึง ต้องรู้จักคำว่า ‘สูญ

องอีกฝ่าย ใบหน้าของเขาเหมือนจะซีดเผือดละล่ำละ

บผู้หญิงคนนี้เลยนะ นึกถึงมิตรภาพ

มึงกล้ารื้อฟื้นเรื่องมิตรภาพด้วยห

าอยู่ ว่าเสียงหยันใส่ “ได้ข่าวว่าคนนี้มึงหวงหนักเลยนี่ ให้คนตามเฝ้าเช้าเ

พอเห็นสายตาของอีกฝ่าย ก็รีบแก้ต่างออกไป “พี

นเองให้คนตามเฝ้าหญิงสาวที่หมายอยากครอบครองอยู่ตลอดเวลาก็จริงอยู่ แต่มันอาจมีบ้างที่ลับหูลับตาคนข

่าวหาจากคนไม่รู้จักหน้าค่าตาจนเสียหายหนัก ก็ให้ฉุนกึก ใบหน้าของเธอแปรเปลี่ยนเป็นโก

ฟาส” ท้ายประโยคหันไปมองหน้ากฤตยชญ์

ุดรอยยิ้มขึ้นที่มุมปาก เดินตรงมาที่

ูจน์ให้ ว่าน้