คุณพ่อของหนูเป็นท่านประธาน
น้าที่จริงจังของคางฮุย โดยไม่ได้คิดอะไรมากนัก เ
ซื่อ กรุ๊ป กับ ประธานของ กู้ซื่อ กรุ๊ป คนขับรถจะ
ตำเเหน่งผู้อำนวยการต๊อกต๋อยอย่างเธอที่เป็นตัวเเทนของ กู้ซื่อ กรุ๊ป คนเดียวเป็น
ากพูดอะไร คางฮุยก็กลับหลั
าก็ยกมือขึ้นมาปาดเหงื่อที่เย็นเยียบบนหน้าผาก ขณะที่สายตา
สำรวจการเเต่งกายของตนสำหรับงานในคืนนี้ เธอสวมเพียงชุดสูทสีดำเรียบ ๆ
ืออาชีพ” เมื่อสำรวจเครื่องแต่งกายเรียบร้อยแล้ว
อยซ์สีดำที่มีโลโก้ของ กู้ซื่อ กรุ๊ป จอดรออยู
ะตูโซนที่นั่งด้านหลังให้เธอทันที เฉี่ยนซีพยักหน้าให้
ีชายคนหนึ่งนั่งอยู่ในนั้นด้วย เมื่อเห็นว่า เป็นเ
ณกู
อ
งแต่ก่อนหน้านี้ ตอบกลับเฉี่ยนซีเพี
เธอก็พยายามทำทุกวิถีทางเพื่อหลีกเลี่ยงเขา เพราะเธอไม่
อยู่ข้าง ๆ เจ๋อ
ม่า เธอจึงพยายามใช้พื้นที่บนรถให้น้อยที่สุด และ
ี่ยนซีรู้สึกอึดอัดมากยิ่งขึ้น ทันใดนั้น เสียงโทรศัพท์
ป็นเบอร์โทรศัพท์ของซีเจ๋ เพราะเธอเพิ่งนึกขึ้นได้ว่า เธ
ับบ้านกี
ที่จ่านโป๋เตรียมไว้ให้เขาและเฉี่ยนซี
ได้กลับไปทานอาหารเย็นที่บ้านด้วย เเล้วเเม่จะโทร
เขาก็ยังเป็นแค่เด็กอายุหกขวบ และเฉี่ยนซี
หมดจากการเรียนและการทำงานไปกับซีเจ๋ แต่เมื่อพวกเขากลับ
ตู้เย็นและขมว
อนผมเป็นเด็ก ผมอยู่บ้านคนเดียวได้ แม่อย่าดื่มเยอ
อยู่เล็กน้อย เพราะคำพูดของเขาทำให้ฟังราวกับว่า เธ
จะพย
ได้สังเกตเลยว่า น้ำเสียงอ่อนโยนที่เธอใช้พูดกั
ังสับสนกับความรู้สึกที่เกิดขึ้น เมื่อเห็นประกายของรอยยิ้มที่แสดงออกมาอย่างชัดเ
ูกชายค
ยน้ำเสียงที่แสดงความสนใจ แต่นั่นก็ทำให
ะ” เฉี
อ รถก็จอดลงที่หน้า หวางจิน คลับ สถา
นที่มีฐานะสูงส่งเท่านั้น ทุกคนที่อยู่ในนี้ต่างดูสง่าผ่าเผย และดูมีออร่า แต่ถึงอย่างนั้น ออร่าของพวก
ยนซีรู้สึกโล่งใจเป็นอย่างมากที่เจ๋อข่ายหยุดถามเกี่ยวกับลูกชายของเธอ เธอ
แน่นไปด้วยผู้คน เห็นได้ชัดว่า แขกคนอื่น ๆ มาถึงที่นี่ได้ครู่หนึ่งแล้ว และ
ตำแหน่งหลักซึ่งอยู่หัวโต๊ะ ขณะที่เฉี่ยนซีกำลังจะหย่อนตัวนั่งลงบนเก้
ขยิบไปนั่งเก้าอี้ทางด้านขวาที่อ
ในงานแน่นอน และเนื่องจากเธอเป็นคนที่นั่งข้างเจ๋อข่
ู้หญิงแปลกหน้
ยหางตา แม้ว่าเสียงของเขาจะเบามาก แต่เขามั่นใ
ให้เจ๋อข่ายพร้อมทั้งแอบดูถูกเขาอยู่ในใจ ‘ถ้าคุณไม่ชอบคนแปลกหน้
ได้เพียงเก็บข้อกล่
ยรู้ได้ว่า เธอเป็นผู้หญิง
วนตัวห้องนี้ ทุกคนในห้องต่างจับจ้องไปที่เจ๋อข่ายเป็นตาเดียวกัน ไม่มีใครกล้าพ
ว้บนพนักพิงตรงที่นั่งของเฉี่ยนซี เพื่
ทุกท่านสำหรับ
้ว ทุกคนในห้องต่างก็เลือกผู้หญ
ของเจ๋อข่ายกลับไม่ได้เลือกหญิงสาวสักคนให้มานั่งข้างเขาเหมือนกับคนอื่นๆ แต่เขา
ื่อ กรุ๊ป ซึ่งดูจะมีข้อด้อยกว่าเมื่อเปรียบเทียบกับ กู้ซื่อ กรุ๊ป เเต่ก่อน
ผู้หญิงที่นั่งอยู่ข้างเจ๋อข่ายก
่อยากมีเพื่อนร่วมโต
คิดจะอ่อนข้อให้ เมื่อเขาสังเกตเห็นเซียนเหิงเอาแต่มอ
ยอมให้ใครพรากเธอไปจากผมไ
งสบประมาทเขาอยู่ ด้วยเหตุนี้ เขาจึงทำเเค่เพียงยิ้มอย่างเขิน ๆ