รอยแผลพิศวาส

ายใจร้อน แต่ความจริงแล้วแฝงเ

ือชกย

าๆ เงยหน้ารอฟังความ

ก็ทำไมไม่ทำให้มันเคยๆ ไปซะล่ะ คราวนี้มันจะได้เลิกหน้าบางซะที มันจะได้

งของพ

รกๆ แม้พอจะเดาทางไ

้าจัดกา

้มอ่ะ ช่าง

้ำเสียงกระเง้ากระงอด ออกอา

้าจะช่วยสง

ริงจัง แม้รู้ว่ามันอาจจะสร้างคว

่นไม่ได

เสียงน้อยใจออกมา

ำไมล

้มทำเสี

องด้วยล่ะ… อย่าลืมว่าพี่เป็นผั

มากด้วยกันแล้วทั้งคู่ แต่เวลาอยู่ด้วยกันกับลุงเข้มสองต่อ

ยวอันเดียวของข้านี

ียงภาค

ช่น่

้จริงจังอะไรกับมัน แล้วถ้า

องจำปามานานหลายปี รีบค้านขึ้น

ไง…” ป้า

แล้วอีจำปาไม่ยอม กลัวจะเกิดเป็นเรื่องราวบานปลายใหญ่โตก็แย่สิวะ แต่กับข้าคงไม่เป็นไร… เพรา

ีภรรยาที่เคยให้ความไว้วางใจไม่ต่างจากญาติผู้ใหญ่

ต่อจำปา เพราะแกรู้ดีว่าลุงเข้มอยากฟาดจำปาม

ีหรือพี

ารลังเล ครั้นแล้วก็นิ่ง

่อข้

ระเง้ากระงอดเหมือนหึงหวงของป้าช้อยจึงคลายลงไปได้ ก่อนที่ทั้งสองจะหันม

บื้องหลังการแสดงน้ำใจอย่างออกนอกหน้าของแกในครั้งนี้ จำปาห

าชิกของกลุ่ม ‘บุษบาราตรี’ ตอนนั้นป้าช้อยก็จะไ

งเป็นใยจำปา ที่แท้ก็มีเรื่องของผลประโยชน์นี่เอง และจำปาก็ซื

ที่ยงของ

จำป

ข้ามแนวรั้วเตี้ยๆ ระหว่

มีอะไ

าน พร้อมกันนั้นก็วางลูกสาวตั

อ็งเดี๋ยว

้จ้

วะ… พอดีเมื่อวานข้าหิ้วของหนักจนข้อมือซ้น

นๆ เท่าที่จะค

จำปาก็ไม่มีทีท่าว่าจ

ี้เอง เดี๋ยวรอให้ยัยพลอยหลับก่อนแล้วจะเ

ลูกสาวตัวน้อยของหล่อนกำลังน่ารักน่าชัง มีช

ให้ข้า เดี๋ยวจะ

ั้นเองที่ทำให้จำปาฉุกคิดขึ้นได้ว่าป้าช

ไหนว่าม

ป้าช้อ

กวเปลให้ยัยหน

ธออกไปทันควัน ก่อนที่ความลับจะแตกเสียก่อ