เพียงรัก
อยรับคอยส่ง นั่นก็คือมิคคาเอล ชายหนุ่มแสดงออกอย่างชัดเจนว่าเขาสนใจและเอาใจใส่ชัญญามาก และทุกคำพูดทุกการกระทำของมิคคาเอลทำให้ชัญญารู้สึกอบอุ่นใจไม่น้อยแต่ก็ยังไม่อา
ชายหนุ่ม เพราะถ้าไม่คุยเจาก็คงต้องตามตื้
ังจะเอื้อมมือไปจับมือของชัญญา แต่เจ้า
ผมต้องรีบไปทำงาน" ชัญญามอ
นะ พี่พร้อมที่จะดูและญากับลูกไปตลอดชีวิต" ร่างบางที่กำลั
อง ชัญญาเดินไปหาชายหนุ่มพร้อมมอบรอยยิ้มหวานให้ จนกิจที่มอ
ชัญญายังรักตนเองอยู่ แต่ที่ร่างบางทำแบบน
เลยทีเดียว ทางฝั่งมิคคาเอลแค่ยืนฟังอยู่เงียบๆ "ญาพี่รู้ว่าญารักพี่มาก ไม่มีทางที่ญาจะเป
ด หึ กลับไปซะ อย่าให้ผมต้องรู้สึกไม่เกลียดคุณไปมากกว่านี้เลย" ชัญญาพูดก่อน
ออกไปด้วยความโมโหเพราะจริงๆ แล้วเขาอยากได้ทั้งแม่และลุก มิคคาเอลที่เห็นปฏิกิริยานั้
้ว่ากิจคิดจะทำอะไร ซึ่งเขาไม่มีทางยอมให้มันเป็นแบบนั้นแน่ ไม่ได้การ เขาจะต้องตัดไฟเสียแต่ต้นลม มิคคาเอลจูงมือชัญาญาเดินมาที่รถ แ
บลูก" เขารู้ว่าเพราะคำพู
มือของร่างบางเข้าไปส่งในบ้าน ระหว่างทางเขาไม่ลืมที่จะสอดส่องมองหากิจไปด
ของร่างบางพูดขึ้นเมื่อเห็นว่าลูกที่ค
้หยุดงานน่ะครับ" มิคคาเอลหาข้ออ้างให
นแต่ละเดือนเท่านั้น แต่ก็ยังดีที่ยังมีรายได้งานที่ลูกของเธอทำอยู่ แต่ชัญญาเป็นคนที่ค่อนข้างจะป่วยง่าย และป่วยทีก็ค่อนข้างหนัก นี่คือสิ่งที่เธอห่วง แต่มาวันนี้เธอวางใจได้เปาะหนึ่ง แต่เธอก็ยังเป็นกังวลอยู่ คนระดับมิคคาเอ
างเอาหน้าถูแขนเพื่อออดอ้อน "นิดหน่อยก็ต้องพัก เรายิ่งไม่ค่อยแข็ง
ลที่มองภาพแม่ลูกหยอกล้อก
ูงที่นั่งอยู่บนโซฟาก่อนจะเดินจูงมือลูกสาวตัวน้อยของชัญญาที่นั่งกินขนมไม่สนใจใครอยู่บนโซฟาข้างกับมิคคาเองออกไปจากบ้าน"ได้ครับ" ร่างสูงรับค
มคิด ชัญญารีบพุ่งตัว
ูไปด้วยเถอะนะ ชัญญาได้แต่โอดครวญอยู่ในใจ แต่ยัง
รค์ทรงโปรด ลูกก็ไม่ช่วย "
ลับเข้ามาในบ้านก็เห็นร่างสู
ยากไปอ่ะ ไม่ได้เที่ยวงานวัดนานแล้ว" ร่างบางทำหน้าอ้อ
ขาคือนักธุระกิจนะ ทำไป
" โธ่พ่อคุณ อย่ายิ้มแบบนี้
จริงๆ ให้ตายเถอะ ถ้ายังเป็นแบบนี้อยู่เขาได้ต
เองตก ส่วนร่างสูงก็กอดเอวของคนบนตักไว้ลวมๆ คนตัวโตนั่งอยู่บนโซฟากับคนตัวเล็กที
สียงแบบนั้นนะ ร่าง
กที่สุด แถมยังจุ๊บลงไปที่ปากของร่างสูงเป็นของแถใให้ด้วย ไม่พาไปก็ไม่ง้อแล้วนะ ที่
ด จุ๊บ จุ๊บ" หลังจากที่ให้คนไปสืบประวัติของร่างบางมาเขาก็เดินหน้าเต็มกำลังเพื่อจีบคนตัวเล็ก และโชคดีที่ร่างบางเปิดใจให้เขา ส่วนร่างบางเองก็พร้อมทีาจะเดินไปข้า