แม่ทัพร้ายโหยหารัก

ะเดี

ุค

องหล

วรรคตลงอย่างกะทันหัน เมื่อทรงทราบข่าวชัยชนะของแคว้นฉินเหนือแคว้นต้าเหลียง โดยการนำทัพขององค์ชายอิ๋งหยางพระโอรสผู้ถู

โอรสองค์โต ทรงมอบความรักให้อดีตฮองเฮาและองค์ชายอิ๋งหยางและพยายามปกป้องทุกอย่างเพื่อให้ปลอดภัย แต่ก็มิอาจต้านทานแรงกดดันของเห

ระองค์ซึ่งคือพระมารดา แต่แล้วความรักของคนเป็นแม่มิอาจทนความคิดถึงลูกน้อยได้ พระนางแอบไปพบพระโอรสเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่

อย่างสุดหัวใจไปพำนักอยู่ชายแดนตลอดกาล เพื่อแลกกับการให้มีพระชนม์ชีพอยู่ต่อไป มิต้องถูกประหารตามฎีกาขอ

ับสนุนพระอนุชาทุกพระองค์ซึ่งจะต้องก้าวขึ้นเป็นผู้ครองแคว้นสืบต่อไป ห้ามมิให้หวนกลับคืนเมื

รบ เนื่องจากพระอาการที่ถูกพบครั้งแรกขององค์ชายใหญ่พระทัยหยุดเต้นไปแล้ว แต่กลับมีสัญญาณชีพปรากฏขึ้นมาอ

งลับ พยายามปล่อยข่าวทุกวิถีทางโหมกระพือกระจายไปทั่วแคว้น ว่าองค์ชายใหญ่แห่งแคว้นฉิน ซึ่งเป็นผู้มีสิทธิในราชบัลลังก์อย่างแท้จริงสิ้นพระชนม์ทันทีกลางสนามรบ

ะเวลาที่ผ่านมานับตั้งแต่เริ่มนำทัพในขณะที่ทรงมีพระชนมายุเพียงแค่สิบสี่พระชันษาเท่านั้นพระองค์ก็ออกล่าดินแดนน้อยใหญ่อย่างบ้าคล

ยอิ๋งหยางเป็นผู้นำทัพ “แม่ทัพปีศาจ” คือสมญานามอันเลื่องลือที่ทั่วทุกสารทิศต่า

นทางการทูต แต่ในเรื่องการนำทัพออกศึกสงครามและปกครองกำลังคนเป็นเรือนแสน องค์ชายอิ๋งเหว่ยหาได้แข็งแกร่งเฉกเช่นพระเชษฐาแต่อ

สิทธิอันชอบธรรมตั้งแต่แรกประสูติและด้วยผลงานอันยิ่งใหญ่เกรียงไกรจากฝีพระหัตถ์ การทำสงครามตลอดระยะเวลาสิบเอ็ดปีที่ผ่

ระเนตรอยู่บนกำแพงเมือง ซึ่งสามารถทอดพระเนตรทิวทัศน์ของพื้นดินอันกว้างใหญ่ไพศาล ซึ่งกำลังแผ่ขย

ระอนุชา องค์ชายสามหรืออิ๋งเฟิง ทรงยืนอยู่เคียงข้างซึ่งองค์ชายสามประสูติจากพระมารดาในตำ

ัย ในขณะที่พระอนุชาต้องแสร้งเข้าร่วมเป็นพันธมิตรเพื่อวางแผนช่วงชิงให้พระองค์ก้าวขึ้นปกครองแคว้นแทน ใน

ไม่ ตกลงเจ้าพี่ปีศาจสิ้นพระชนม์ลงแล้วจริงๆ ตามแผนที่วาง หรือเป็นเพียงแค่

จุบันผู้ขึ้นชื่อได้ว่าเกรงกลัวพระเชษฐาพระองค์ใหญ่จะหวนกลับมาทวงสิทธิอันชอบธร

ปุ๋ยไปพร้อมกับซากศพของเหล่าทหารต้าเหลียงไปแล้ว ข่าวลือต่างๆ นานาโหมกระพือไปทั่วทุกสารทิศ มิดีพระทัยหรือไรที่กำจัดเสี้ยน

