บัลลังก์ไอยคุปต์

งเร็วแต่ก็ยังรู้สึกว่ารสฝาด

เขายืนอยู่นั่นก็รู้สึกแข็งขาไร้เรี่ยวแรงจนต้องทรุดตัวลงไปนั่งกับพื้น อังค์เนสขยับตัวล

้เรียวแรงแ

อะไรมาใส

นั้นเธอคาดว่ามันจะสามารถทำให้ร่างกายชาขาดการควบคุม แต่ยังไม่ไ

ี่มัน.

เข้าหาอย่างเร็ว หญิงสาวถอยหลังด้วยสัญชาตญาณจนแผ่นหลังชิดต้น

ก่อน กายผ่าวร้อนของเขกำลังจะทำให้เธอลุกไหม้ แ

่ไม่ขยับตัว อังค์เนสรีบผละออกจากร่างนั้นแล้ววิ่งหนีกลับม

กาจ แต่ควรหรือไม่ที่จะ

ะไรถึงปล่อยให้เจ้าชายเ

ญยังทิ่มแทงที่หัวใจของพระนาง ด้วยแรงโทสะทำให้พระนางขว้างปาข้าวของใส่เหล่าทหารที่

่ะย่ะค่ะ

้นไปแล้วแต่ก็ยังเหลือเนเฟอร์คาเรเป็นเสี้ยนหนามชีวิตของข้

” อูเซอร์คาเรขยับตัวบิด

่ครั้งนี้เนเฟอร์คาเรเดินทางกับองครักษ์เพียงสองคนเท่านั้น มันแค่ให้โมตูส

มีใครรู้ว่าเนเฟ

กๆแล้วนั่งลงพระแท่น “

ดกลัวแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมา “อย่าได้กังวลจนเกินไป เรายังม

ะนางลุกขึ้นยืน “ข้าจะไปสวดอ้อนวอนเท

ะทัยเส

กำนัลสาวที่บาดเจ็บมาใกล้ ชายหนุ่มนั่งบนส้นเท้าแล้วจับปลายคางน้อยๆ ให้เผชิญ หน้า แม้หน้าผ

ากหรือ

...ไม่..

่างอวบอิ่มทุกสัดส่วนขึ้นยืนแล้วพาเดิน

ึกอักและยิ่งมองไปเพื่อนนางกำนัลหายไ

ใจร้อนๆ เป่ารดเนียนแก้มพลางโอบกระชับร่างนุ

จะหาเสียงตนเองเจอก็แทบละลายไปกองกับพื้น เธอ

รีมีแววเจ้าเล่ห์และลิ้นร้อนๆ

าวสั่นสะท้านขยับตัวไปมาอย่างร้อ

้า...เจ้าก็ต้อ

ารถนาของตนเอง อูเซอร์คาเรก็ยิ่งโจมตีนางด้วยการนวดเฟ้นที่เนินเนื้อนุ่มมือจนร่างนางสั่นเร่าไปมาจนขาเรียวที่เคยหนีบแน่นแยกออกเปิดกว้างอย่างเชิญชวนไม่รู้ตัว

ญ่ก็ยังกระแทกกร

พลิกตัวนางให้หันหลังแล้วกดแก่นกายกระแทกใส่อย่างรุนแรง ไม่สนใจเสียงกรีดร้องแห่งความเจ็บปวดของนางมือที่จับสะโพกเพื่อรับพลังมหาศาลของเขาเลื่อนมาจับที

๊อ

วคอนั้นก็พับผิดรูป แล

งเหลือ

พื้นราวเศษซากสวะที่ไร้ค่า เจ้าชายคว้าผ้าผืนหนึ่งเช็ดคราบเมือ