เพลิงแค้นบัญชารัก
0
เติมเงิน
ประวัติการอ่าน
ออกจากระบบ
ดาวน์โหลดแอปเพลิงแค้นบัญชารัก
บทที่ 17 พี่ชายต่างสายเลือด
จำนวนคำ:1656
|
อัปเดตเมื่อ：09/01/2022
รที่ยืนที่กรอบประตูแสร้งทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ ทำให้หญิงสาวอดหัวเราะออกมาไม่ได้ เพียงไม่นานนักรถกระบะของสวนสา
งนะ ตอนกลับ
ปลดล็อกบท
1 บทที่ 1 ปาณิศา2 บทที่ 2 สวนสายพิรุณ3 บทที่ 3 เฝ้ามอง4 บทที่ 4 เจ็บแค่ตอนนี้5 บทที่ 5 รู้สึกอบอุ่นขึ้นมาอย่างประหลาด6 บทที่ 6 อย่าบอกว่าจำไม่ได้นะ 7 บทที่ 7 ภาพที่เห็น8 บทที่ 8 หัวใจร้อนรุ่ม9 บทที่ 9 ทำอะไรลูกสาวฉัน!10 บทที่ 10 สายตาที่แสนเจ้าชู้คู่นั้น11 บทที่ 11 พี่ชาย 12 บทที่ 12 ถอนหายใจ13 บทที่ 13 มีอะไรเหรอคะ14 บทที่ 14 เอ่ยเสียงห้วนไม่เกรงใจใคร15 บทที่ 15 ยังไม่มีคนรักค่ะ 16 บทที่ 16 ไว้ใจ17 บทที่ 17 พี่ชายต่างสายเลือด18 บทที่ 18 รู้สึกร้อนผ่าวไปทั่วใบหน้า19 บทที่ 19 คืนดีๆ คืนนี้20 บทที่ 20 ดูแปลกตาไปหมด21 บทที่ 21 เหยื่อ22 บทที่ 22 แล้วแต่จะคิด23 บทที่ 23 เธอคิดถึงเขา 24 บทที่ 24 เดินเล่น25 บทที่ 25 มีอะไรหรือเปล่าคะ 26 บทที่ 26 เลิกพูดจาแบบนี้เสียทีเถอะ27 บทที่ 27 เธอช้อนขึ้นมองเขา28 บทที่ 28 งานเลี้ยง29 บทที่ 29 เป็นคนทำสวนค่ะ30 บทที่ 30 มีคนรออยู่31 บทที่ 31 ไม่ต้องกังวล 32 บทที่ 32 มีอะไรที่พ่อควรรู้หรือเปล่า33 บทที่ 33 คุ้นเคย 34 บทที่ 34 คุณก็รู้ว่าผมโกหกไม่เก่ง35 บทที่ 35 ให้ผมนะ...36 บทที่ 36 นี่มันเรื่องอะไรกัน 37 บทที่ 37 สงบเยือกเย็น38 บทที่ 38 ผมแคร์คุณมากกว่า39 บทที่ 39 กลัวผมจะพาคุณไปขังคุกใต้ดินหรือไงกัน40 บทที่ 40 เชื่อฉันสิ 41 บทที่ 41 ดินแดนทะเลทราย42 บทที่ 42 ปวดร้าว43 บทที่ 43 บาดเจ็บ44 บทที่ 44 สับสน45 บทที่ 45 หลงใหล46 บทที่ 46 ผมยอมรับผิดในสิ่งที่ผ่านมา47 บทที่ 47 ปาณิศาเป็นของผม! ใครก็ห้ามพาเธอไปไหนทั้งนั้น (จบ)