ห้พระพักตร์หันกลับมาทอดพร

งซึ่งรั้งทัพอยู่เขตชายแดน กระจายกำลังทหารเพื่อนำหมอหลวงไปรักษาอาการบาดเจ็บของพระเชษฐาปีศาจของเราทั้งสอง จนถึงเมืองผิงหยางแ

นนิ่งเฉยไม่ร้อนรนกระ

ยในกองทัพเป็นคนของพวกเรา บาดแผลที่ได้รับบาดเจ็บจากการทำศึกกับต้าเหลียงจะทำให้อิ๋งหยางพบกั

ว้นของข้าต้องมัวหมองเพราะใช้วิธีการสกปรกกำจัดผู้มีสิทธิในราชบัลลังก์ ลำดับแรก ทั่วแคว้นต่างล่วงรู้ดีว่าอิ๋งหยางมีสิทธิอ

ยงแค่นี้หรอกรึ!” องค์

ู้ครองแคว้นหนุ่มท

ิ๋งหยางถึงความเก่งกาจไปทั่วทุกสารทิศ จนหลงลืมไปว่าคนผู้นั้นแท้จริงแล้วคือดวงพิฆาตที่เกิดมาเพื่อทำลายชีวิตขอ

งพระสรวลดังออกมา

ตนอยู่แล้ว เพราะตำแหน่งนี้ช่างไกลจากความเป็นจริงเสียนี่กระไร เพราะหากจะก้าวขึ้นเป็นเจ้าผู้ครองแคว้นนี้ก็หมายถึงอิ๋งหยางและฝ่าบาทต่างหลีกทางให้แก่อนุชาผู้นี้หรือไม่ก็สวรรคตไปก่อนด้

อิ๋งหยางจะต้องจบชีวิตลงจริงๆ ตามแผนที่วางเอาไว้แน่น

ม่ต้องทรงกังวลพระทัย” สุรเ

แค่ใช้ตัวยาที่ทำให้แผลยิ่งอักเสบและลุกลามออกเป็นกว้าง เชื่อเถอะว่าจะต้องทำอันตรายรุนแรงจนถึงแก่ชีวิตแน่นอน ไม่จำเป็นต้องนำ

มกังวลเมื่อครู่ค่อยๆ แปรเปลี่ย

แรงที่ข้าและเจ้าเติบใหญ่มาด

วิตอิ๋งหยางให้กลับมาทวงทุกสิ่งทุกอย่างคืนกลับไปเล่า อนุชาของฝ่าบาทผู้นี่แหละหายอมให้เก

วทรงหมายปองกระหายใคร่ก้าวขึ้นเป็นเจ้าผู้ครองแคว้นฉินอันยิ่งใหญ่นี้ให้จงได้ ดังนั้นการกำจัดพระเชษฐาองค์ใหญ่ให้พ้นทางการขึ้นสู่อำนาจอย

ะมีประสูติกาลพระราชธิดาได้แล้ว เหตุใดครานี้จึงทรงเลือกธิดาของเสนาบดีจางฟง แทนที่จะทรงเลือกองค์หญิงจ

สียงพระสรวลออกมาทันใดครั้นทร

กครา เหตุใดเรื่องนี้เจ้ากลับทำให้ข้าแปลกใจยิ่งนักที่มิล่วงรู้ว่าข้าคิดเยี่ยงไรจึงเลือก

ว่าพระองค์มิสามารถทัดเทียมความคิดได้เท่าทันแต่ก็เพียงครู่เดียว

งอาจกราบทูลตามความคาดเดา

ะเชษฐารับสั่งตอบกลับไปพลางทอด

งยวด ได้ยินเสียงเล่าลือโจษขานกันต่อๆ มาว่านางมีรูปโฉมงดงามที่ยากจะปรากฏให้เห็นในผืนแผ่นดิน

ักตร์ขึ้นลงติดๆ กัน สีพ

ล่วงรู้เบื้องลึกถึงเพียงนี้เ

ออกมาแค่เพียงครึ่งก้าวก็ยังมิปรากฏ ใช้ชีวิตส่วนใหญ่ในสำนักชีเพื่อสวดภาวนาขอพรต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ช่างทำตัวคร่ำครึเสียนี่กระไร ดังนั้นทรงอธ

