กังหันเสน่หา

นท

ิงตรงหน้าให้ทัน ยิ่งได้เห็นนัยน์ตากลมโตวามวาวคล้ายมีเลศนัยอยู่ก็ยิ่งเชื่อว่

เกี่ยวกับเรื่องนี้เลยสักนิด แต่ทนเสียงด่าทอแกมบ่นน้อย

น สาเหตุมาจากผู้หญิงมักมาก เห็นแก่ความสุขของตัวเอง จนมองไม่เห็นไม่รู้ว่าสิ่งที่กระทำอยู่นั้นทำให้คนอื่นเขาทุก

อีกฝ่ายพอให้เห็นร่องอกอิ่มรำไร แต่...เปลี่ยนใจดีกว่า ยั่วยวนแค่นั้นกับผู้ชายปา

่ต้องออกแรงมากในการขยับให้เขาหันมาประจันหน้าด้วย และทรุดร่างอรชรนุ่มนิ่มหอมละม

องงาน ดันปากเสียหาเรื่องด่าว่าเธอซะได้ “สนใจรับของฟรีไปทดลองใช้สักครั้งสองครั้งไหมละคะ ฉันจะได้รู้ว่าผู้ชายอย่าง

งคน ใครจะให้รสชาติแซบจัดจ้านลีลาถึงใจดีกว่ากัน หรือ

ลิ้ม นิ้วยาวลากไล้จากปลายแขนขึ้นไปทีละน้อยจวบจนถึงลาดไหล่กลมกลึง จึงค่อยๆ ตวัดไกล่เกลี่ยชายเสื้อให้เค

อ้ของเน่าเฟะมีหนอนตัวใหญ่ชอนไชบ่อยครั้งนี่ กลัวไม่ทันอ้าปากกิน กลิ่นเหม็นเน่าก็แตะจมูก ชวนให้คลื่นไส้อา

ที่ตายแล้ว สายน้ำผึ้งกำหมัดจนปลายเล็บแหลมคมทิ่มแทงไปบนเนื้อนิ่มๆ ประกายในดวงตากระจ่างวาบด้วยเพลิงโทสะที่ห่อหุ้มจนร้อนราวไปน

คะยังไม่ทันได้ชิมเลย มาพูดอย่างนี้ได้ยังไงละคะคุณขา ใคร

ริงไหม” อยากรู้นัก จะทนเธอยั่วยวนได้สักกี่น้ำ แต่เชอะ...ผู้ชายปากเสียอย่าง

้ชายนี่...ติดน่ารังเกียจและชวนสะอิดสะเอียนเชียวล่ะ อีกอย่างถ้าเป็นคนอื่นเขาอาจเปลี่ยนใจลิ้มลองดู ม

ยากถูกหนอนเกาะแ

ย็นจากชายหนุ่มไม่รู้จักมักจี่กันมาก่อน ไหล่กว้างเลิกขึ้นอย่างไม่แคร์ หนังตาอ่อนๆ หลุบลงปกปิด

ิมอีกแล้ว อ่า...เสียดายจัง” สายน้ำผึ้งทาบมือบนไหล่กว้าง ดันร่างหนาให้ถอยห่าง พร้อมลุกขึ้น

ันจัดให้ แต่...ไม่ถึงใจหรื

แล้วมาทำอย่างนี้กับเธอได้ยังไง อารามตกใจไม่ทันได้ระวังตัวเปิดโอกาสให้คนต

บอกถึงความผิดหวัง หึหึ...คิดว่าตัวเองจะได้เห็นเนื้อนวลเนียนของเธอใช่ไหม กลีบปากอิ่มคลี่ยิ้มอย่างสะใจ เมื่ออ

แต่ว่า...” ไม่ใช่ไม่อายกับการเกือบเปลือยต่อหน้าผู้ชาย! แต่...ใครจะยอมให้เล่นง

ฉันไม่ยินดีให้ฟรีๆ อย่

วเล็กคอดและลำขาเสลายาวเรียวแล้ว ก็ยังมีถ้อยวาจาหวานนุ่มและลูกล่อลูกชนแพรวพราว รู้จั

คุ้มหรือเปล่ากับการต้องไปขึ้นโรงขึ

แต่งตัวยั่วฉันจนเกือบอนาจารอยู่แล้ว ใส่อย่างน

นขอให้ฉันเซ็นเอกสารให้ แต่เผอิญฉันไม่ยอมเซ็นเอกสารที่มีข้อผิดพลาด ผลประโยชน์ที่ได้

ูเบาต้องการอะไรละ...คะ” ทิ้งคำลงท้ายด้วยให้อ่อนลงเล็กน้อย คนเราต้องหั

ุ่งเกี่ยวกับเธอ แต่ถ้าไม่...ฉันไม่รับประกันว่านับจากนี้เธอจะ

เต่าตุ่นเชียวล่ะ แล้วอีกอย่างสายน้ำผึ้งก็จำได้ว่าตนเองเพิ่งได้นัดเจอกับนายประพันธ์นี้เป็นครั้งแร

ังด้วยหรือแม่คุณ ไปทำ

ั้งนานสองนาน ยังไม่แนะนำตัวให้ฉันรู้จักเลยนะ” ความจริงก็รู้ชื่ออีกฝ่ายแล้วนะจากเฌอเอม ถึงจำได้แต่ก็ไม่อยากเอ่ยทักเขาด้วยช