ร้ายรักคุณหมอสูติฯ
pte
ียดเกี่ยวกับวีรกรรมมากมา
เฉยไปเสีย ค่อยหาจังหวะเหมาะ ๆ ทำประชดประชันกลั่น
ิ่งหนีไป โลกทั้งใบจ
จนเหงา... ยังคิดถึงใบหน้าหวาน
นตร บอกให้อันไปไหนเหรอ? ไม่ได้โทรมานี่...” เสียงหวานประกาศจุดยืนชัดเจน หลังจากที
สมส่วนหยุดยืนอยู่หน้าร้านกาแฟ ริมทางถน
เผาพี่ให้เพ
็นยังไง? อันนาเลยเลิกกับพี่ไง ทุกอย่างเป็นเรื่องจริง
็อปสาขานี้” ปลายเสียงนั้นอ้างไปให้อีกคนได
ารอ... มีเรื่องอะไ
ด้วยเหรอ? พี่เ
ใจ สิบปีที่ผ่านมาหมั้นกันแม้แหวนที่เก็บเอาไว้ใ
พี่จะพูดมันขึ้นมาทำไม? วันก่อน
ีก ขอให้เลิกแล้วต่อกันแยกทางกันไปจะดีกว
มฝังลึกลงไปบนใบหน้านวล พ
เธอพูดทุกอย่าง และถ้าถึงเวลาที่เธอจะต้องออกจากโลกของเธ
สั่งหากว่าเธอไม่ทำ เธอแค่ต้
ช่ตอน
จะเห็นคุณค่าของสิ่งสำคัญ
โทษ...
ฝาด พี่หมออิฐปูนของเธอควรพูดคำว่า ‘เป็นเด็ก หัดสงบปากสงบคำ’
โทษ... พ
าอก “ตกใจหมดนะพี่หมอ ทำตัวเป็นศูนย์กลางของจักรวาลเหมือนเดิมแบ
ณหมอหนุ่มทอดผ่านแววตาคู่คมกริบ ก่อนที่เ
น... ไม่เกินห้าน
ะไรเขาก็ทำ เขาดันนึกถึงสิ่งที่เธอพู
ูบด้วยกระดาษ มือที่ยกสู
ตัวเขาทรมานและตายไวขึ้น แลกกั
สูบบุหรี่
ิส่วนบ
อบมองสีหน้าเย็นชาอย่างเป็นห่วง ขณะที่ชายหนุ่มยกบุหรี่ไว้
เหลาลงตัว ปลายจมูกโด่งเป็นสันคมเข้า
ดนิ้วให้อยู่ในสภาพหล่อเหลาพร้อมคำพูดว่า ‘บุคลิกที่ดี
ราะเข้าฟิตเนสทุกอาทิตย์ละไม่ต่ำกว่าสองวัน คน
ร เธอไม่ค่อยจะได้ไปเที่ยวเล่นบ้านคุณ
หรี่มวนเดียวในพื้นที่สูบบุหรี่ กดมันทิ้งลงในทร
้าเราไม่โอเคเหมือนที่เราบอกเลิก พี่จะเ
ขึ้นมาและไม่คิดว่าจะได
เซ็กส์กับทอมจนช่องคลอดติดเชื้อ อ้อ... เรื่องที่เราอย
าวกับว่าเป็นคนละคน กับเรื่อง
งำบอกอย่างรู้สึกประหม่ากลัวกับท่าทางแปลก ๆ ของคนข
้มาอ้อนวอน พี่ไม่ได
ๆ ตา
ต็มใจ... เราต้อ
ออย่างไม่รีรอ เผลอ ๆ ว่าอาจมีการเอ่ยเรื่องสินสอดร่วมสิบล้าน! ซึ่งทางผู้ใหญ่กำชับเอาไว้ว่าถามแล้วน
ถิ่นฐานกลับมาพำนักเมืองไทย บ้านเก่าของแม่ เงินก้อนโตทำเอาเธอตาลุ
งเลือก
ตัวเขาเองไม่เคยพูด ไม่เคยอ้อนวอนขอร
อจับจ้องนัยน์ตาคู
อีกคนจะคิดอย่างเขาหรือเปล่า
เอง อีโก้สูงปรี้ดติดเพดานของคนอย่างเขาได้ถึงหกเดือน รอเขาทานข
ะพูดขึ้นมาว่า ‘ลองคบกันจริง ๆ จัง ๆ สิล
างนั้น เอาแต่ตัว
ี แต่พี่จะปรับปรุง... ตั้งแต่เราบอกเลิก
วามพยายามมากแค่ไหน อันนาเองก็ไม่คิดว่าจะได้ยิน ไม
ถ้าอยากคบก็คบเป็นเพื่อนเป็นพี่น้อง เป็นแบ
ได้ดูแลเธอเหมือนกับว่าเป็นแฟนจริง ๆ เลย
่พี่ไม่สบายใจตั้งแต่เราทำตัวหายหน้าหายตา แด
้วกันค่ะ...” เธอพูดมันมามากกว่าหนึ่งค
พ่อคุณแม่ของเขาเหมือนเป็นพ่อแม่แท้ ๆ ของเธอเอง คราวพ่อเธอ
เป็นสิ่งที่เธอไม่
ะครับ” น้ำเสียงประกาศิต ความเย็นยะเยือกซึมลึกทั่วทั้ง
ค่ะ...
จึงเดินนำหน้า พาเธอไปขึ้นร