พระองค์ที่ได้ชื่อว่าฉลาดเฉลียวยิ่งนักและเป็นนักจอมวางแผนอีกผู้หนึ่

่ายข่าวที่เจ้าส่งแทรกซึมไปทั่วทั้งวังและตามสืบพฤติกรรมข

ิ่งไปชั่วขณะเมื่อทรงล่วงรู้ว่าพระองค์มี

ล่าใจว่าโง่งมมีแต่ความหวาดระแวง ไม่นึกว่าจะล่วงรู้การกระทำของข้าทุกอย่าง

ี่ยนใหม่เสียแล้ว หาไม่จะสืบข่าวเพื่อมารายงานสถานการณ์ในแว่นแคว้นให้พระองค์ทรงทร

ด้วยความพึงพอพระทัยของฉินร

ผลประโยชน์ก็คือข้าเช่นเดิมมิใช่เจ้

ล่ห์แสยะยิ้มเ

พระทนต์ขบเข้าหากันจนแน่นด้วยความขุ่นเคืองในพระทัยอย่

แทนที่จะแต่งตั้งองค์หญิงจากต้าเอี้ยนนั้นก็เพราะเพื่ออำนาจ

่ะค่ะ” อนุชารับสั่งถามกล

นักอยู่ในกำมือของจางฟงทั้งหมด หากข้าต้องการความมั่นคงก็จะต้องได้คนของสกุลจางเข้ามาหนุนนำอำนาจ ดังนั้นนางจึงถูกข้าเลือก ส่วนเรื่องความงามท

ู้ครองแคว้น ดังนั้นคืนนี้ต้องถูกลงโทษด้วยการดื่มสุราเป็นเพื่อนข้า

นินหันพระวรกายเสด็จกลับเข้าพระตำหนักส่วนพระองค์โดยมีสายพระเนตรอัน

รภพแทน!” รับสั่งลอดไรพระทนต์ พระเนตรชำเลืองไปที่องครักษ์คนสนิทซึ

่าจะต้องจัดการอย่างไรต

ักษ์ค่อยๆ ก้าวออก

มื่อใดพะย่ะค่ะ” องครักษ

ให้นางหายสาบสูญอย่างไร้ตัวตน เพราะผู้ที่จะต้องได้ตำแหน่งนี้ไปจะต้องเป็นพระชายารอง องค์หญิงจากต้าเอี

ันยิ่งใหญ่กับแผนการใหญ่ ที่ทรงวางไว้มานานหลายปี เป้าหมายที่ทรงใฝ่ฝันเอาไว้คือก

สียนี่กระไร กำจัดอิ๋งหยางยังยากยิ่งกว่านับร้อยเท่าพันทวี แต่ถึงกระนั้นชีวิตของคนผู้นั้นก็ถูกข้

่สูงใหญ่ถูกสร้างขึ้นเพื่อประกาศศักดาให้แคว้นน้อยใหญ่ได้ล่วงรู้ว่า ยิ

ะเดี

งหน้าด่านชา

ทหารที่กระจายไปทั่วบริเวณค่ายทหารและกระจายออกเป็นวงกว้างจนไปถึงฮั่นจง ซึ่งเป็นเมืองหน้าด่านของชา

แคว้นฉินแทบพลิกแผ่นดินเลยก็ว่าได้ ตลอดทั้งกลางวันและกล

จรจาใดๆ ออกมาเลยตลอดระยะเวลาที่องค์ชายอิ๋งหยางทรงหายสาบสูญไปอย่างไร้ร่องรอ

งดวงอาทิตย์ลาลับขอบฟ้า ก้าวเข้าสู่เวลาแห่งรัตติกาลมาเยือน ท้องฟ

ดนั้

ดังขึ้นพร้อมก้าวเดินนำหน้าร่างบุรุษว

เรียกพลางเพ่งมองคนที่เดินตามหลั

ั้นถามกลับไปราวกับว่ารู

ในค่ายทหาร” รองแม่ทัพ

ดับยิ้มออกมาบางๆ พลางยื่นสิ่งที่อ

ยกมิทราบว่าจะถูกพระทัยหรือไม่ ขอรองแม่ทัพพิจารณาด้วยเถิด หากแม้นมิพึงพอพระทัยข้าน้อยจะกลับไปทำอันใหม่มาทดแทน” กล่าวพร้อมยื่

ับพร้อมครุ่นคิดรับสั่งสุ

าอย่างหนักหน่วงพร้อมกำกล่องไม้ด

จรวดเร็วกว่าที่คิดเอาไว้ ส่วนจะทรงพึงพอพระทัยหรือไม่นั้น ข้าคิดว่าจะออกมาเยี่ยงไรล

บรีบโบกไม้โบกมือไป

ๆ ชิ้นเลยทีเดียว อีกอย่างหยกที่นำมาแกะสลักก็ช่างหายากยิ่งนัก โชคดีที่ท่านรองแม่ทัพนำหินหยกที่ได

ง เมื่อสายตาของรองแม่ทัพหนุ่มจ้องเขม็งกลับมาอย

ส่งสัญญาณให้ทหารรักษา การณ์นำช่างทำเ

รเปลี่ยนจากหินหยกธรรมดาจนกลายเป็นปิ่นหยกสูงค่า ส่วนหัวแกะเป็นลวดลายมังกรตัวใหญ่พันร่างตั้งแต่กึ่งกลางของตัวปิ่น ส่ว

ายไปไหนใยจึงไร้สิ้นร่องรอยเช่นนี้ สามวันผ่านมาแล้วกระหม่อมจะไ

้ามาภายในกระโจมดวงตาพลันเบิกกว้างด้วยความตื่นตระหนกอย่างสุดขีด เมื่อภายในกระโจมที่ประทับข้าวของ

ชายอิ๋งหยาง ประทับบรรทมอยู่บนเตียงนอน ท่อนพระกรเต็มไปด้วยสายระโยงรยางเต็มไปหมด

งเรียกบ่งบอกได้เป็นอย

ดนั้

กายขององค์ชายอิ๋งหยางประทับบรรทมอยู่ในขณะนั้นก่อนจะหันกลับมาม

รองแม่ทัพเอ่ยออ

ิบเมื่อพบว่าปิ่นดังกล่าวเหมือนกับที่อยู่ในกล่องไม้

ในกล่องขึ้นมาพิจารณาใกล้ๆ อีกครั้ง พร้อมหันกลับไปมองปิ่นที่วางอยู่บนโต๊ะข้างเตียงอยู่ก่อนหน้านั

ือกตาที่ปิดสนิทตลอดระยะเวลาสามวันที่ผ่านมาบัดนี้เปิดขึ้นแล้ว ท่ามกลางควา

เรียกดีใจอย่างยิ่ง

ดพระเนตรองค์รักษ์ส่วนพระอง

บสั่งถามกลับไปสุรเส

ไหวติงไปเสียแล้ว ทันทีที่ทรงหันกลับมาทอดพระเนตรด้วยพระสติและพระอา

ันทุกประการแต่กลับมีสองอันราวกับฝาแฝด หากแต่เพียงครู่พระเนตรพลันต้องเบิกกว้างขึ้นมาทันที เมื่อปิ่นหยกที่ขุดพบภายในสุสานแห่งใหม่

ดนั้

หงของสตรีสาวและเสียงของเพื่อนร่วมงานดังไล่หลังตามติดมา บุรุษ

ัน!!!” เสียงหัวหน้าที

้า” หญิงสาวส่งเสียงตอบกลับไ

ในยุคอนาคตอย่างช้าๆ ในขณะที่พระองค์พยายามที่จะลุกขึ

อีกหรือเปล่าก็ไม่รู้ จะรู้สึกตัวขึ้นมาบ้างหรือยัง

กขึ้นนั่ง พระหัตถ์ยื่นออกไปราวกับว่าพยายามจ

มาอย่างแหบแห้ง พร้อมพระวรกายเลือนหายลับไปจากโลกยุคอนาคตทันท

ังเต็มสองมือ ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้มเมื่อเธอเพิ่งซื้อเสื้อผ้าของบุ

ตซึ่งเธอเฝ้าปรนนิบัติและคอยดูแลตลอดระยะเวลาห

ียงแต่อย่างใด ผ้าห่มส่วนตัวของเธอที่นำมาคลุมร่างใหญ่ก็เลือนหายไปเช่นเดียวกัน รวมไปถึงราวอเนกประสงค์ที่ใช้แขวนขวดยาและถุงน้ำเกลือ รวมไปถึงกร

างใด ด้วยล่วงรู้แน่ชัดว่าช่วงเวลาของยุคอดีตและอนาคตที่ซ้อนทับกันอ

่ยอันรำพึงออกมาเบาๆ ความรู้สึก